زناشویی

تجهیزات کشاورزی،باغبانی،گلخانه ای ژینکو

نبایدهای رابطه ی جنسی

۲۳۵ بازديد
 

کارهایی که قبل از سکس نباید انجام داد !

انجام خیلی از کارها مثل مصرف آنتی هیستامین و خوردن یک سری از مواد غذایی مانند کلم درست قبل از رابطه جنسی کاری کاملا اشتباه می باشد.

رابطه جنسی و حفظ یک رابطه سالم زناشویی وابسته به رعایت نکات مهم بهداشتی و به طبع آن حفظ سلامتی زوجین است. گاهی قبل و یا در حین رابطه جنسی اشتباهی موجب عوارض و بیماری های خطرناک می شوند. حتی زنان زرنگ هم می توانند اشتباهات جنسی را مرتکب شوند.

و آن خطاهای پیش بینی نشده ممکن است تبدیل به یک تجربه بد شود.برخی اقدامات ضروری را زوجین باید رعایت کنند که باعث تداوم زندگیشان خواهد شد.

نبایدهای قبل از رابطه:

1- مصرف آنتی هیستامین:

آنتی هیستامین با خشک کردن غشای مخاطی، برای رفع گرفتگی بینی مفید است … و انجام این کار می تواند بخش های دیگر بدن شما را نیز خشک کند، به خصوص واژن که برای رابطه جنسی بسیار بد خواهد بود.

2. خوردن غذاهای تند:

این غذاها می تواند روی بو و مزه واژن تاثیر بگذارد.” غذاهای خیلی تند مانند هالوپینو می توانند باعث گاز روده، باد کردگی شوند که متوقف نخواهند شد. بدتر از این، باقی مانده شان روی دستان و در دهان شماست.

3. استفاده از مسواک برقی:

عجیب به نظر می رسد اما استفاده از یک مسواک برقی و دهانشویه مبتنی بر الکل ممکن است شما را بیشتر مستعد STDs (عفونت ها و بیماری های دستگاه تناسلی) کند. شبیه به مخاطی حساس واژن، چرخش این مسواک می تواند پارگی های کوچک در لثه ها ایجاد کند و دهانشویه های مبتنی بر الکل ممکن است که مخاط شما را خشک کنند و باعث بروز زخم و ابتلا به STD شود.

5. اصلاح کردن:

اگر شما زنی هستید که ترجیح می دهد موهای بدنش را اصلاح کند، بهتر است شب قبل از رابطه پوست خود را اصلاح کنید تا امکان التیام را به پوستتان بدهید. اصلاح کردن باعث لایه برداری لایه رویی پوست می شود و این لایه را حساس و تحریک می کند.

این می تواند فولیکول های مو را تحریک کند و باعث خارش و جوش و ایجاد بریدگی هایی شود که در این صورت پوستتان را باز می کند و مستعد گرفتن عفونت هایی می کند، مانند تب خال تناسلی و HPV.

همچنین یکی از دلایل اصلی خارش پوست شما خواهد بود. از یک تیغ چند لبه برای اصلاح دقیق تر استفاده کنید و یک لایه نازکی از کرم 1 % هیدروکورتیزون را برای کاهش التهاب روی پوستتان اعمال کنید.

* نکته :

مورد اصلاح موهای زائد برای ایجاد جذابت و رضایت در رابطه زناشویی تنها مختص زنان نیست و مردان نیز باید این مسئله ی بهداشتی را رعایت کنند . به طور کلی بسیاری از موارد توصیه شده که زنان مخاطب آن هستند در برخی موارد مثل همین مورد رفع موهای زائد نکاتی است که مردان نیز باید حتما رعایت کنند و لازم نیست که به صورت جداگانه به آنها توصیه شود.

6.مصرف غذاهایی به عنوان محرک جنسی:

خوراکی هایی مانند سس شکلات پیش از رابطه عالی است، اما عفونت قارچی پس از رابطه چطور؟ استفاده از هر چیزی با شکر به عنوان یک روان کننده (چه عمدی یا نه) می تواند باعث عفونت قارچی شود، چون مخمر با وجود شکر، رشد می کند.

7. ادرار:

شما احتمالاً می دانید که بعد از رابطه جنسی باید ادرار کنید تا از عفونت جلوگیری کنید – زیرا بیشتر باکتری هایی که باعث عفونت می شوند، خارج خواهندشد. پس این کار بسیار مهمی است که باید انجام دهید.

8. سیگار کشیدن:

به غیر از اثرات منفی سیگار کشیدن روی قلب، مشخص شده که بر عملکرد جنسی مردم تاثیر می گذارد. می تواند تحریک جنسی را کاهش دهد چون میزان تستوسترون (هورمون جنسی) را کاهش می دهد و در نتیجه به مردم توصیه می شود که قبل از رابطه سیگار نکشید.

این امر برای استفاده از الکل نیز صادق است. سیگار کشیدن تقریباً هر سیستم یا اندام بدن را از جمله عملکرد جنسی را تحت تاثیر قرار می دهد.

افراد باید درک کنند که نغوظ درست در مردان دارای قلب سالم، رگ های خونی و جریان خون خوب است. بنابراین هر چیزی که جریان خون را تحت تاثیر قرار دهد، قطعاً بر نغوظ تاثیر خواهد گذاشت. نیکوتین، مایع روغنی سمی است که عامل اصلی فعال دخانیات است، می تواند شریان ها را مسدود کرده و جریان خون را به اندام های جنسی محدود کند که بر عملکرد تاثیر می گذارد.

سیگار کشیدن می تواند تعداد اسپرم انسان را کاهش دهد؛ علت آسیب ژنتیکی اسپرم است و توانایی اسپرم برای بارور کردن را کاهش می دهد. و در زنان هم چنین ممکن است باعث سرد مجازی و کاهش رابطه جنسی شود.

9. خوردن بیش از حد و یا مصرف نوشیدنی های انرژی زا:

بدون شک، رابطه جنسی فعالیتی است که بسیار درگیر و خسته کننده است و به همین دلیل برای برخی مردم عادی نیست که قبل از رابطه غذا بخورند، به خصوص مردان که همگی باید برای این عمل آماده شوند اما چنانچه در بخش سلامت نمناک اشاره شده است یافته ها نشان داده اند که خوردن تنقلات، آجیل یا غذای سبک قبل از انجام این کار برای جلوگیری از احساس خواب آلودگی، بهتر است.

مردم باید از غذاهای سنگین، چرب و فیبر بالا اجتناب کنند، تا از ناامید شدن همسرشان با عملکرد ضعیفشان اجتناب کنند.

هم چنین مصرف نوشیدنی های انرژی زا توصیه نمی شود. مردم این کار را انجام می دهند تا انرژی را “تحویل دهند” اما متخصصان گفته اند که تاثیرش ممکن است زیاد نباشد و بعد از زمان کمی (کوتاه) فرد را خسته و ضعیف رها کند.

10. خودارضایی:

این یکی از تاکتیک برخی افراد است که معمولاً ساعت ها قبل از آمیزش انجام می شود تا رابطه جنسی برایشان طولانی شود و اغلب توسط مردانی که انزال زودرس دارند یا زنانی که خواهان رابطه جنسی طولانی مدت هستند, انجام می شود.

آن ها بر این باورند که انزال (مردان) یا ارگاسم (زنان) قبل از داشتن روابط جنسی، لذت جنسی بعدی را به تاخیر می اندازد, اما یافته ها نشان داده اند که این کار می تواند تقریباً غیرممکن شود . خودارضایی می تواند اعتیادآور باشد و پس از درگیر شدن در آن برای مدت طولانی, چنین افرادی تمایل به از دست دادن علاقه به رابطه جنسی واقعی با همسرشان دارند.

1. صبحانه:

بیکن و گوشت های چرب در صبحانه می تواند مشکل آفرین باشد، و با مشکلات قلبی در ارتباط باشد.در عوض بهتر است که تخم مرغ نیمرو، یا سفیده اش را بخورید.

2. اسپرسو:

نوشابه های انرژی زا قوی می توانند باعث بروز مشکلات معده مانند اسهال شود.در عوض، چای بنوشید. کافئینش کمتر از قهوه است.

3. استیک:

یک تکه گوشت 8 اونسی می تواند باعث ایجاد گاز به ویژه بوی بد شود. گاز همراه با گوشت قرمز به دلیل مواد شیمیایی است که در روده بزرگ تولید می شود.به این دلیل است که وقتی پروتئین را زیاد بخورید، برای تخمیر به طور مستقیم به کولون می رود، در صورتی که بعضی از محصولات جانبی به طور جدی تهاجمی ایجاد می شود.

در عوض ماهی یا مرغ بخورید آنها به طور معمول کمتر متراکم هستند و هضمشان هم راحت تر است.

4.کلم بروکلی / گل کلم :

از اینها اجتناب کنید که باعث ایجاد گاز معده خواهند شد. در عوض خوردن سبزیجات کاهو, خیار, گوجه فرنگی, فلفل دلمه ای, قارچ همه آن ها کمی ایمن تر هستند.

5. سالاد کلم:

در حالی که خوردن کلم حس خوبی به شمامی دهد، اما وقتی به دستگاه گوارش می رسد, ماده تشکیل دهنده اش یک خبر بد را می دهد, تخمیر باعث فراوان شدن گاز می شود. پوشاندنش با سس مایونز تنها باعث بدتر شدن اوضاع می شود و باعث می شود که حتی بیشتر تحریک شوید.در عوض کاهو سبز با سرکه و روغن گیاهی بخورید.

6. سیب زمینی سرخ شده:

هضم سیب زمینی ها نسبتاً آسان است – روغنی که در آن سرخ می شوند می توانند شما را دچار مشکل کنند. به این دلیل که زمان زیادی می برد تا چربی از معده خالی شود و باعث می شود که شما برای مدتی بعد از خوردن غذا احساس سیری و ناراحتی بکنید که برای زمانی هایی که رابطه دارید اصلا ایده آل نیست.در عوض سیب زمینی پخته شده بخورید.

7. آدامس:

بله، شما می خواهید تنفس خود را با طراوت نگه دارید. اما به طور خاص، آدامس های بدون شکر اغلب مملو از سوربیتول است، قند خون ناشی از الکل است که بدن شما جذب می کند.به جای آن دندان هایتان را مسواک بزنید و یا دهانشوییه غرغره کنید.

این اشتباه قبل از رابطه جنسی موجب بیماری زنان می شود 

ادرار قبل از رابطه جنسی یکی از باورهای غلطی است که عفونت های زنانه را در شما افزایش می دهد. در حالی که افراد زیادی توصیه می کنند قبل و بعد از رابطه ی جنسی ادرار کنید اما این کار، نه تنها مفید نخواهد بود، بلکه ممکن است احتمال پیشرفت عفونت ها را در شما افزایش دهد اما ادرار کردن بعد از آمیزش بسیار مهم است.

چرا پیش از رابطه جنسی ادرار نکنیم؟!

در حین آمیزش باکتری های واژینال ممکن است به مجرای ادرار راه یابند. اگر پس از رابطه جنسی ادرارتان را نگه دارید ، حجم ادرار افزوده شده و با فشار بیشتری خارج می شود که این خروج پر فشار سبب دفع باکتری های مضر از بدن می گردد.

اگر حجم ادرار برای دفع باکتری کم باشد این باکتری ها در بدن عفونت تولید می کند. ادرار قبل از رابطه جنسی منجر به عفونت های ادراری پس از مقاربت (عفونت ماه عسل ) می شود. بعد از رابطه جنسی جریان شدید ادرار ضروری است زیرا این باکتری خیلی سخت از جای خود بیرون رانده می شود.

این باکتری ها مانند قلاب به قشر داخلی مجاری ادرار می چسبند و در صورتی که به بیرون دفع نشوند، به داخل مثانه راه می یابند و رشد کرده و به عفونت اداری تبدیل می شوند. مجرای ادرار آقایان تنها 50 میلی متر طول برای رشد و انتقالات باکتری ها دارد اما پرورش عفونت ادرار بعد از مقاربت در برخی خانم ها بالا است زیرا دهانه ی مهبل آنان نزدیک مثانه قرار گرفته است.

جلوگیری از عفونت های ادراری

علائم عفونت در خانم ها ظرف 24 ساعت بروز می کند. قبل از رابطه جنسی شستشوی باکتری ها از داخل بدن، برای کاهش احتمال سرایت به عفونت ادراری مفید به نظر می رسد اما مهبل زنان مخاطی دارد که برای ترشحات لزج و چرب مناسب است و دارای باکتری های سالم و مفیدمی باشد . بنابراین پزشکان شستشوی واژن را قبل از رابطه جنسی توصیه نمی کنند. 

فراگیری مهارت های کنترل مثانه و جلو عقب دادن عضلات شکمی و زیر شکمی یکی از راهکارها برای جلوگیری از ابتلا به بیماری عفونت ادرار است که این باکتری های ناخواسته را از فضای مهبل خارج می کند.

برای جلوگیری از ابتلا به عفونت ، از کرم های چرب کننده، اشیای جنسی که با مهبل برخورد دارند و ابر حمام مخصوص مهبل که می توانند مخفی گاه خوبی برای باکتری ها باشند، استفاده نکنید.

از مهم ترین راه های مقابله با عفونت ادرار ترشحات بدن و ادار بعد از رابطه ی جنسی می باشد.

اگر نمی توانید ادرار خود را برای بعد از ارتباط جنسی نگه دارید ، بعد از رفتن به دستشویی آب فراوان بنوشید تا ادرار شما جریان شدید بعد از مقاربت داشته باشد. برخی از زنان با مثانه ی پُر، ارگاسم بهتری را تجربه می کنند.

کارهایی که نباید در طول رابطه جنسی انجام دهید


کارهایی هستند که در طول رابطه جنسی بهتر است انجام نگیرند در حالیکه بسیار افراد آگاهی کامل را نداشته و دست به انجام این کارها در طول رابطه جنسی می زنند. کارهایی مانند نبوسیدن همسر در طول رابطه جنسی یا مهمتر از آن عدم توجه به ارضاء شدن یا نشدن او صدمات جبران ناپذیری به رابطه ی زناشویی وارد می کند.
در این مطلب سعی شده تا شما را با کارهایی که به رابطه جنسی شما صدمه وارد میکند آشنا کنیم تا با پرهیز از انجام این کارها رابطه زناشویی خود را محکم تر و با صمیمت بیشتری ادامه دهید.

-قبل از رابطه جنسی لمس بخش هایی از بدن همسر لازم است


در حالی که بسیاری از افراد از رابطه جنسی لذت می برند اما گفتنی است که قبل از آمادگی همسرتان نباید این کار را انجام دهید زیرا ممکن است موجب ناراحتی و درد در او شود یا به سادگی موجب ترسیدن او شود. بنابراین قبل از انجام رابطه جنسی به لیسیدن گوش، گردن، شانه یا هر قسمت دیگر بدن اطمینان حاصل کنید که او به اندازه ی کافی هیجان زده است و از نطر جنسی تحریک شده است.

– نبوسیدن همسر در طول رابطه جنسی

بسیاری از افراد به ویژه زنان زمان برقراری رابطه جنسی همسرشان را نمی بوسند. شاید موقعیت این اجازه را به آن ها نمی دهد. با این وجود، بوسیدن همسرتان در طول رابطه زناشویی بسیار توصیه می شود.

– چشم پوشی در طول رابطه جنسی از بخش هایی از بدن همسرتان


یکی از دانستنی های جنسی این است که در رابطه جنسی باید به تمام بخش های بدن همسرتان نیز توجه کافی داشته باشید. زانوها، شکم، پشت، کمر مردان نیز مانند این قسمت های بدن زنان بسیار تحریک کننده ی احساسات جنسی آنان می باشند.

– انداختن تمام وزن بدن یکی از کارهایی که نباید در طول رابطه جنسی انجام داد


از این کار به شدت بپرهیزید زیرا موجب آزار و ناراحتی همسرتان  در حین رابطه جنسی می شود.

– ساکت بودن در طول رابطه جنسی


آیا دوست دارید که بدانید همسرتان در چه حالتی است و به اندازه ی کافی لذت می برد یا نه؟ پس خودتان نیز نباید ساکت باشید و زمانی که لذت می برید بیان کنید. گفتن جمله ی ساده ای مانند” احساس بسیار خوبی دارم” کافی است.

– در رابطه جنسی خیلی زود یا خیلی دیر رسیدن به اوج لذت جنسی

خیلی زود یا خیلی دیر رسیدن به ارگاسم در رابطه جنسی، این به ویژه برای مردان خیلی مهم است. مردان باید توجه کنند که به محض رسیدن به ارگاسم خود را رها نکنند چرا که او ممکن است ارضا نشده باشد. خیلی کم یا زیاد انجام دادن این کار موجبات نارضایتی همسر را فراهم می آورد و آن ها باید توجه کنند که همسرشان نیز در رابطه جنسی ارضاء شود.

اقدامات بعد از رابطه جنسی

همه زوجین باید بدانند که رابطه جنسی بخش مهمی از زندگی است و سعی کنند اطلاعات کافی در این زمینه کسب کنند و بدانند قبل و بعد از رابطه چه کارهایی را باید انجام دهند. بهداشت جنسی و رعایت آن هم اهمیت بسزایی در سلامت افراد دارد. در اینجا برخی از مواردی را که زن بعد از انجام رابطه جنسی باید رعایت کند، مرور میکنیم.

دستشویی بروید اما نه خیلی زود!


احتمالا شنیده اید که مراجعه به دستشویی بلافاصله بعد از رابطه جنسی می تواند به پیشگیری از ابتلا به عفونت ادراری کمک کند چون باعث شستشوی باکتری ای کولایی که حین رابطه جنسی ممکن است به مجرای ادراری منتقل شده باشد، می شود. با توجه به گزارش بنیاد ملی کلیه یک نفر از هر 5 زن در طول زندگی خود ممکن است دچار این مشکل بشود. اما دفع ادرار فوری به عنوان یک عامل محافظت کننده قوی، یک باور اشتباه است چون هیچ مطالعه ای مزایای محافظتی این کار را نشان نداده است. بنابراین اگر بلافاصله بعد از رابطه جنسی نیازی به دفع ادرار ندارید، لازم نیست خیلی فوری خودتان را به دستشویی برسانید بلکه می توانید تا زمانی که نیازش را احساس می کنید صبر کنید، که این مدت می تواند 20 دقیقه یا حتی یک ساعت بعد باشد. این کار شما را در خطر ابتلا به عفونت ادراری قرار نمی دهد. به جای آن می توانید کمی استراحت کنید.

آنچه اتفاق افتاده را مرور کنید


دکمه عقب را در ذهن تان بزنید و دوباره اتفاقی را که افتاده مرور کنید از اول تا آخر. اگر رابطه جنسی خوبی داشته اید درباره آنچه این رابطه را خوب کرده، فکر کنید و تا هنوز در ذهن تان تازه است به همسرتان بگویید که لمس یا حرکت خاصی را از جانب او بیشتر دوست داشتید. الان بهترین وقت برای صحبت کردن درباره این موضوع است. اگر بگذارید زمان بگذرد دیگر حرف زدن درباره اش عجیب و غیرمعمول می آید. اگر هم این رابطه بهترین رابطه شما و همسرتان نبوده بهتر است بعدا دوباره آن را مرور کنید تا نقاط تاریک رابطه را مشخص کنید. یک موضوع دیگر که در عرض 90 روز می تواند به بهبود روابط شما کمک کند این است که صمیمیت تان را در دوره کوتاه بعد از رابطه جنسی حفظ کنید. مطالعات بهداشت جنسی گزارش می دهد محبت نسبت به یکدیگر بعد از رابطه جنسی اعم از نوازش و لمس عاشقانه به رضایت بیشتر جنسی کمک می کند و این در زوجینی که از رابطه جنسی راضی هستند زیاد دیده می شود.

ناراحتی های طبیعی و غیرطبیعی تان را یادداشت کنید


گاهی اوقات ممکن است هنگام رابطه جنسی درد را تجربه کنید. دو ناراحتی اولیه ای که احتمال دارد داشته باشید یکی مربوط به خشکی واژن است و یکی زمانی است که دچار اسپاسم عضلانی شده اید یا همسرتان به یکی از تخمدان های شما برخورد می کند که معمولا در زمان تخمک گذاری ممکن است درد ایجاد کند. اما اینکه هر بار در رابطه جنسی درد داشته باشید طبیعی نیست به خصوص اگر چند ساعت طول بکشد و شدید باشد. در این موارد باید با پزشک مشورت کنید تا نشانه هایی مانند کیست تخمدان، فیبروم، اندومتریوز یا حتی سرطان های زنان و زایمان را تشخیص دهد.

بعد از رابطه جنسی نوازش کردن همسرتان را فراموش نکنید


برخی افراد پس از برقراری رابطه جنسی، سریع به خواب می روند اما بهتر است پس از آن کمی همسرتان را نوازش کنید تا به عشق واقعی شما پی ببرد. به چشم های او نگاه کنید و در آغوش اش آرام بگیرید. این لحظات بهترین زمان برای نشان دادن عشق و مکالمه های عاشقانه است، آن را از دست ندهید.

آنچه زنان باید بعد از رابطه جنسی انجام دهند

توالت رفتن:درحین نزدیکی باکتری های ریزی وارد اندام تناسلی می شوند،داخل عضو تناسلی گرم و مرطوب و محیط مناسبی برای تکثیر باکتریهاست بنابراین برای جلوگیری از بیماری مثانه بعد از نزدیکی حتما ادرار داشته باشید.

دوش اب گرم:بعد از نزدیکی دوش گرفتن عالی است مخصوصا اگردوش آب گرم باشد به همین خاطر بعد از نزدیکی یک دوش آب گرم تمام الودگی ها را ازبین می برد.

نوشیدن آب:همانطور که هنگام ورزش نیاز به رطوبت دارید در نزدیکی هم رطوبت لازم است خشکی روی کل بدن تاثیر میگذارد پس اگر دهانتان خشک می شود حتما آب بنوشید تا ادرار کنید و میکروب ها را خارج کنید.

خوردن مواد حاوی پروبیوتیک:موادغذایی که بعداز نزدیکی می خورید بسیارحائز اهمیت است ، خوردن مواد حاوی پروبیتیک بعد ازنزدیکی آلودگی ها عفونی را ازبین می برد.

کنارگذاشتن مواد شوینده:سریع بعد از نزدیکی قسمت تناسلی رابا مواد شوینده نشویید چون حساس است و باعث خشکی می شود و پ هاش آن را دچار اختلال می شود.

لباس زیر رادر بیاورید:بعضی از لباس زیرها از جنس نایلون وپلی استر هستند و نمیگذارد هوا تبادل شود و بعد از نزدیکی خیس می شود و امکان رشد باکتری ها را بالا می برد.

کنار گذاشتن دستمال مرطوب:دستمال های مرطوب حاوی مواد شیمیایی و بودار هستند که می توانند به اندام تناسلی آسیب بزنند در مواقعی که به دستمال نیاز دارید برای پاک کردن خود مقداری آب گرم سرکه را ترکیب و دستمال را به آن آغشته و خود را با ان پاک کنید.

جلوگیری از بیماریهای قارچی با سشوار:ممکن است متعجب شوید اما بسیاری از خانم ها بعد از نزدیکی سشوار را روی آلت خود می گیرد تا به این ترتیب از بیماری قارچ و عفونی جلوگیری کنند. 

آزواسپرمی و راههای درمان آن

۲۳۴ بازديد
 

آزواسپرمی چیست؟


آزواسپرمی (Azoospermia) در پزشکی به مواردی اطلاق می شود که در آن مایع منی مرد فاقد اسپرم یا به عبارت دیگر تعداد اسپرمهای مرد صفر می باشد. در اینگونه مردان هیچ اتفاق قابل تشخیصی در ظاهر مایع منی نمی افتد، چون حدود یک درصد حجم منی را اسپرمها تشکیل می دهند. تشخیص آزواسپرمی در یک مرد شوک بزرگی برای وی است. این مردان دارای میل جنسی و عملکرد جنسی طبیعی هستند و فقط مشکل باروری دارند.

تشخیص این بیماری فقط با آزمایش میکروسکوپیک مایع منی می باشد که باید حداقل در دو آزمایش به فاصله 4 هفته از همدیگر تائید شود. در ضمن برای تشخیص آزواسپرمی باید از روش استاندارد آزمایش مایع منی که سازمان بهداشت جهانی توصیه کرده است استفاده نمود. در بعضی از مردان که آزمایشگاه گزارش آزواسپرمی کرده است، اگر مایع منی سانتریفوژ شود و رسوب حاصل از سانتریفوژ آزمایش گردد، اسپرم یافت خواهد شد که به آن اسپرم مخفی یا کریپتواسرمی گفته می شود.آزواسپرمی با فقدان مایع منی متفاوت است. در یک عده از مردان بنا به عللی پس از انزال مایع منی وجود ندارد، این بیماری انواع مختلف دارد و جای بحث آن اینجا نیست.

آزواسپرمی دارای دو علت کلی است:

یا انسدادی در مسیری که اسپرم را منتقل می کند وجود دارد که به آن آزواسپرمی انسدادی می گویند و یا اینکه بیضه ها اسپرم تولید نمی کنند که به آن آزواسپرمی غیر انسدادی می گویند. اندازه بیضه و اندازه گیری میزان هورمون FSH خون به ما کمک می کند که به سرعت تشخیص احتمالی را بدهیم. اگر اندازه بیضه ها کوچک و میزان هورمون FSH بالا باشد، به احتمال زیاد فرد دچار آزواسپرمی غیر انسدادی است و شانس بچه دار شدن تقریبا صفر است. گاهی بعضی از مردان بطور مادرزادی دارای فقدان لوله های منی بر هستند. در این مردان حجم منی فوق العاده کم و حدود نیم میلی لیتر می باشد.

علل آزواسپرمی یا اسپرم صفر

آزواسپرمی در صورتی که جریان اسپرم مسدود شده و نتواند بدن را ترک کند (به علت انسداد) رخ می دهد. اسپرم صفر ممکن است به علت مشکل تولید اسپرم (علتی غیر از انسداد) نیز باشد.

آزواسپرمی انسدادی

  •  شرایط ژنتیکی، مانند عدم وجود دو طرفه مادرزادی وازو دفران، ممکن است بر روی انتقال اسپرم تاثیر بگذارد.
  •  عفونت، در سیستم تولید مثل مردانه، مانند بیضه ها یا پروستات، ممکن است بر باروری مردان تأثیر بگذارد.
  • تروما، نیز ممکن است سبب ایجاد بی نطفگی شود. آسیب قبلی یا جراحی ستون فقرات، لگن، شکم یا ارگان های جنسی مردانه ممکن است باعث آسیب به سیستم تولید مثل مردانه شود. این امر ممکن است شامل جراحی بر فتق اینگوینال (کشاله ران) نیز باشد. تروما ممکن است بر تولید اسپرم تاثیر بگذارد یا باعث انسداد در جریان یا حمل اسپرم شود.
  • واریکوسل، بیماری است که سبب اتساع وریدهای اسکروتوم می شود.

آزواسپرمی غیر انسدادی

  • داروها، مانند استروئید ها، آنتی بیوتیک ها و داروهای مورد استفاده برای درمان التهاب یا سرطان ممکن است روی باروری مردان تاثیرگذار باشد.
  • سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و استفاده از مواد مخدر ممکن است باعث اشکال در تولید اسپرم شود.
  • شرایط ژنتیکی، ممکن است بر روی تولید اسپرم یا رشد اندام های تولید مثل تاثیر بگذارد، مانند: سندرم کلاین فلتر و سندرم کالمن.
  • سطح غیر طبیعی هورمون ها، ممکن است ناشی از اختلالات بیضه ها باشد و بر تولید اسپرم تأثیر بگذارد.
  • تابش اشعه، برای درمان سرطان ممکن است بر تولید اسپرم تاثیر بگذارد.
  • انزال رتروگراد، بیماری است که باعث ورود مایع منی به مثانه به جای خروج از بدن می شود. این حالت معمولا به علت اشکال در گردن مثانه ایجاد می شود و ممکن است به علت آسیب نخاعی، دارو یا دیابت باشد.

سایر علل بی نطفگی، شامل آفت کش ها، فلزات سنگین، گرما و بیضه ی نزول نکرده (بیضه هایی که از شکم به داخل اسکروتوم منتقل نشده اند)، هر کدام از این عوامل می توانند تولید اسپرم را تحت تاثیر قرار دهند.

علائم آزواسپرمی

  • ناتوانی باردار شدن شریک
  • افزایش چربی بدن، موی بدن و بافت پستان
  • ترشح شفاف، آبکی یا سفید از آلت تناسلی
  • احساس توده یا تورم بر روی اسکروتوم که شبیه به یک کیسه کرم می باشد (واریکوسل)
  • استرس یا فشار عاطفی از ناتوانی در داشتن بچه
  • بیضه های کوچک، نرم و یا عدم وجود بیضه
  • وریدهای بزرگ، پیچ خورده و قابل دید بر روی اسکروتوم (واریکوسل)

تشخیص آزواسپرمی

پزشک سوالاتی در مورد شیوه زندگی، مصرف سیگار و الکل، داروهای مصرفی و مدت زمان تلاش شما برای داشتن بچه را خواهد پرسید. او ممکن است در مورد زمان بندی و تعداد فعالیت های جنسی و هر گونه مشکل میل جنسی نیز سوال بپرسد.

برای تشخیص ممکن است به تست های زیر نیاز داشته باشید:

معاینه فیزیکی

پزشک به دنبال نشانه هایی از عدم تعادل هورمون ها مانند افزایش چربی بدن، موی بدن و بافت پستان می باشد. اندازه و شکل بیضه ها نیز مورد معاینه قرار می گیرد. همچنین پزشک معاینه مقعد برای بررسی پروستات و سایر قسمت های سیستم تولید مثل انجام می دهد.

بیوپسی

یک روش برای نمونه برداری از بیضه است. پزشک ممکن است نمونه را با یک سوزن یا از طریق یک برش کوچک در اسکروتوم بردارد. این روش توانایی بیضه ها برای تولید اسپرم طبیعی را تعیین می کند.

آزمایش خون

ممکن است برای بررسی سلامت کلی شما انجام شود.

آزمایش ژنتیک

برای بررسی ژن های غیرطبیعی ممکن است آزمایش ژنتیکی انجام شود. ژن های غیر طبیعی ممکن است باعث اشکال در تولید اسپرم، انتقال اسپرم یا تشکیل اندام های تولید مثل مردانه شوند.

ام آر آی

ممکن است تصویری از غده هیپوفیز برای بررسی علل دیگر ناباروری گرفته شود. ممکن است برای عکس های واضح تر از رنگ کنتراست استفاده شود. اگر سابقه واکنش آلرژیک به رنگ کنتراست دارید، به پزشک اطلاع دهید. با اجسام فلزی وارد اتاق ام آر آی نشوید زیرا فلز می تواند باعث آسیب جدی شود. اگر هرگونه فلز در بدن خود دارید به پزشک گزارش دهید.

ونوگرافی اسپرماتیک

یک تست است که موقعیت ورید های داخل اسکروتوم را بررسی کرده و نشان می دهد. ممکن است برای بررسی واریکوسل مورد استفاده قرار گیرد.

سونوگرافی اسکروتال یا ترانس رکتال

این سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی برای پیدا کردن توده و سایر تغییرات در بیضه ها و اسکروتوم می باشد. ممکن است برای بررسی واریکوسل یا هر بخش از دست رفته سیستم تولید مثل استفاده شود.

آنالیز اسپرم

یک تست برای بررسی باروری می باشد. این کار با گرفتن نمونه از مایع منی انجام می شود.

آزمایش ادرار بعد از انزال

در این آزمایش، ادرار پس از انزال جمع آوری و بررسی می شود. وجود اسپرم در ادرار می تواند نشانه ای از انسداد یا مشکلات انزال باشد.

درمان صفر بودن اسپرم

درمان بستگی به علت زمینه ای آزواسپرمی دارد. ممکن است به هر یک از موارد زیر نیاز داشته باشید:

داروی بی نطفگی

ممکن است برای درمان عفونت سیستم تولید مثل استفاده شوند. از هورمون ها نیز ممکن است برای درمان اختلال هورمونی استفاده شود.

آمبولیزاسیون زیر پوستی

روشی است که می تواند برای درمان واریکوسل استفاده شود. انسداد در وریدهای متسع یافته ایجاد می شود که جریان خون را متوقف می کند.

استخراج اسپرم

یک روش برای حذف اسپرم از بیضه ها یا اپیدیدیم در صورت وجود انسداد است. اسپرمی که برداشته شده ممکن است ذخیره یا برای بارور کردن تخمک زن استفاده شود.

 جراحی آزواسپرمی

ممکن است لازم باشد جراحی برای درمان واریکوسل یا ترمیم وازودفران های مسدود شده نیاز باشد.


در مردانی که مبتلا به آزواسپرمی انسدادی هستند برای درمان از روشهای زیر، بسته به شرایط بیمار می توان استفاده کرد:


1. پیوند لوله منی بر (واز) به اپیدیدیم با میکروسکوپ که در اصطلاح پزشکی به آن Vasoepididymostomy می گویند. آن یک عمل جراحی فوق العاده مشکل است که با میکروسکوپ انجام می شود و حدود سه ساعت طول می کشد. چون قطر لوله منی بر و اپیدیدیم فوق العاده اندک است، میزان موفقیت این عمل نیز کم است. در دست بهترین جراحان در حدود 25 درصد موارد اسپرم در مایع منی ظاهر می شود ولی چون کیفیت اسپرم پائین است، میزان حاملگی فقط 10 درصد است.


2. اسپرم برای رسیدن به مایع منی به ترتیب از راههای زیر عبور می کند: اپیدیدیم، لوله منی بر و مجرای انزالی. گاهی انسداد در مجرای انزالی است. درمان این بیماران نسبتا راحت است می توان از طریق مجرای ادرار با یک برش ساده مجرای انزالی را باز کرد.

3. در مردانیکه مبتلا به فقدان مادرزادی دو طرفه لوله منی بر هستند، از یک روشی بنام PESA استفاده می شود. این کلمه مخفف Percutaneous Epididymal Sperm Aspiration می باشد که در آن از طریق پوست بیضه، اسپرم از اپیدیدیم با سرنگ بدست آمده و لقاح در آزمایشگاه انجام می شود.

4. روش دیگر استفاده از MESA است. این کلمه مخفف Microepididymal Sperm Aspiration است. در آن کیسه بیضه با جراحی باز می شود و قسمتی از اپیدیدیم که مسدود شده است با میکروسکوپ مشخص می شود (چون پشت انسداد اتساع وجود دارد) و از محل متسع شده با سرنگ اسپرم کشیده و زیر میکروسکوپ وجود اسپرم تائید می شود و از آن جهت لقاح در آزمایشگاه استفاده می شود.


5. گاها در بیمارانی که دارای آزواسپرمی انسدادی هستند نمی توان از اپیدیدیم اسپرم بدست آورد، در این بیماران از روش TESA استفاده می شود. این کلمه مخفف Testicular Sperm Aspiration می باشد که در آن از راه پوست با سوزنهای بخصوص از بیضه اسپرم کشیده می شود.


درمان مردان مبتلا به آزواسپرمی غیر انسدادی


در این مردان بیوپسی بیضه نشان می دهد که بیضه ها اسپرم تولید نمی کنند. اینگونه مردان قائدتا نابارور مطلق هستند، ولی در سالهای اخیر پیشرفتهائی در این زمینه ایجاد شده است. خود آزواسپرمی غیر انسدادی یا بد عملکرد بیضه دارای علل بسیار زیادی است، در بعضی از موارد می توان تولید اسپرم توسط اینگونه بیضه ها را با دارو تحریک کرد.


1. در مردانی که اندازه بیضه ها طبیعی و میزان هورمون FSH خون بالا نیست ممکن است بتوان با دارو تولید اسپرم را تحریک نمود.
2. یکی از موارد از بین رفتن عملکرد بیضه عدم عمل جراحی به موقع بیضه نزول نکرده است. اگر این بیماری دو طرفه باشد، مرد دچار ناباروری خواهد شد. بعض از این نوع بیضه ها را نیز می توان با تجویز دارو وادار به تولید اسپرم کرد.


3. گاهی در مردانی که دارای آزواسپرمی عیر انسدادی هستند، در نمونه برداری از بیضه ها تعدادی اسپرم مشاهده می شود، علت آزواسپرم بودن این مردان این است که اسپرم در حین انتقال از بین می رود. از اسپرمی که از طریق نمونه برداری بدست می آید می توان برای لقاح در آزمایشگاه استفاده کرد.

واریکوسل چیست؟

واریکوسل زمانی رخ می‌دهد که رگ های کیسه بیضه بزرگ شوند. عمل واریکوسل در واقع جراحی مربوط به حذف این رگ های بزرگ شده است. این عمل انجام می‌شود تا جریان خون به اندام تناسلی فرد به حالت عادی برگردد.

وقتی که در کیسه بیضه فردی واریکوسل به وجود آید، انتقال خون به سایر نقاط این بخش از بدن متوقف می‌شود. بیضه افراد در کیسه ای به نام اسکروتوم قرار دارد. از آنجایی که خون نمی‌تواند از این بخش دوباره به قلب برگردد، خون در اینجا جمع شده و رگ ها به شکل نامعقولی بزرگ می‌شوند.

واریکوسلکتومی مناسب چه افرادی است؟

بیماری واریکوسل معمولا در 15 درصد از مردان بالغ و 20 درصد از نوجوانان پسر رخ می‌دهد. این بیماری معمولا هیچ ناراحتی برای فرد به وجود نمی‌آورد و علائم خاصی ندارد. اگر واریکوسل فرد منجر به درد و ناراحتی نشود، ممکن است دکتر تصمیم بگیرد که کاری در مورد آن انجام نشود تا نیازی به جراحی واریکوسلکتومی یا عمل واریکوسل نباشد.

واریکوسل بیضه چپ

واریکوسل معمولا در سمت چپ کیسه بیضه ایجاد می‌شود.

واریکوسلی که در سمت راست کیسه به وجود می‌آید معمولا در اثر تومورها و رشد آنها هستند. اگر واریکوسل فرد در سمت راست بیضه باشد، پزشک معالج معمولا جراحی واریکوسلکتومی را به همراه جدا کردن بخش بزرگ شده تجویز می‌کند.

واریکوسل و ناباروری

یکی از آثار منفی واریکوسل در آقایان، ناباروری است. ممکن است برای افرادی که می‌خواهند بچه دار شوند و در این زمینه مشکل دارند عمل واریکوسل تجویز شود.

همچنین اگر تولید تستسترون در فردی با کاهش مواجه شود، احتمال وجود واریکوسل در وی بالا است و نیاز به عمل جراحی وجود دارد. از جمله علائم کاهش تستسترون در بدن می‌توان به افزایش وزن و تمایل جنسی پایین اشاره کرد.

واریکوسلکتومی چطور انجام می‌شود؟

این عمل به صورت سر پایی انجام می‌شود و بیمار می‌تواند در همان روز ترخیص شود و به خانه برود.

واریکوسل چگونه باعث ناباروری میشود؟

 اگر از دارو یا مواد خاصی استفاده می‌کنید، این موضوع را به اطلاع دکتر برسانید. استفاده از داروهای رقیق کننده خونی نظیر وارفارین (کومادین) یا آسپرین را متوقف کنید. بدین ترتیب ریسک خونریزی در طول جراحی پایین می‌ آید.

 دستورالعمل دکتر خود مربوط به رژیم غذایی و نخوردن چیزی چند ساعت قبل از عمل را رعایت کنید. بین 8 تا 12 ساعت قبل از عمل نباید چیزی بخورید.

 کسی همراهتان باشد تا شما را به بیمارستان ببرد و پس از عمل به خانه برگرداند. همچنین از محل کار خود مرخصی یک تا چند روزه تهیه کنید.

وقتی برای عمل جراحی وارد اتاق شدید

 از شما خواسته می‌شود تا لباس های خود را در آورده و روپوش مخصوص بیمارستان را بر تن کنید.

 بر روی یک میز جراحی دراز می‌کشید و به شما داروی بیهوشی خاصی تزریق می‌شود تا به خواب بروید.

 جراح شما یک کاتتر ادرار را جهت گرفتن ادرار در حین خواب به شما متصل خواهد کرد.

متداول‌ ترین عمل جراحی در این زمینه، واریکوسلکتومی لاپاراسکوپی است. جراح شما این عمل را با ایجاد چندین برش آغاز می‌کند از یک لاپاروسکوپ با نور جهت دیدن درون بدن شما استفاده می‌شود. جراح شما ممکن است این عمل را با تنها یک برش بزرگتر انجام دهد و در این روش دیگر نیازی به دوربین نیست.

 مراحل عمل واریکوسل 

 چندین برش کوچک را در زیر شکم شما ایجاد می‌کند.

 لاپاروسکوپ را در یکی از بیضه‌های فرد قرار می‌دهد تا بتوانند درون بدن را از طریق دوربین و صفحه نمایش ببیند.

 به زیر شکم شما گاز می‌افزاید تا فضای بیشتری جهت انجام جراحی وجود داشته باشد.

 ابزار مختلف جراحی را داخل برش ها می‌برد.

 از ابزارهای خود جهت حذف رگ های بزرگ شده که جلوی جریان خون را گرفته اند استفاده می‌ کند.

 به کمک گیره های کوچک انتهای رگ ها را می‌بندد و یا از حرارت جهت این کار استفاده خواهد کرد.

 پس از بسته شدن رگ های بریده شده، ابزار و همچنین لاپروسکوپ را از بدن جدا خواهد کرد.

مراقبت بعد از عمل واریکوسل

عمل جراحی بین یک تا دو ساعت به طول می‌انجامد. پس از عمل، بیمار را در یک اتاق قرار می‌دهند تا از خواب بیدار شود. سپس بیمار به مدت یک تا دو ساعت استراحت می‌کند و پس از آن، پزشک او را آماده مرخص شدن خواهد کرد.

در دوران بهبود خود در خانه باید:

 هر دارو یا آنتی بیوتیکی که دکتر تجویز کرده است را مرتب مصرف کنید.

 از داروهای درد نظیر ایبوپروفن (ادویل، مورتین) جهت کاهش درد عمل استفاده کنید.

 دستورالعمل دکتر خود جهت تمیز کردن قسمت بریدگی های عمل را دنبال کنید.

 بسته های یخ را چند بار در روز به مدت 10 دقیقه بر روی کیسه بیضه ها قرار دهید تا بزرگی آنها از بین برود.

بعد از عمل واریکوسل چه کارهایی باید انجام داد؟

از فعالیت های زیر اجتناب کنید، تا زمانی که دکتر به شما بگوید:

 به مدت 2 هفته فعالیت جنسی و نزدیکی نداشته باشید.

 فعالیت های بدنی سنگین انجام ندهید و هیچ چیز سنگینی را بلند نکنید.

 شنا نکنید، دوش نگیرید و کیسه بیضه ها را در آب قرار ندهید.

 رانندگی نکرده و لوازم ماشینی را کنترل نکنید.

 هنگام مدفوع، به خود فشار نیاورید.

علت درد بیضه سمت چپ بعد از عمل واریکوسل

درد بیضه چپ بعد از عمل واریکوسل، طبیعی است. اساسا عمل واریکوسل برای حذف رگ های مسدود شده بیضه صورت میگیرد. پس تا زمانیکه بعد از عمل، کیسه بیضه دچار آب آوردن یا درد بسیار شدید نشده، نیازی به مراجعه به پزشک نمیباشد.

عوارض جانبی عمل واریکوسل

اگر هر کدام از علائم زیر را داشتید سریعا به پزشک معالج مراجعه کنید:

 جمع شدن مایع در اطراف بیضه ها

 مشکل در ادرار کردن یا خالی شدن کامل مثانه

 قرمز شدن، التهاب و باز شدن محل برش جراحی

 بزرگ شدن غیرطبیعی کیسه بیضه که به شرایط سرد نظیر یخ گذاشتن بر روی آن واکنش نشان نمی‌دهد.

 عفونت

 تب بالا (101 درجه فارنهایت و بالاتر)

 حالت تهوع

 بالا آوردن

 درد در پا و یا بزرگ شدن آن

تاثیر عمل واریکوسل بر باروری مردان

عمل جراحی واریکوسلکتومی با بازگرداندن جریان مناسب خون به کیسه بیضه ها، باروری را در آقایان بالا می‌برد و در نتیجه تولید تستسترون و اسپرم در بدن بیشتر می‌شود.

پزشک معالج شما قطعا پروسه تجزیه و تحلیل اسپرم را انجام خواهد داد تا میزان بهبود باروری را مشخص کند. واریکوسلکتومی معمولا بین 60 تا 80 درصد بهبود را در زمینه تولید اسپرم و باروری ایجاد می‌کند. موارد مربوط به حاملگی پس از عمل واریکوسلکتومی معمولا بین 20 تا 60 درصد افزایش باروری را ثابت کرده‌اند.

توصیه های پزشک

واریکوسلکتومی یک عمل جراحی امن و معمولی است که میزان باروری در آقایان را تا حد زیادی بالا می‌برد و مشکلاتی نظیر عمد وجود جریان خون مناسب در بخش تناسلی آقایان را از بین خواهد برد.

همچون هر عمل جراحی دیگری در واریکوسلکتومی نیز ریسک هایی وجود دارد و این عمل جراحی نمی‌تواند مشکل باروری افراد را به شکل کامل از بین ببرد. در زمینه ضرورت انجام این عمل حتما با پزشک متخصص مشورت کنید و از او بپرسید که آیا این عمل می‌تواند میزان اسپرم شما و همچنین کیفیت آنها بهبود بخشد یا خیر.

افزایش طول آلت تناسلی آقایان

۲۳۵ بازديد
 

بسیاری از آقایان بر این عقیده هستند که هر چه آلت تناسلی بزرگتر باشد، همسرشان در موقع نزدیکی لذت بیشتری می برد. در حالی که این یک باور اشتباه است. آنچه در این زمینه نقش اصلی را دارد، رفتار و شخصیت مرد و احساس متقابلی است که بین زن و شوهر وجود دارد .

دامنهٔ شیوه‌های موجود از ورزش‌های دستی تا دستگاه‌های کشنده و آویزان کردن وزنه و جراحی را دربرمی‌گیرد. این شیوه‌ها با گزارش‌هایی متفاوت از موفقیت و شکست در سراسر جهان همراه بوده‌اند. بااین‌که مضر بودن برخی روش‌ها کاملاً بر همگان آشکار شده‌است، اما باقی روش‌ها می‌توانند تا حدودی نتیجه‌بخش باشند. اغلب در تبلیغ محصولات تقلبی، تفاوت میان تغییر اندازهٔ موقتی، نعوظ و تغییر اندازهٔ دائمی تعمداً خَلط می‌شود.

تحقیقات علمیِ قانونیِ اندکی به‌طور اختصاصی بر روی موضوع افزایش حجم بدون جراحی صورت گرفته‌است. وجود ادعاهای قابل توجه و افزایش حجم دائمی به‌طور کلی در حد ادعاست و هیچ‌کدام از طریق تحقیق علمی تأیید نشده‌اند و می‌توانند مبتنی بر مصالح و هیجانات منبع ادعا باشند.

در حال حاضر، هیچ روشی که از طریق آن بتوان بدون جراحی، به‌طور دائمی ضخامت یا طول آلت طبیعی را افزایش داد وجود ندارد. برخی تحقیقاتِ کلی راجع به ایمنی و اثربخشی (یا عدم اثربخشیِ) مواد داروییِ مختلف یا مقدمات شبه‌دارویی انجام شده‌اند، اما تاکنون هیچ ماده‌ای که موجب پدیدار شدن جریان داروییِ اصلی برای اتخاذ هریک از آن‌ها بشود به‌دست نیامده‌است.

چگونه طول آلت را اندازه گیری کنیم؟

طول آلت را می توان هم در حالت کشیدن آلت شل و هم در حالت نعوظ اندازه گیری کرد. طول آلت از محل اتصال آلت به استخوان عانه (پوبیس) تا راس آْلت در حالت کشیده یا در حالت نعوظ اندازه گیری می شود. به هنگام اندازه گیری، آلت بایستی عمود بر بدن باشد. طول آلت شل در حالت کشیده ارتباط نزدیکی با طول آلت در حالت نعوظ دارد.

چگونه قطر (محیط) آلت را اندازه گیری کنیم؟

برای محاسبه اندازه آلت، حتما بایستی آلت در حالت نعوظ باشد که در این حالت با متر محیط آن را در بخش میانی آلت مطابق شکل زیر اندازه گیری می کنیم. چربی ناحیه شرمگاهی اطراف آلت باعث می شود تا طول آلت شل کوچک به نظر برسد ولی در حالت نعوظ سایز آن طبیعی است.

سایز آلت طبیعی در مردان چقدر است؟

در مطالعه ای که بر روی ۱۵۰ نفر(نژاد Caucasian) انجام شده، میانگین سایز آلت در حالت نعوظ ۱۴.۲۵ سانتیمتر بود، که ۱۸ نفر کمتر از 11.75 سانتیمتر و ۱۸ نفر هم بالای ۱۵.۷۵ سانتیمتر بود. در این مطالعه محیط آلت در حالت نعوظ از 8.75 سانتیمتر تا 14.75 سانتیمتر با میانگین ۱۱.۷۵ سانتیمتر بود.

در مطالعه ی دیگری میانگین طول آلت در حالت کشیده ۱۱ سانتیمتر و در حالت نعوظ ۱۲.۵ سانتیمتر بود.

بایستی بدانید که طول آلت بر اساس نژاد و ژنتیک می تواند متفاوت باشد و همانگونه که دیگر ویژگی های جسمی هر شخص با دیگران حتی با خویشاوندان درجه اول خود متفاوت است لذا مقایسه خود با هر فرد دیگری در رابطه با سایز آلت نیز صحیح نمی باشد.

به طور کلی سایز آلت در حالت نعوظ در 70 درصد مردان بین 13 تا 15 سانت هست و 30 درصد بقیه مردان بیشتر یا کمتر از این میزان می باشد.

چه عواملی باعث می شود آلت کوچک به نظر برسد؟

  • چاقی و افزایش چربی ناحیه شرمگاهی. در این حالت آلت در چربی اطراف پنهان شده و کوچک به نظر می رسد.
  • پائین قرار گرفتن آلت به نحوی که آلت توسط کیسه بیضه احاطه شده باشد.

روش های افزایش طول آلات تناسلی

با برش رباط سوسپنسوری که آلت را به استخوان عانه متصل می کند و سپس انجام وی-وای پلاستی (v-y plasty) بر روی پوست آلت می توان بر سایز آلت افزود. با این عمل حدود ۱ تا ۲ سانتیمتر به طول و سایز آلت در حالت شل افزوده می شود و لازم است حداقل ۶ ماه بعد از جراحی، وزنه ای به آلت آویزان باشد تا این افزایش طول حفظ شود.  با توجه به عوارض زیادی که این روش بدنبال دارد انجام آن امروزه با اکراه و پذیرش ریسک عوارض آن انجام می شود.

قرص افزایش طول دستگاه تناسلی مردان

برخی تبلیغات از قرص هایی برای افزایش طول و سایز آلت تناسلی مردان نام می برند که با توجه به عوارض احتمالی، مصرف بسیاری از آنها تأیید نمی شود.

از عوارض این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • ایجاد جوشگاه وسیع و فرو رفته همراه با عدم رویش مو در محل عمل
  • افتادگی آلت و احاطه شدن آن توسط کیسه ی بیضه
  • عدم ایستادگی آلت در حالت نعوظ و ایجاد زاویه نامناسب بین آلت و بدن در حالت نعوظ
  • چسبندگی مجدد و کوتاهی مجدد آلت

جراحی برای افزایش سایز آلت تناسلی:

در سال  ۱۹۸۴ نوعی جراحی بزرگ کردن الت تناسلی ابداع شد. در این عمل بخشی از آلت که که داخل بدن و چسبیده به استخوان لگن هست به خارج از بدن فرد آزاد می شود. در این جراحی برشی کوچک در ناحیه شرمگاهی (پوبیس) انجام می شود و با قطع کردن رباط ساسپنسوری، آلت از استخوان لگن جدا می شود و یک پروتز کوچک بیضه برای پیشگیری از چسبیدن مجدد آلت به استخوان بین ریشه ی آلت و استخوان قرار می گیرد.

جلگینگ برای افزایش سایز آلت تناسلی

روش جلگینگ از گذشته های بسیار دور مورد استفاده قرار گرفته است .این روش به عنوان معمولی ترین روش افزایش سایز آلت تناسلی با ماساژ نام برده می شود .

نحوه انجام جلگینگ برای افزایش سایز اندام تناسلی با ماساژ

این تمرین بوسیله دوشیدن آلت انجام می شود. اگر میخواهید تاثیر جلگینگ را بطور کامل مشاهده کنید عمل جلگینگ را بصورت روزانه ( همه روزه ) انجام دهید !

برای استفاده از روش جلگینگ میبایست یک حوله ای که در آب گرم خیس خورده است را بر روی آلت تناسلی خود قرار دهید ! حوله را برای مدت ۲ یا ۳ دقیقه در اطراف آلت تناسلی قرار دهید .  ( ممکن است به دلیل گرم شدن ؛ الت در حالت نیمه راست قرار گیرد ) سپس می توانید  مقداری لوبریکانت یا روغن خراطین را به سر انگشتان خود بزنید .دقت کنید شما باید علامت OK را با انگشتان دست خود بسازید .

پس از آغشته کردن لوبریکانت یا روغن خراطین آلت تناسلی را میان انگشتان اشاره و شصت قرار داده و از پایین ( در قسمت تحتانی آلت به سمت سر الت به آرامی بکشید . ) این روش میبایست به آرامی انجام پذیرد . شما می توانید برای هر بار بالا و پایین بردن دست های خود شمارش قرار دهید .در مدت ۳ دقیقه ۱۰۰ بار این عمل را تکرار نمایید .

این عمل میبایست شب ها قبل از خواب انجام شود تا بیشترین باز دهی را داشته باشد .پس انجام عمل جلگینگ در طی چند روز شما شاهد افزایش سایز اندام تناسلی خود خواهید بود .

نکته قابل توجه درباره این موضوع این است که افزایش سایز آلت تناسلی با ماساژ جلگینگ دائمی خواهد بود حتی اگر دیگر عمل جلگینگ انجام نشود .

افزایش سایز اندام تناسلی با ماساژ زرد چوبه

شاید تابه حال درباره افزایش سایز آلت تناسلی با زردچوبه چیزی نشنیده باشید ! زرچوبه با خواص فوق العاده ای که دارد از زمان های قدیم تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته است .طبیبان هندی و یونانی از زردچوبه به عنوان یک ادویه در طب سنتی که باعث بزرگ شدن طول آلت آقایان می شود یاد نموده اند . برای این که در کنار روش های فوق سریع تر به نتیجه برسید آلت خود را با رزدچوبه ماساژ دهید . اثرات این دارو گیاهی می تواند در کم ترین زمان ممکن نمایان شود .

بزرگ کردن آلت تناسلی، تزریق چربی

با استفاده از این روش جراحان ، چربی بدن خود فرد را با لیپوساکشن liposuction خارج کرده و با استفاده از سرنگ به بدنه آلت تناسلی تزریق کنند. در این روش احتمالا افزایش طول حدود 1 اینچی در طول و دور آلت تناسلی را تجربه خواهید کرد. نتیجه آن دائمی نیست و بعد از مدتی به اندازه اولیه باز خواهید گشت. البته این روش هم با عوارضی همراه است.

افزایش طول آلت تناسلی، استفاده از دستگاه های کشنده یا extenders

دستگاه های کشنده وسایلی هستند که مردان در طول روز می توانند زیر لباس خود بپوشند تا به تدریج آلت تناسلی را بکشند.

برخی از کارشناسان معتقدند این دستگاه ها ممکن است موثر باشند ولی سایر متخصصین معتقدند که استفاده از این دستگاه ها ارزش ناراحتی و حساسیت های احتمالی در آینده را ندارد.

تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده جواب محکمی ارائه نکردند به علاوه این که استفاده از این دستگاه ها در طول روز روی حساس ترین قسمت بدن به هیچ عنوان راحت نیست.

افزایش طول آلت تناسلی با استفاده از قرص‌ها و مکمل‌ها

شامل قرص‌ها، مکمل‌ها و پمادهایی است که برای افزایش طول دستگاه تناسلی مردان به‌وفور در سطح اینترنت معرفی و ارائه می‌شوند. این در حالی است که برخی از این محصولات حاوی مواد مضر هستند و بسیاری از جهت ایمنی و عوارض جانبی آزمایش نشده‌اند و مؤثر بودن هیچ‌کدام از این محصولات اثبات نشده‌است.

افزایش طول الت با روش‌های فیزیکی

شامل تمرینات کششی هستند که توسط دست خود فرد انجام می‌شود. در این حالت فرد آلت تناسلی را در دست گرفته و بافتهای آن را به صورت طولی ماساژ می‌دهد. این حرکت رفت و برگشت دست باعث می‌شود که بافت پوست آن بازتر شده و انتقال خون در آن راحت‌تر باشد. این فرآیند باعث می‌شود که برخی از بافت‌های آلت تناسلی به مرور زمان رشد کرده و در نتیجه آن، بزرگ کردن آلت تناسلی اتفاق می افتد.

تمرینات کششی ممکن است به صورت عرضی هم انجام شوند که برای افزایش حجم آلت تناسلی استفاده می‌شود. در این حالت کشیدن آلت تناسلی به صورت پیچشی بوده و تمرکز ماساژ بیشتر بر روی بافتهای عرضی آلت است.

افزایش طول آلت به وسیله پمپ آلت

استفاده از دستگاه کششی روش دیگری است که مطالعاتی برای تأیید نتایج آن صورت گرفته و در برخی موارد هم او در حال انجام است. یکی از این موارد پمپ آلت تناسلی است که تحت عنوان پمپ وکیوم آقایان شناخته می‌شود. این پمپ شامل یک سیلندر است لوله ای است و بر روی آلت تناسلی قرار می‌گیرد. هدف اصلی ساخت این دستگاه برای ایجاد نعوظ در مردان است، اما شواهدی مبنی بر افزایش طول الت تناسلی در استفاده منظم از این دستگاه وجود دارد.

پروتز آلت چیست؟

پروتز آلت وسیله ای است که داخل آلت قرار داده می شود تا آقایان مبتلا به اختلال نعوظ به نعوظ برسند. پروتز آلت معمولاً بعد از امتحان دیگر شیوه های درمانی اختلال نعوظ و مؤثر نبودن آن ها توصیه می شود. برای قرار دادن پروتز در آلت باید عمل جراحی انجام شود. متقاضیان ایمپلنت آلت باید پیش از تصمیم گیری برای انجام عمل از خطرهای احتمالی و عارضه های جراحی و مراقبت بعد از عمل مطلع شوند و با اگاهی کامل تصمیم بگیرند.

دو نوع ایمپلنت آلت وجود دارد :

۱) پروتزهای قابل باد کردن( inflatable) که در فرم های دوتکه و سه تکه وجود دارد.

۲) پروتزهای انعطاف پذیر 

اکثر بیماران، پروتزهای قابل بادکردن سه تکه ای three- piece را ترجیح میدهند چرا‌که این نوع پروتز بیشتر میتواند نعوظ طبیعی را ایجاد کند. ولی پروتزهای دو تکه ای و پروتزهای قابل انعطاف هم میتوانند نعوظ قابل قبولی را ایجاد کنند.

مطالعات نشان دادند که میزان رضایت مندی در کاشت پروتز آلت در قیاس با دیگر شیوه های درمان ناتوانی جنسی بالا میباشد ( ۹۲ تا ۱۰۰ درصد رضایت مندی در بیمار و ۹۱ تا ۹۵ درصد رضایت مندی در شریک جنسی بیمار).

انواع مختلفی از ایمپلنت های قابل انعطاف( غیربادی) با موازنه های گوناگون وجود دارد :

– برخی از آن ها سفتی بیشتری برای روابط جنسی دارند.

– با این حال، این فواید میتواند در وضعیت عادی روز ناراحت کننده باشد.

انواع پروتز بادی عبارت اند از:

پروتز بادی دو بخشی

استفاده از این پروتز، ساده تر است. با این حال، معمولاً یک موازنه بین راست شدن آلت به هنگام نعوظ و نحوه شل شدن آن وجود دارد. مردها تمایل دارند که هم از راستی آلت و هم از شلی آن، رضایت داشته باشند. این به این علت است که اندازه کوچک قسمتی از پمپ و مخزن مایع، اجازه ایجاد تغییرات بزرگ را نمی دهد.

پروتز بادی سه بخشی( چند تکه ای)

این نوع ایمپلنت، قدری پیچیده تر است. چرا‌که، علاوه بر پروتز و پمپ، دارای یک مخزن جداگانه است. این مخزن، مزایای زیادی دارد. در این نوع پروتز، آلت تناسلی تخلیه شده، به طور کامل شل می شود. همچنین زمانی که نعوظ طولانی مدت نمی خواهید، یک دریچه برای آزاد کردن فشار داخل آلت تناسلی وجود دارد. فضای این مخزن مازاد همینطور این اجازه را می دهد که نعوظ قوی تری نسبت به پروتز بادی دو بخشی داشته باشید.

روش کاشت پروتز آلت تناسلی

کاشت پروتز آلت با بی حسی نخاعی یا بی هوشی عمومی انجام می شود. پروتز آلت را طی یک مرحله عمل جراحی مستقیماً داخل آلت بیمار قرار می دهد. مدت زمان جراحی بسته به مشکل بیمار، بین ۴۵ تا ۹۰ دقیقه طول می کشد. شدت و مدت زمان درد پس از عمل متفاوت بوده و غالبا احتیاج به مصرف مسکن ها به مدت یه یک تا دو روز می باشد.

در طول جراحی پروتز آلت، لوله( سوند) از راه آلت وارد مثانه می شود تا ادرار را در طول جراحی جمع کند. جراح برش را زیر سر آلت، در پایه آلت یا پائین شکم ایجاد می کند. آنگاه جراح بافت اسفنجی داخل آلت یعنی بافتی را میکشد که معمولاً موقع نعوظ پر از خون می شود. این بافت داخل هر دو حفره توخالی آلت به نام کورپوس کاورنوس وجود دارد.

جراح پروتز در اندازه مناسب را انتخاب می کند و سیلندرهای آنرا داخل آلت قرار می دهد. تمام پروتزها را میتوان باتوجه به اندازه‌گیری های دقیق انجام شده با بزرگی آلت متناسب کرد. چنانچه متخصص اورولوژی پروتز بادی دو قطعه ای را انتخاب نموده باشد ، پمپ و دریچه تخلیه داخل کیسه بیضه قرار داده می شود. اگر پروتز سه تکه ای انتخاب شده باشد، جراح مخزن مایع را از راه برش داخلی ایجاد شده زیر دیواره شکم قرار می دهد. جراح برش ها را بعد از قرار دادن پروتز بخیه می زند.

پروتز آلت برای چه کسانی مناسب است؟

در بیمارانی که به علت مشکلات فیزیکی( نه درگیری های ذهنی) دچار عدم نعوظ یا اختلال نعوظ هستند و توانایی نعوظ کامل خویش را از دست داده اند و یا افرادی که به دلایلی چون بیماری هایی که در زیر یادآوری شده دچار نعوظ ضعیف هستند، بهترین و قطعی ترین شیوه درمان عدم نعوظ ٬ تعبیه ایمپلنت یا پروتز آلت است و این بیمارارن کاندید مناسبی برای جراحی پروتز می باشند:

افرادی که دچار نشت وریدی (آلت شخص توانایی نگهداری خون در سیلندرها را ندارد و خون از آلت به وریدها پس می زند) هستند و نعوظ ندارند.

افرادی که دچار مشکلات عروقی، دیابتی یا اشخاص با قند بالا و … هستند( چون خون رسانی به بافت آلت بدرستی انجام نمی شود و نعوظ به مرور ضعیف می گردد).

افرادی که در اثر کهولت سن قدرت نعوظ خویش را از دست داده و با دارو به نعوظ کامل دست نمی یابند.

افرادی که در اثر مشکلات قلبی قادر به خوردن داروهای بهبود بخش کیفیت نعوظ نیستند.

افرادی که در آن ها بافت اسفنجی آلت بدرستی کار نمی کند و هیچگاه به نعوظ کامل نرسیده و همیشه مشکل شلی آلت داشته و یا احتیاج به مصرف آمپول یا دارو پیش از هر نزدیکی دارند و تمایلی به استفاده ار امپول ندارند.

فواید پروتز آلت تناسلی

– نعوظ میتواند تا هنگامی که ضروری است، یا تا هنگامی که موردنیاز است انجام شود

– رفاه روانشناختی و عاطفی در بعضی از مردان تحت عمل جراحی پروتز آلت افزایش می یابد.

– دوران بهبودی بسیار کوتاه میباشد.

– بهبود روابط زناشویی

عارضه های جانبی پروتز آلت تناسلی

هیچ عمل جراحی بدون عارضه نیست. عارضه های احتمالی پروتز آلت هم عبارت است از:

– خونریزی غیرقابل کنترل پس از جراحی که گاهی انجام دوباره عمل را ضروری می سازد.

– عفونت

– ایجاد بافت همبند جای زخم

– تحلیل بافت پیرامون ایمپلنت

– ازکارافتادگی مکانیکی

آیا کشیدن آلت تناسلی در افزایش اندازه آن نقش دارد؟

کشیدن آلت تناسلی یکی از راهکارهایی است که از گذشته تا کنون برای بزرگ کردن آلت تناسلی مردان به کار گرفته شده است.

هنوز هم این روش به شکل‌های مختلفی استفاده می‌شود و حتی می‌توان ادعا کرد که یکی از با ثبات‌ترین روش‌هاست. البته مطمئناً در مورد این روش هم ابهاماتی وجود دارد و حتی برخی نیز با استفاده از آن مخالف هستند. شاید اصلی‌ترین دلیل مخالفت برخی از محققین برای کشیدن آلت تناسلی این باشد که دیدگاه بسیاری از مردم نسبت به کوچک بودن اندازه آلت تناسلی اشتباه است و صرفاً دیدگاه شخصی است.

در این مطلب می‌خواهیم بحث کشیدن آلت تناسلی را بررسی کنیم و روش‌هایی که این موضوع انجام می‌شود را معرفی کنیم. به برخی از کارهای علمی و تحقیقاتی صورت گرفته در مورد افزایش اندازه آلت تناسلی هم اشاره خواهیم کرد.

کشیدن آلت تناسلی یعنی چه؟

کشیدن آلت تناسلی یا کشش آلت تناسلی فرایندی است که فرد با استفاده از دستان خود یا با وسیله‌های مختلف از آن برای افزایش طول آلت تناسلی و همچنین قطور کردن آلت تناسلی از آن استفاده می کند. با وجود اینکه شواهدی برای نشان دادن تأثیر کشش آلت تناسلی بر افزایش اندازه آن وجود دارد، اما این نتایج کم هستند. حتی برخی از نتایج به صورت موقتی گزارش شده‌اند که نتایج آنها ممکن است چالش برانگیز باشد.

 البته خوشبختانه بسیاری از منابع موجود در زمینه تأثیر کشیدن آلت تناسلی بر افزایش اندازه آن هنوز هم معتبر هستند و برخی از شرکت‌ها به این اطلاعات استناد می‌کنند.

 کشیدن آلت تناسلی به چه شکلی عمل می‌کند؟

اصولاً کشیدن آلت تناسلی به حالتی گفته می‌شود که آلت تناسلی فرد تحت تأثیر یک عامل کششی متناوب قرار می‌گیرد که ممکن است به شکل‌های مختلف انجام گیرد. روش اول شامل تمرینات کششی هستند که توسط دست خود فرد انجام می‌شود. در این حالت فرد آلت تناسلی را در دست گرفته و بافتهای آن را به صورت طولی ماساژ می‌دهد. این حرکت رفت و برگشت دست باعث می‌شود که بافت پوست آن بازتر شده و انتقال خون در آن راحت‌تر باشد. این فرآیند باعث می‌شود که برخی از بافت‌های آلت تناسلی به مرور زمان رشد کرده و در نتیجه آن، بزرگ کردن آلت تناسلی اتفاق می افتد.

تمرینات کششی ممکن است به صورت عرضی هم انجام شوند که برای افزایش حجم آلت تناسلی استفاده می‌شود. در این حالت کشیدن آلت تناسلی به صورت پیچشی بوده و تمرکز ماساژ بیشتر بر روی بافتهای عرضی آلت است.

 استفاده از دستگاه کششی روش دیگری است که مطالعاتی برای تأیید نتایج آن صورت گرفته و در برخی موارد هم او در حال انجام است. یکی از این موارد پمپ آلت تناسلی است که تحت عنوان پمپ وکیوم آقایان شناخته می‌شود. این پمپ شامل یک سیلندر است لوله ای است و بر روی آلت تناسلی قرار می‌گیرد. هدف اصلی ساخت این دستگاه برای ایجاد نعوظ در مردان است، اما شواهدی مبنی بر طولانی‌تر شدن آلت تناسلی در استفاده منظم از این دستگاه وجود دارد. برای آشنایی بیشتر با این دستگاه، توصیه می‌کنم که مطلب با دستگاه وکیوم آقایان بیشتر آشنا شویم را مطالعه کنید.

دستگاه کشش آلت تناسلی ابزار دیگری برای کشیدن آلت تناسلی استفاده می‌شود. این دستگاه بیشتر برای درمان بیماری‌هایی مانند بیماری Peyronie استفاده می‌شود. البته شواهدی مبنی بر تأثیر آن برای بزرگ کردن آلت تناسلی آقایان وجود دارد و در برخی موارد به بیماران توصیه می‌شود که از آن استفاده کنند.

تحقیقات علمی در زمینه بزرگ کردن آلت تناسلی آقایان با این روش چه می گویند؟

تحقیقات علمی در مورد تکنیک‌های کشیدن آلت تناسلی محدود هستند. هیچ کدام از مطالعات انجام گرفته به طور مستقیم روش‌های مختلف را به عنوان روش مؤثر افزایش طول آلت تناسلی به صورت دائمی معرفی نمی‌کنند. اما در هر صورت برخی از این تحقیقات اعتبار بیشتری دارند و نتایج مناسبی گزارش کرده‌اند. یک بررسی علمی در سال ۲۰۱۰ گزارش داده است مردانی که به صورت روزانه از دستگاه کشش استفاده می‌کنند، بعد از چهار ماه می‌تواند شامل افزایش اندازه آلت تناسلی خود باشد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که اندازه آلت تناسلی بین 1.8 سانتی متر تا 3.1 سانتی متر افزایش یافته است.

 البته در این بین چند تحقیق دیگر نیز وجود دارد که می‌توان به سه مورد زیر اشاره کرد:

  • یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ نشان داد که مردانی که از دستگاه کشش برای ۹ ساعت روز استفاده می‌کنند، بعد از سه ماه به اندازه 1 اینچ افزایش در طول آلت تناسلی خود تجربه می‌کنند.
  • یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان داد که دستگاه کشش می‌توانند انحراف یا انحنا در آلت تناسلی را درمان کنند، اما در افزایش طول آن نقش ندارد.
  • گزارش تحقیقات سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد که دستگاه کشش و دستگاه وکیوم مردان، بر افزایش اندازه آلت تناسلی تأثیر دارند، اما تأثیر آنها کم است.

نحوه کشیدن آلت به منظور بزرگ کردن آلت تناسلی مردان

اگر به فکر کشیدن آلت تناسلی و انجام تمرینات مربوط به آن هستید، باید به خاطر داشته باشید که این تمرینات هیچ آسیبی به شما نرسانند و برای شما مشکل ساز نشود. در واقع این تمرینات باید به شکلی صورت گیرد که مطابق با اندازه آلت تناسلی و احساس راحتی شما باشد.

فقط چند نکته را به خاطر داشته باشید:

  • تنها زمانی این تمرینات را انجام دهید که آلت تناسلی شما در حالت نعوظ نباشد؛
  • اگر تمرینات باعث درد یا ناراحتی شوند، سریعاً آنها را متوقف کنید؛
  • این تمرینات را در حالت نشسته یا ایستاده رو به روی یک دیوار یا میز انجام دهید؛
  • تمرینات را فقط یک یا دو بار در روز انجام دهید تا آسیب نبینید؛
  • اگر می‌خواهید این تمرینات را به صورت طولانی‌تر انجام دهید، با پزشک خود مشورت کنید.

نحوه تمرین کشیدن آلت تناسلی با دست

ساده‌ترین و قدیمی‌ترین روش برای بزرگ کردن آلت تناسلی آقایان ، کشیدن آن با دست و ماساژ دادن آن است. برای این کار باید مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید:

  • آلت تناسلی خود را بگیرید و به سمت بالا بکشید، این کار باید در حدود ۱۰ ثانیه انجام شود؛
  • به مدت ۱۰ ثانیه آلت تناسلی خود را به سمت چپ بکشید و سپس همین کار را به سمت راست هم انجام دهید؛
  • این مراحل را یک یا دو بار در روز برای حدود ۵ دقیقه تکرار کنید.

 به خاطر داشته باشید که هیچ کدام از این حرکات نباید دردآور باشد و حتی در کنار آن می‌توانید از ماساژ هم استفاده کنید.

 کشیدن آلت تناسلی به کمک دستگاه وکیوم مردان

برای استفاده از دستگاه وکیوم آقایان لازم است که چند مرحله را به ترتیب انجام دهید تا کیفیت کار بالا رود:

  • آلت تناسلی خود را در داخل محفظه پر از هوا قرار دهید؛
  • از مکانیسم پمپ استفاده کنید تا هوای آن خارج شود. این کار باعث می‌شود که خون به داخل آلت تناسلی شما کشیده شده و در نتیجه باعث ایجاد حالت نعوظ می‌شود.
  • حلقه آلت تناسلی را به انتهای آن وصل کنید و آن را تا ۳۰ دقیقه ثابت نگه دارید. در این مدت ۳۰ دقیقه می‌توانید یک رابطه جنسی برقرار کنید.

 

اما اگر می‌خواهید از دستگاه کشش آلت تناسلی استفاده کنید، مراحل انجام کشیدن آلت تناسلی به ترتیب زیر هستند:

  • آلت تناسلی خود را در انتهای پایه دستگاه قرار دهید؛
  • سر آلت تناسلی خود را در انتهای مخالف قرار دهید؛
  • لوله سیلیکون را در اطراف گردن آلت تناسلی ببندید؛
  • انتهای لوله سیلیکون را در پایه دستگاه قرار دهید و به آرامی آلت تناسلی خود را به سمت بیرون بکشید؛
  • هر زمانی که احساس درد داشتید، باید که ۶ را متوقف کنید؛
  • فرایند کشش آلت تناسلی باید ۴ تا ۶ ساعت در هر روز انجام شود.

 

خطرات احتمالی و عوارض جانبی کشیدن آلت تناسلی

رفتار خشن و فشار بیش از حد به آلت تناسلی می‌تواند باعث ایجاد آب میان بافتی در داخل آن شده و مشکل ساز شود. این کار به رباط‌هایی که آلت تناسلی شما را به بدن متصل نگه می‌دارند، آسیب می‌رساند. این آسیب به صورت بالقوه می‌تواند در ایجاد حالت نعوظ برای آلت تناسلی مشکل ایجاد کند. هنگام استفاده از دستگاه کشش، حتماً مطابق با دستورالعمل پزشک پیش بروید و زمان بیشتر اشتباه است. عجله کردن در انجام این ورزش یا حتی طولانی‌تر کردن مدت زمان آن سبب صدماتی می‌شود که عملکرد آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

اگر هم از دستگاه وکیوم مردان استفاده می‌کنید، حبس شدن خون در آلت تناسلی نباید بیشتر از ۳۰ دقیقه باشد. اضافه کردن مدت زمان این فرایند به طور طبیعی به آلت تناسلی شما آسیب می‌رساند.

بطور کلی استفاده از روش‌های مختلف برای کشیدن آلت تناسلی ممکن است عوارض جانبی زیر را داشته باشد:

  • خارش و سوزش
  • کبودی کوچک یا تغییر رنگ
  • ایجاد لکه‌های قرمز در بدنه آلت تناسلی
  • بی حسی موضعی
  • پارگی وریدی

 اگر هر کدام از این علائم به صورت شدید برای شما رخ دهد، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا علائم شما ارزیابی شود.

چه زمانی نتیجه کار را می‌بینم؟

 نتیجه کشیدن آلت تناسلی و تأثیر آن بر افزایش اندازه آلت به روشی که انتخاب می‌کنید و همچنین نحوه سازگاری شما با این روش بستگی دارد. به عنوان مثال، دستگاه آلت تناسلی باید به صورت روزانه استفاده شود و معمولاً چند ماه طول می‌کشد تا نتیجه آن مشخص است.

مشاهدات نشان می‌دهد که استفاده از دستگاه وکیوم مردانه یا همان پمپ آلت تناسلی می‌توانند نتایج بسیار سریعتری داشته باشد، اما تاکنون هیچ تحقیق علمی برای حمایت از این موضوع انجام نگرفته است. همین وضعیت در مورد انجام تمرینات به صورت دستی هم وجود دارد و اطلاعات دقیقی در مورد نتایج آن در دست نیست.

به عنوان نتیجه نهایی، اگر در مورد اندازه آلت تناسلی خود نگران هستید، به این موضوع توجه داشته باشید که این دیدگاه فقط برای شماست و حتماً باید پزشک آن را تأیید کند. اما اگر مشخص شد که آلت تناسلی شما کوچک است، هر کدام از روش‌های فوق برای کشیدن آلت تناسلی مناسب و مفید هستند. البته به خاطر داشته باشید که دستگاه وکیوم آقایان نتایج سریع‌تر و استانداردتری دارد.

 

فیبروم رحم و درمان آن

۲۳۴ بازديد
 

فیبروم های رحمی که به آنها میوم یا لیومیوم نیز گفته می شود تومورهای خوش خیمی هستند که در رحم رشد می کنند. حدود ۲۰ تا ۵۰ درصد زنان، دارای فیبروم رحمی هستند. این تومورها با سرطان ارتباط ندارند و خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش نمی دهند.

علت ایجاد فیبروم رحم چیست

علت قطعی ایجاد فیبروم رحمی معلوم نیست. فیبروم ها از رشد بی‌رویه سلول های عضلانی رحم به علت تاثیر استروژن ایجاد می‌شوند ولی علت قطعی ایجاد آنها معلوم نیست‌. زنان چاق و نژاد آفریقایی آمریکایی و افراد دارای سابقه خانوادگی، بیشتر در معرض ابتلا به فیبروم رحم قرار دارند. فیبروم ها در جاهای مختلف رحم رشد می کنند و اندازه آنها معمولاً متفاوت هستند.

علت ایجاد میوم های رحمی ژنتیک است، در فضای داخلی رحم تنها سلول های گوشتی رحم وجود دارد و به دلیل آنکه در داخل رحم به اندازه کافی سلول فیبروبلاست وجود ندارد احتمال دارد به صورت ژنتیک در داخل رحم این سلول ها به دام افتند و به تدریج در اثر تغییرات هورمونی شروع به رشد نمایند و یک کلافه ای به دور خود بنام فیبروم ایجاد نمایند. لذا زمینه ایجاد این بیماری ژنتیک است، آنچه سبب بزرگ شدن این توده های سفت می گردد دو عامل زمان و هورمون ها می باشد

علائم فیبروم های رحم

میوم های رحمی گاهی بدون علائم بوده و به صورت اتفاقی در سونوگرافی مشاهده می شود اما برخی اوقات با علائمی همچون خونریزی همراه است که وجود این علامت ها در همه ی افراد یکسان نیست و جالب است بدانید؛ علائم این بیماری به عواملی مانند اندازه توده ها و محل قرارگیری آن ها متفاوت می باشد و با توجه به این عوامل می تواند تغییراتی در سیکل قاعدگی به صورت خونریزی شدید، لخته های خونی و لکه بینی ایجاد نماید.

در صورتی که توده های فیبروم بزرگ باشند با علامت های سنگینی همچون؛ فشار داخل شکم، حس تکرر ادرار، حس فشار در مقعد و لگن، یبوست، بزرگی شکم می باشد. همان طور که ذکر شد این بیماری می تواند منجر به بزرگی شکم شود که افراد با اضافه وزن زیاد احتمال دارد متوجه چنین علامتی نشوند

بعضی از مبتلایان به فیبروم رحم علامتی ندارند و بعضی دیگر علایم شدید از بیماری را نشان می‌دهند. علایم فیبروم عبارتند از :

۱- دردهای قاعدگی شدید و طولانی مدت

۲- خونریزی های غیرطبیعی

۳- احساس فشار در ناحیه لگن

۴- بزرگ شدن شکم

۵- درد در رابطه جنسی

تشخیص فیبروم رحم

زمان مشاهده شدن فیبروم ها در رحم قابل تشخیص نیست، با آغاز سن بلوغ هورمون ها ترشح می کنند و این می تواند عاملی برای ایجاد فیبروم شود. به طور معمول زمانی فیبروم بروز می کند که علامت دار شود و علائم با توجه به سرعت رشد فیبروم و سیستم بدنی فرد متفاوت می باشد.

گاهی اوقات فیبروم ها باقی مانده و هیچ گونه تغییری ندارد اما گاهی به صورت ناگهانی بزرگ شده و با علائم شدید و ناگهانی بروز می کنند.

به هر حال جهت تشخیص فیبروم ها سونوگرافی لازم خواهد بود، پس به تمامی زنان توصیه می شود جهت تشخیص بسیاری از بیماری های زنان و فیبروم های رحمی انجام سالانه سونوگرافی را فراموش نکنند.

۱- سونوگرافی ۲- ام ار ای

درمان فیبروم های رحم

رشد اغلب فیبروم های رحمی خود به خود متوقف می‌شود با این حال شما باید تحت نظر متخصص زنان باشید تا روند رشد و درمان مناسب را تحت نظر داشته باشد. درمان ها متفاوت هستند و از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما در کل درمان شامل :

۱- خارج کردن فیبروم با جراحی

۲- استفاده از داروهایی که باعث یائسگی کاذب در بدن شده و سایز فیبروم را کاهش می‌دهند.

۳- آمبولیزاسیون شریان رحمی که البته می‌تواند با عوارضی همراه باشد.

این گفته که فیبروم رحمی سبب نازایی میشود صحیح نیست، اگر تحت نظر متخصص زنان باشید احتمال حاملگی در شما افزایش می یابد.

انواع فیبروم ها ی رحم

معمولا فیبروم ها سرطانی نمی شوند و به ندرت ممکن است این نوع توده ها به سرطان تبدیل شوند. لذا فیبروم های رحمی هیچ گونه مشکلی را برای فرد به همراه نخواهد داشت. فیبروم های رحمی دارای انواع مختلفی هستند که با توجه به ناحیه مورد نظر نوع های آن ها متفاوت است، که عبارت است از:

۱- فیبروم داخلی : در دیواره ماهیچه‌ای رحم به وجود می آید و باعث کشیدگی و بزرگ شدن رحم میشود.

۲- فیبروم ساب سروز : معمولاً در خارج رحم اما چسبیده به آن رشد می کند و گاه یک طرف رحم بزرگتر به نظر می‌آید.

۳- فیبروم پدانکوله : همان فیبروم ساب سروز است که قاعده باریک و دراز پیدا کند که به آن پدانکوله می‌گویند.

۴- فیبروم ساب موکوز : در سطح داخلی حفره رحم رشد می‌کند و معمولا با دردهای قاعدگی و خونریزی های زیاد همراه است.

توصیه های ضروری به افرادی که فیبروم رحم دارند :

۱- معاینات دوره‌ای انجام دهید و هر ۶ ماه تا یک سال به متخصص زنان خود مراجعه کنید.

۲- اگر فیبروم رحمی دارید از مصرف قرص های جلوگیری از بارداری جداً خودداری کنید مگر با تجویز پزشک.

۳- بسیاری از فیبروم های رحمی نیاز به جراحی ندارند.

۵- اگر به دلیل داشتن فیبروم خونریزی های قاعدگی زیاد دارید، حتما از غذا هایی که سرشار از آهن هستند استفاده کنید که دچار کم خونی نشوید.

۶- اگر فیبروم رحمی به سرعت رشد کند و بزرگ شود حتماً باید بررسی‌های بیشتر در خصوص سرطانی بودن آن انجام شود.

فیبروم های رحم و بارداری

اندازه فیبروم های رحمی در بارداری متفاوت است بعضی از فیلم ها کوچک و بزرگ است یک سوم فیبروم ها در سه ماهه اول بارداری رشد می‌کند و می‌تواند سبب سقط شود علائم و خطرات فیبروم با توجه به تعداد و محل قرارگیری آنها در خانم های باردار متفاوت است.

علائم فیبروم رحم در بارداری

فیبروم رحم در بارداری می تواند کاملا بدون علامت باشد و برخی می توانند نشانه های زیر را داشته باشند :

درد شکم – خونریزی شدید- یبوست- در طول بارداری هر زمان که خونریزی یا درد شکمی داشتید حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

درمان فیبروم رحم در بارداری

در برخی از افراد دارای فیبروم رحم بهتر است قبل از باردار شدن فیبروم ها با جراحی خارج شود. خارج کردن فیبروم ها قبل از بارداری بستگی دارد به اینکه آیا فیبروم روی قدرت باروری آنها تاثیر گذاشته یا نه، یا فیبروم، لوله های رحم (فالوپ) را مسدود کرده یا نه، یا سبب سقط مکرر شده یا نه.

در دوران بارداری نمی توان فیبروم را خارج کرد و در صورت درد با نظر پزشک متخصص می توان از درمان های خوراکی و مسکن های مجاز استفاده کرد.

عوارض فیبروم های رحم در بارداری

اگر در دوران بارداری فیبروم کوچک است و رشدی ندارد معمولا خطری در بارداری ایجاد نمی‌کند ولی اگر فیبروم بزرگ است ممکن است در طول بارداری باعث :

۱- افزایش خطر سقط

۲- محدودیت رشد جنین در رحم

۳- زایمان زودرس

۴- خونریزی شدید

۵- افزایش سایز فیبروم رحمی

فیبروم در طول بارداری می تواند بزرگتر و یا حتی کوچک تر شود.

فیبروم رحم و نوع زایمان

وجود فیبروم رحمی احتمال سزارین را افزایش می دهد گرچه بعضی از خانم ها با توجه به اندازه و محل قرارگیری فیبروم در رحم ممکن است بتواند زایمان طبیعی نیز داشته باشند کسانی که فیبروم آنها بزرگ است و در محلی قرار گرفته که دهانه رحم را مسدود کرده نمی‌توانند زایمان طبیعی داشته باشند و حتما باید سزارین شوند.

برای تعیین نوع زایمان در بیمارانی که فیبروم رحمی دارند بهتر از هر کسی متخصص زنان می تواند شما را راهنمایی کند که آیا سزارین کنید یا زایمان طبیعی.

آیا در هنگام انجام سزارین میتوان فیبروم رحمی را هم برداشت؟

خیر. بهتر است هنگام سزارین فیبروم های رحمی برداشته نشوند چون بافت رحم بسیار شکننده و پر خون است و با دستکاری، احتمال خونریزی شدید وجود دارد و در صورت عدم کنترل خونریزی ممکن است منجر به برداشت رحم برای حفظ جان بیمار شود. در ضمن ممکن است بعد از زایمان فیبروم خود به خود کوچک شود.

درمان فیبروم های رحمی

درمان فیبروم رحم به عوامل مختلفی بستگی دارد، با توجه به نوع فیبروم ها و علائم فرد درمان متفاوت خواهد بود.

در اکثریت مواقع میوم های رحمی بدون علامت و کوچک هستند که در چنین شرایطی نیازی به درمان نیست و تنها کافیست بیمار تحت نظر بوده و سونوگرافی سریالی هر شش ماه تا یکسال انجام دهد.

اما در صورتی که فیبروم های رحمی با علامت هایی همچون درد، خونریزی، اندازه های بزرگ و مشکلات باروری همراه باشند درمان ضروری است که با توجه به این شرایط درمان به صورت جراحی خواهد بود.

درمان فیبروم رحم در دختران جوان

دختران جوانی که مبتلا به فیبروم های رحمی هستند ترجیح داده می شود تا جراحی انجام نگردد، زیرا انجام جراحی و بخیه های حین جراحی می تواند بافت رحم را برای بارداری تحت تاثیر قرار دهد. به همین منظور فیبروم های رحمی با اندازه های 6 – 7 سانت در دختران جوان بهتر است که تنها تحت کنترل قرار گیرند.

ولی زمانی که فیبروم های رحمی در دختران جوان خیلی بزرگ باشد، به دلیل اشغال کردن رحم باعث ایجاد فشار بر روی بافت رحم و خونریزی می شود، در این زمان بهترین درمان جراحی خواهد بود. تزریق آمپول های هورمونی موثر نخواهد بود و تنها راه درمان جراحی است.

درمان فیبروم رحم بدون جراحی یکی از سوالات شایع که اکثریت اوقات افراد از ما می پرسند چنین است که آیا می توان فیبروم های رحمی را با داروهای شیمیایی و گیاهی درمان نمود؟ جالب توجه است که درمان قطعی فیبروم های رحمی جراحی است و تنها در برخی شرایط می توان با کمک درمان های دارویی این نوع توده ها را کوچک نمود ولی به صورت قطعی درمان نخواهند شد و با قطع دارو احتمال رشد و بزرگ شدن توده ها وجود برخی از آمپول های هورمونی هستند که به منظور رفع فیبروم های رحمی مورد استفاده قرار می گیرند، این نوع آمپول ها تا حدودی می توانند موجب کوچک شدن اندازه توده های فیبروم شوند، اما باید گفت زمانی که فیبروم ها کوچک می شوند بعد از یک مدت (که این زمان می تواند چند ماه تا چند سال به طول بیانجامد) مجدد شروع به رشد کند. لذا درمان طبی موثر نخواهد بود.

درمان فیبروم های رحمی طبی نیست و این نکته بسیار حائز اهمیت می باشد. خیلی از افراد تمایل دارند، با مصرف داروهای گیاهی به درمان بپردازند، در صورتی که درمان از این طریق امکان پذیر نخواهد بود. در نهایت بگوییم، فیبروم های رحمی درمان دارویی نداشته و درمان قطعی این بیماری جراحی است.

در چه مواقعی نیاز به درمان دارویی می باشد؟

در صورتی که بیمار خونریزی شدید داشته باشد برای آنکه بتوانیم به فرد فرصت دهیم تا حال عمومی آن بهبود یابد از درمان دارویی استفاده می کنیم. همچنین اگر بیمار شرایطی دارد که نمی تواند تحت جراحی قرار گیرد از دارو درمانی جهت کنترل بیماری استفاده می نماییم. در نهایت بگوییم، درمان دارویی نظیر آمپول ها و قرص ها کمک می نمایند تا بیماری کنترل شده و علائم آن کاهش یابد ولی سبب درمان قطعی نخواهند شد.

عمل فیبروم رحم

جراحی میوم های رحمی به دو صورت باز و بسته قابل انجام است. انتخاب روش جراحی با توجه به شرایط بیمار، محل قرارگیری توده ها، سن و انجام چندین جراحی به صورت همزمان بستگی خواهد داشت لذا جهت تعیین روش جراحی بایستی معاینات و بررسی های لازم صورت گیرد تا در نهایت بتوانیم روش مناسب جراحی را مشخص نماییم.

جراحی بسته یا لاپاراسکوپی یک جراحی دقیق و سیف است اما در برخی موارد احتمال دارد این روش درمان برای فیبروم های رحمی مناسب نباشد. در صورتی که اندازه توده ها بزرگ باشد انجام لاپاراسکوپی مناسب نیست و ممکن است نیاز باشد تا جراحی به صورت لاپاراتومی انجام شود و رحم به صورت لایه لایه باز شود تا در نهایت درمان صورت گیرد ولی اگر فرد در شرایط سنی خاصی باشد که پس از تصمیم داشته باشد باردار شود می توان از طریق چند برش بسیار کوچک با کمک لاپاراسکوپی اقدام به درمان نمود.

انجام جراحی فیبروم رحم به ظرافت بسیار زیادی نیاز دارد، به دلیل اینکه فیبروم زمانی که بزرگ می شود به حفره رحم نزدیک می شود، لذا این جراحی نیاز به دقت بسیار زیادی دارد تا حفره رحمی باز نشود. در صورتی که در حین جراحی حفره رحمی به هر دلیلی باز شود، حتما باید با ظرافت بسیار زیادی بخیه زده شود تا بافت رحم به حالت عادی باز گردد.

در صورتی که توده های فیبروم بزرگ باشند نیاز به بخیه چندین لایه (4-5) می باشد تا به حالت اولیه بازگردد تا مشکلی در زمان بارداری برای فرد به وجود نیاورد و موجب پاره شدن رحم نشود. بدترین مشکل در زمان بارداری که ممکن است رخ دهد پاره شدن رحم در این دوران می باشد.

یکی دیگر از مسائلی که در حین جراحی فیبروم رحمی ممکن است ایجاد شود، وارد شدن آسیب شدید به حفره داخل رحم (اندومتر) می باشد و ممکن است فرد پس از چندماه با عوارضی همچون کم شدن خون پریود، چسبندگی داخل رحمی (آشرمن) مواجه شوند. لذا نحوه جراحی فیبروم های رحمی بسیار مهم و حائز اهمیت می باشد. جراحی فیبروم یک جراحی تکنیکال و ماهرانه ای است که می تواند به دو صورت باز یا لاپاراسکوپی انجام شود و در هر دو مورد باید تکنیک جراحی کاملا رعایت شود.

آیا همزمان با درمان فیبروم جراحی هیسترکتومی نیاز خواهد بود؟

یکی از مشکلاتی که بسیار از افراد با آن مواجه هستند این است که آیا همزمان با درمان فیبروم رحم نیاز به خارج نمودن رحم یا جراحی هیسترکتومی می باشد. در واقع برخی از افراد جوان هستند و بایستی رحم برای آن حفظ شود.

در چنین زمانی بایستی با بیمار صحبت شود تا تمامی جوانب سنجیده و سپس تصمیم گیری جهت درمان صورت گیرد. در اکثریت مواقع نزدیک به نود و نه درصد می توان فیبروم را بدون آنکه رحم برداشته شود خارج نمود.

به طور معمول طبق قانون قبل از جراحی از بیمار رضایت عمل هیسترکتومی گرفته می شود تا در صورتی که مشکلی ایجاد گردید مجبور به خارج نمودن رحم شدیم بتوانیم اقدام نماییم.

در نهایت بگوییم، نگران نباشید حتی فیبروم های رحمی بزرگ را می توان با دقت و ظرافت با حفظ رحم اقدام به درمان نمود.

آیا پس از جراحی فیبروم رحم می توان باردار شد؟

بارداری پس از جراحی میوم های رحمی بسته به سایز، ناحیه میوم ها، تعداد آن ها، سن، حال عمومی بیمار بستگی خواهد داشت که تمامی این موارد را بایستی در نظر گرفته شود.

بارداری پس از جراحی فیبروم های رحمی بایستی بعد از مدت زمانی مشخص صورت گیرد. به طور معمول بین هفت تا دوازده ماه به بیمار فرصت داده می شود تا آن ناحیه جراحی شده ترمیم شود و سپس می توان اجازه بارداری به فرد داد.

فرد نباید زودتر از زمان مقرر باردار شود، زیرا فیبروم های که در عمق رحم یا لایه اینترامورال قرار داشته اند حتما بایستی فرصت ترمیم داده شود.

بیماری که فیبروم ها در لایه داخلی رحم بوده بایستی بداند که پس از جراحی یک بارداری پر خطر خواهد داشت و مراقبت الزامی است زیرا احتمال پارگی رحم در ماه های آخر بارداری در مواقعی که فیبروم خیلی بزرگ بوده وجود دارد و در چنین مواقعی ممکن است با درد های کوچک شکمی در ماه های آخر در ناحیه که فیبروم برداشته شده، شروع شود و به صورت ناگهانی موجب پارگی رحم شود. بیمار بایستی آگاهی داشته باشد که بارداری پرخطری را در پیش دارد و حتما بایستی با بهترین متخصص زنان در تماس باشد و کوچکترین درد و حال طبیعی خود را به پزشک اطلاع دهد.

پس از عمل میوم رحم زایمان به چه صورت خواهد بود؟

پس از درمان میوم های رحمی نوع زایمان بسته به محل قرارگیری توده ها و شرایط بیمار مشخص می گردد. در صورتی که توده ها در ناحیه مورال بوده و بخیه و اسکارهای زیادی به جای باقی مانده است، به هیچ عنوان نبایست به آن بیماری اجازه زایمان طبیعی داده شود و  قبل از درد ها و ریسک این نوع زایمان فرد بایستی تحت زایمان سزارین قرار گیرد.

ولی اگر فیبروم ها کوچک باشند و روی رحم قرار گرفته بودند براساس شرایط فرد بدان اجازه زایمان طبیعی داده می شود.

در نهایت بگوییم؛ نوع زایمان با توجه به شرایط فرد مشخص می گردد در صورتی که هر کدام از روش های زایمان برای فرد خطرناک باشد آن روش انتخاب نخواهد شد.

سن مناسب جراحی فیبروم رحم

در انجام جراحی میوم های رحمی به هیچ عنوان سن مطرح نیست، گاهی اوقات ممکن است فرد جوانی با تغییرات سیکل قاعدگی شدید و خونریزی های بسیاری مواجه باشد که در چنین شرایطی پزشک برای بهبود حال بیمار می بایست اقدام به جراحی نماید.

لذا سن ملاک اصلی جراحی نیست علائم بیماری تعیین می کند نیاز به جراحی خواهد بود یا خیر. بدانید که جراحی در دختران جوان آسیب زننده نخواهد بود و مشکل بارداری ایحاد نمی کند و قابل توجه است که آگاه باشید نگه داشتن فیبروم ها سبب ایجاد ضعف هایی در فرد می شود که این خود از جراحی خطرناک تر است.

تاثیر تغذیه بر روی فیبروم رحم

یکی از سوالاتی که بسیاری از افراد می پرسند این است که تغذیه و مصرف چه نوع مواد غذایی می تواند بر روی ایجاد فیبروم اثر بگذارد بایستی گفت فیبروم ربطی به تغذیه ندارد و ریشه ژنتیک دارد.

نکته پایانی

فیبروم های رحم زمینه ژنتیک دارند در صورت مشاهده هر گونه علائم با پزشک خود مشورت نمایید. در صورتی که سابقه این بیماری در میان اطرافیان شما وجود دارد بهتر است به علائم آن توجه نمایید و تحت کنترل قرار گیرید. انجام جراحی فیبروم های رحمی به ظرافت بسیار زیادی نیاز دارد، در نتیجه به منظور پیشگیری از بروز عوارض ناشی از جراحی حتما در انتخاب پزشک و متخصص زنان دقت لازم را داشته باشید.

تعیین جنسیت فرزند قبل از بارداری

۲۴۱ بازديد
 

پسر یا دختر شدن فرزند بستگی به مرد دارد

مردان دارای اندام جنسی مردانه و زنان دارای اندام جنسی زنانه هستند. اندام جنسی مردانه اسپرم تولید می کند و اندام جنسی زنانه تخمک. سلول جنسی زن حاوی 2 کروموزوم X می باشد که می تواند یکی از این کورموزوم ها را به فرزند بخشد اما سلول های جنسی مرد2 نوع کروموزوم جنسی Y وX دارند.در صورتی جنین دختر می شود که اسپرم حاوی X به تخمک وارد شود از آنجایی که تخمک نیز حاوی کورموزوم X است ، جنین دختر خواهد شد. اما اگر اسپرم حاوی کروموزوم Y موفق به نفوذ در تخمک شود، جنین پسر می شود بنابراین تعیین جنسیت جنین به اینکه کدام نوع اسپرم X یا Y با تخمک حاوی کروموزوم X ترکیب شود، بستگی دارد.بنابراین پسر یا دختر شدن فرزند بستگی به مرد دارد نه زن و این مرد است که با دو نوع کوروموزوم خودش مشخص می کند که جنین پسر باشد یا دختر ، شانس پسر یا دختر شدن جنین در شرایط ایده آل 50 – 50 است و پسر یا دختر شدن جنین بستگی به این دارد که در موقع لقاح کدام اسپرم خودش را زودتر به تخمک برساند تا آن را بارور سازد. با توجه به نظرات کارشناسان طب نوین و سنتی نقش خانم ها نیز در پسر یا دختر شدن جنین بی اهمیت نیست.

در بیشتر خانواده هایی که تازه تشکیل زندگی داده‌اند بین زن و مرد بر سر جنس فرزند اختلاف نظر وجود دارد؛ عده ای طرفدار دختر و عده ای دوستدار پسر هستند شاید هم برای بعضی اشخاص چندان تفاوتی نداشته باشد چون هنوز صاحب هیچ کدام نیستند !

در قدیم چون به نیروی کار مرد بیشتر از زن نیاز بود اگر خانواده‌ای صاحب فرزند پسر نبود برای رسیدن به این نعمت شاید تعداد افراد خانواده به بالاتر از هشت تا هم می رسید تا سرانجام یکی از آنها پسر شود.

این می‌شد که آمار فرزندان یک خانواده بسیار بالا می‌رفت، همچنین خیلی از خانواده‌ها به خاطر این موضوع دچار فروپاشی می‌شدند و این به عنوان یک معضل خیلی از خانواده‌ها را رنج می‌داد.

اما امروزه با استفاده از دانش پزشکی، زیست شناسی (بیولوژی) و علم تغذیه، شما می‌توانید جنسیت فرزندتان را خودتان انتخاب کنید، این یک بلوف اغراق آمیز نیست، باوار کنید !

در این نوشتار سعی بر این داریم که انواع راه‌ها و روشهای انتخاب جنسیت قبل از لقاح را به شما آموزش بدهیم، پس مقاله را تا انتها بخوانید !

انواع راه‌های انتخاب جنسیت قبل از لقاح و تشکیل نطفه

امروزه شما می‌توانید با یک سنوگرافی بعد از هفته ۱۴ بارداری، جنسیت نوزادتان را بفهمید، اما این عمل برای بعضی از خانواده‌ها مطلوب نیست چون شاید نتیجه سنوگرافی بر خلاف علاقه خیلی از والدین باشد.

مثلا والدینی که علاقمند به داشتن پسر هستند، ممکن است در موقع شنیدن جواب سنوگرافی که دختر بودن نوزاد را مشخص می‌کند، شکه بشوند و جا بخورند و آن وقت این رخ داد مایع بی‌میلی والدین نسبت به سرنوشت فرزند در راه و همچنین تکرار بارداری‌های مادر در سال‌های آینده شود.

اما، امروزه با استفاده از علم روز، می‌توانیم با درجه اطمینان بالایی به پسر دار شدن یا دختر دار شدن خودتان، حتی قبل از عمل لقاح و آمیزش پی ببرید، برای این کار کافی است که یکی از راه‌های زیر را انتخاب کنید.

۱ – روش تغدیه‌ای

۲- روش زمان بندی مقاربت ( تعیین زمان تخمک گذاری)

۳- روش شستشوی مهبلی ( واژن)

۴- روش زمان بندی ماهیانه مقاربت

۵ – روش تعیین میزان اسپرم

۶- روش نشاندار کردن لیزری گامتها

۷- روش PGD – IVF

مکانیسم دختر شدن یا پسر شدن نطفه چیست ؟

قبل از توضیح روش‌های نام برده شده، ابتدا جادارد که یک توضیح مختصر در مورد فرایند لقاح بدهیم تا بهتر بتوانیم مطلب را خلط کنیم.

بر طبق طبیعت انسانی مردان دارای اندام جنسی مردانه و زنان دارای اندام جنسی زنانه هستند، این اندام‌ها هرکدامشان کار بخصوص را انجام می‌دهند و در حقیقت مکمل یکدیگر محسوب می‌شوند.

اندام جنسی مردانه اسپرم تولید می‌کند و اندام جنسی زنانه تخمک، مرد اسپرم تولید شده در بیضه‌هایش را توسط مایع منی و آلت تناسلی‌اش به مهبل زن وارد می‌کند، این اسپرم‌های تولید شده بعد از انزال در مهبل زن باقی می‌مانند و عده‌ای از آنها موفق می‌شوند از مجرای دهانه رحم که در داخل مهبل زن قرار دارد، عبور کنند.

رحم که اندام تولید مثلی زن است، یک اندام گلابی شکل است که انتهای گلابی شکل آن رو به پایین است.

اسپرم بعد از وارد شدن به رحم زن در طول آن حرکت می‌کند و بالا می‌رود، اگر در این هنگام تخمکی در رحم زن موجود باشد، عمل لقاح از بهم پیوستن دو گامت تکمیل می‌شود و جنین تشکیل می‌گردد، این جنین اگر که در داخل رحم مادر لانه‌گزینی کند، سبب بارداری مادر و تولد نوزاد خواهد شد و اگر نتواند لانه‌گزینی کند از بدن دفع خواهد گشت.

مردان کالا دو نوع گامت تولید می‌کنند، یکی گامت ایکس دار (x) و دیگری گامت ایگرگ دار (y)، تفاوت این دو گامت در کروموزوم شماره ۲۳ آنها است، زنها نیز کلا یک نوع گامت تولید می‌کنند و آن نیز فقط کرومزوم شماره ۲۳ x شکل را دارد، اگر که گامت ایکس دار مرد با تخمک ایکس دار زن لقاح کند، فرزند دختر خواهد شد و اگر که گامت ایگرگ دار مرد با تخمک ایکس دار زن لقاح انجام دهد، جنین حاصله پسر خواهد شد.

پس تا اینجا می‌بینیم که پسر یا دختر شدن فرزند بستگی به مرد دارد نه زن و این مرد است که با دو نوع گامت خودش مشخص می‌کند که جنین پسر باشد یا دختر، در شرایط ایده آل شانس پسر یا دختر شدن جنین برابر یعنی ۵۰ – ۵۰ است و بستگی به این دارد که در موقع لقاح کدام اسپرم خودش را زودتر به تخمک برساند تا آن را بارور سازد.

اما در زندگی طبیعی شرایط ایده‌آل کمتر اتفاق می‌افتد و عوامل محیطی بسیاری بر شانس لقاح هریک از اسپرم‌های X دار یا Yدار تاثیر خواهند گذاشت.

عوامل محیطی همچون تغذیه مادر، میزان سلامت روحی روانی او، زمان مقاربت، میزان ph مهبل مادر در هنگام مقاربت، عوامل اجتماعی و … همه و همه می‌توانند در پسر یا دختر دار شدن زن تاثیر بگذارند.

شایان ذکر است که بر طبق مطالعه‌ای که نتایج آن در نشریه آکادمی ملی علوم آمریکا چاپ شده است حاکی است، زنان باردار در دوره‌هایی که با اضطراب شدید مواجه هستند ممکن است به طور ناخواسته به نوعی درگیر انتخاب جنس فرزند شوند.

معمولا به ازای تولد هر یکصد دختر در حدود ۱۰۴ پسر متولد می‌شوند، اما در دوره‌های بحرانی مانند زمان قحطی، این نسبت کاهش پیدا می‌کند و به نظر می‌رسد جنس مذکر بیشتر ضرر می‌بیند.

بر طبق گزارش بی بی سی نظریه های علمی می‌گوید که به لحاظ تکاملی مزیت داشتن دختر این است که در دوران‌های سخت دخترها ژن پدر و مادر را بهتر منتقل می‌کنند.

همچنین بنا به گزارش پایگاه اینترنتی لها آنلاین دکتر ساره جونز از دانشگاه کنت انگلیس که به تحقیقی پیرامون نقش عوامل محیطی در جنسیت فرزندان پرداخته است، اعلام داشته که زنان ناراضی و بسیار شکایت کننده اغلب دختر می زایند. همچنین دکتر مدحت الشامی، مشاور تغذیه و بهداشت عمومی نیز گفته است که : در طول تاریخ، در دوره هایی زاد و ولد دختر زیاد بوده است و در دوره هایی نیز زاد و ولد پسر و این به مسایل مختلف زیست محیطی برمی گردد.

وی افزوده است که: بدن انسان از تغییرات فیزیولوژیکی و مزاجی بیرون بسیار تاثیر می گیرد و به همین دلیل تولد پسران در دوره های پس از جنگ و در هنگام صلح، افزایش می یابد.

دکتر مهر اکتائی یک متخصص زنان و زایمان در ایران نیز معتقد است که که نژاد سیاه، بچه دار شدن در سن بالای ۳۰ سالگی، تفاوت سنی زیاد بین زن و مرد، آب و هوای گرم، استرس و افسردگی زنان، آلوده کننده های محیطی و مصرف سیگار احتمال دختر دار شدن را زیاد ترمیکند.

بواقع همیشه شرایط نامساعد محیطی منجر به دختر شدن فرزند می‌شود و این شاید فلسفه والایی داشته باشد که به تکامل انسان مربوط می‌شود.

دانشمندان معتقدند که دختران به دلیل اینکه نیروی تولید مثل جامعه هستند، در مواقع بحرانی تعدادشان افزایش می‌یابد زیرا در این مواقع ممکن است ۵ دختر متولد شده ۵ فرد دیگر را بدنیا بیاورند و ۲۵ فرد جدید تولید کنند، درصورتیکه شاید اگر ۵ پسر جای آنها متولد می‌شد امکان افزایش تعداد فرزندان در نسل‌های آتی بسیار پایین تر می‌بود.

اما با این حال در شرایط عادی به ازای هر ۱۰۰ دختر ۱۰۴ پسر متولد می‌شود که این نشان دهنده تعادل در چرخه طبیعت است.

در ادامه به شرح دقیق روشهای تعیین جنسیت جنین قبل از لقاح خواهیم پرداخت اما لازم است که بدانید این روشها کلا به دو دسته تقسیم بندی می‌شوند، دسته اول روشهایی هستند که با تغییر شرایط محیطی بدن مادر، امکان پسر یا دختر دار شدن او را افزایش می‌دهند و دسته دوم روش‌های طبی‌اند که توسط متخصصین در آزمایشگاه‌ها و مراکز درمان ناباروری و ژنتیک انجام می‌گیرند، در روش‌های دسته اول نیاز شما به مراجعه به پزشک کمتر است و خودتان می‌توانید دستورالعمل‌ها را اجرا کنید اما در روش‌های دسته دوم باید حتما تحت مراقبت پزشکی قرار بگرید، اما با این حال مزیت روش‌های دسته دوم همچون روش‌های PGD، لقاح مصنوعی IVF و نشاندار کردن لیزری این است که درصد ضریب اطمینان این روش‌ها ۱۰۰٪ است اما روش‌های دسته اول در بهترین حالت چیزی در حدود ۸۰٪ ضریب اطمینان خواهند داشت.

ما هر دو روش را برای شما توضیح خواهیم داد و انتخاب را به خودتان واگذار می‌کنیم !

 روش تغذیه‌ای

قرص بیوتین ۵ میلی گرم مولتی نرمال ۶۰ عدد

استاگینت با عرض ۱۱ و ۴۳ سانتیمتر Oppo 2194

قیچی دسته طلایی سیم بر مدل یونیورسال

کپسول روغن ماهی و کوکیوتن پریفرد نوتریشن ۳۰ عدد

محصولات پشنهادی فروشگاه وینکل

پیروی از رژیم غذایی مخصوص برای به دست آوردن فرزند پسر یا دختر از زمان های قدیم معمول بود، ولی از آنجا که مکانیسم و نحوه اثر این روش ناشناخته بود، رژیم های غذایی، متفاوت و گاه متناقض به کار گرفته می شد.

در انسان اگر چه نحو عمل رژیم غذایی و استفاده از رژیم مناسب شناخته نشده ولی حدس زده می شود که ممکن است به علت تغییر متابولیسم تخمک و بخصوص یون‌های سطح خارجی آن در صورتی که تخمک یون مناسب را داشته باشد بتواند اسپرماتوزوئید حامل کروموزوم جنسی y یعنی پسر یا x یعنی دختر را به طرف خود جلب کند.

نتایجی که از به کار بردن این روش گزارش شده، یکنواخت نیست و بعضی از مراکز بین ۸۰ تا ۱۰۰ درصد موفقیت گزارش داده اند، اما این نتایج، زمانی می تواند قابل قبول و قابل اعتماد باشد که رژیم غذایی به تنهایی مورد استفاده واقع شود و سایر روش ها همزمان با این روش به کار گرفته نشود.

روش استفاده از رژیم غذایی استاندار خاصی ندارد و تا حدود زیادی با مواد غذایی معمول در هر کشور ارتباط دارد. ولی نتایج به دست آمده از این تحقیقات، یکنواخت بوده و هدف از آن تغییر تعادل موجود بین یون های منیزیم، سدیم، پتاسیم و کلسیم است.

در این روش آنچه اهمیت دارد نسبت این مواد به یکدیگر و نه مقدار مطلق آنهاست.

بنابراین، رژیم غذایی باید به نحوی انتخاب شود که نه تنها باعث بالا رفتن ماده معدنی مورد نظر نشود بلکه مقدار املاحی را که باعث جلب اسپرماتوزوئید جنسیت مخالف جنین مورد نظر می شود در خون کاهش دهد.

در این روش برای رسیدن به جنین پسر، بالا بودن نسبت سدیم و پتاسیم و کم بودن کلسیم و منیزیوم، متابولیسم تخمک و به خصوص لایه خارجی آ ن را به نحوی تغییر می دهد که اسپرماتوزوئیدهای حامل جنسیت پسر به طرف آن جذب می شوند و به عکس برای جذب اسپرماتوزوئید جنسیت دختر به وسیله تخمک، لازم است میزان کلسیم و منیزیوم خون بالا برود و میزان پتاسیم و سدیم خون پایین بیاید.

در یک مطالعه دقیق که روی ۴۷ نفر زنی که از این رژیم برای به دست آوردن جنسیت مورد نظر استفاده کردند ۴۰ نفر توانستند فرزند پسر به دنیا آورند رژیم فقط لازم است به مدت سه ماه و به خصوص در ماهی که لقاح صورت می گیرد مورد استفاده واقع شود.

این روش فقط لازم است توسط زن اجرا شود زیرا تغییرات یونیک اوول است که اسپرماتوزوئید موردنظر را انتخاب می کند.

استفاده از رژیم با به کاربردن یک دستور آشپزی صورت نمی گیرد بلکه یک نسخه پزشکی محاسبه شده می تواند موثر باشد.

استفاده درازمدت از این رژیم پزشکی اثر سوء بر سلامت مادر و بچه نیز به جای نمی گذارد.

به طور مثال سدیم علاوه بر نمک طعام، در غذاهای دریایی، گوشت، تخم مرغ، شیر، جگر گوساله، هویج، اسفناج وجود دارد و مقدار مصرف روزانه آن معادل ۵/۰ گرم است درصورتی که رژیم های غذایی معمولا تا ۴ برابر این مقدار را به بدن می رسانند.منابع غذایی حاوی پتاسیم در فرآورده هایی مثل گوشت، غلات، میوه ها و سبزی ها وجود دارد.

مقدار نیاز روزانه به پتاسیم یک میلی گرم است اما در رژیم های غذایی معمولا تا ۱۵ برابر این مقدار پتاسیم وجود دارد. کلسیم که مقدار احتیاج روزانه آن در بدن ۸۰۰ میلی گرم در روز است، در فرآورده هایی مثل شیرکاکائو، ماست، بستنی، شلغم، بادام و ساردین وجود دارد. منابع غذایی حاوی منیزیوم نیز شامل قهوه، کاکائو، غلات، سبزی ها، مخمر آبجو، سویا، چغندر، گردو، جوانه گندم است.

در بعضی تحقیقات با این روش تا ۸۵ درصد موفقیت گزارش شده که برای چنین روش ساده، ارزان و بدون ضروری نتیجه بسیار خوبی است. یکی از تغییرات دیگری که در میزان تخمک گذاری صورت می‌گیرد، اضافه شدن مقدار گلوکز در ترشحات مخاطی دهانه رحم در موقع تخمک گذاری است.

بالارفتن مقدار گلوکز در ترشحات دهانه رحم به جذب اسپرماتوزوئیدها کمک می کند و از آنجا که اسپرماتوزوئید پسر از قدرت تحرک بیشتری برخوردار است. مناسب بودن ترشحات دهانه رحم بیشتر به نفع اسپرماتوزوئید پسر است.

از روش تصحیح رژیم گاه در مراکز انتخاب جنسیت در کشورهای انگلستان، فرانسه، کانادا همراه با روش جدا کردن اسپرماتوزوئیدها استفاده می شود ولی در آمریکا کمتر از این روش استفاده می شود.

استفاده از میوه‌های شیرین محتوی گلوکز در روزهای تخمک گزاری، محیط را برای جلب اسپرماتوزوئید y مناسب تر می کند.

چرا که قند خون به سرعت بالا می رود. این غذاها شامل؛ گلوکز، ساکاروز، شربت ذرت، عسل، آب نبات، غلات صبحانه شیرین شده، هویج، بیسکوئیت، سیب زمینی پخته، کشمش، نان گندم سفید، نوشابه های دارای شکر و یا پلیمرهای گلوکز است.

به طور خلاصه غذاهایی که بیشتر برای لقاح پسر مناسب است عبارتند از کلیه و غذاهای شور، موز، خرما، هویج، سیب زمینی، جگر، گوشت و تخم مرغ و غذاهایی که برای دختر مناسب است عبارتند از؛ شیر و فرآورده های آن، ماهی ساردین، خاویار، بادام، کاکائو و جوانه گندم و کلم، کدو و فلفل سبز.

همچنین جالب است که بدانید به گزارش خبرگزاری فرانسه یک بررسی که در انگلیس انجام شده است، نشان می‌دهد رژیم غذایی کم‌انرژی که حداقل کالری، مواد معدنی و مواد مغذی را داشته باشد، با احتمال بیشتری به تولد نوزاد دختر منجر می‌شود.

فیونا ماتیوز از دانشگاه اکستر در انگلیس و همکارانش می‌‌خواستند که دریابند که آیا رژیم غذایی زن تاثیری در جنسیت فرزند او خواهد داشت یا نه.

این پژوهشگران از ۷۴۰ زن که برای اولین بار باردار شده بودند و از جنسیت جنین خود آگاه نبودند، خواستند تا اطلاعات مشروحی در مورد عادات غذاخوردن خود پیش و از باردارشدن ارائه کنند.این زنان بر حسب میزان کالری دریافتی در حول و حوش زمان لقاح به سه گروه تقسیم شدند.

پنجاه وشش درصد زنان گروهی که بیشترین میزان دریافت کالری را داشتند، نوزاد پسر داشتند، در حالیکه در گروهی که کمترین میزان مصرف غذا را داشتند، این میزان ۴۵ درصد بود.

گروهی که بیشتر نوزاد پسر به دنیا آورده بودند، علاوه بر میزان بیشتر کالری دریافتی، با احتمال بیشتری طیف وسیع‌تری از مواد مغذی از جمله پتاسیم، کلسیم و ویتامین‌های C، E و B12 دریافت کرده بودند.

نسبت نوزاد پسر همچنین برای زنانی که روزانه دست کم یک ظرف غلات صبحانه می‌خوردند، در مقایسه با افرادی که یک ظرف یا کمتر از آنها در هفته می‌خوردند، به شدت بالا می‌رفت.

به گفته این پژوهشگران این یافته‌های غیرمنتظر با تغییر تدریجی به نفع دختران در نسبت‌های جنسی نوزادان تطبیق دارد.

پژوهش‌های قبلی نشان داده است که علیرغم همه‌گیری فزاینده چاقی، میزان میانگین دریافت کالری در اقتصادهای پیشرفته کاهش پیدا کرده است. شمار بزرگسالانی که صبحانه نمی‌‌خورند نیز به میزان قابل‌توجهی افزایش یافته است.

به گفته این پژوهشگران یافته‌های آنها ممکن است توضیح‌دهنده این امر باشد که چرا در کشورهای پیشرفته که زنان جوانان به رژیم‌های کم کالری روی آورده‌اند، جمعیت پسران در حال کاهش است.

دکتر ماتیوز می گوید یافته‌های این بررسی به یک “مکانیسم طبیعی” برای انتخاب جنسیت اشاره می‌کند.

رابطه میان رژیم‌ غذایی غنی و کودکان مذکر ممکن است توضیحی تکاملی داشته باشد.

در اغلب گونه‌ها شما فرزندان مذکر می‌تواند بسیار بیشتر از فرزندان مونث باشد. اما تنها اگر شرایط مطلوب باشد- در شرایط نامطلوب اعضای نر گونه ممکن است اصلا نتوانند جفت‌‌گیری کنند، در حالیکه ماده‌ها به طور مداوم‌تری تولیدمثل می‌کند.

اگر مادر منابع فراوانی در اختیار داشته باشد، صرف منابع در تولید فرزندان مذکر معقول است، زیرا به نسبت به داشتن یک دختر، احتمال بیشتری وجود دارد که برای او نوه‌های بیشتری تولید کند. اما در زمان‌های کمبود منابع، سرمایه‌گذاری بی‌خطرتری است.

پژوهش‌ها در مورد “لقاح آزمایشگاهی”(IVF) نشان‌دهنده آن بوده است که میزان‌های بالاتر گلوکز یا قند، رشد و نموی رویان‌های مذکر را تحریک می‌کند، در حالیکه باعث مهار رشد رویان‌های مونث می‌شود.

اگر که قصد دارید از این روش برای تعیین جنسیت فرزندتان قبل از بارداری استفاده کنید حتما نکات زیرا به خاطر بسپارید :

۱ – حتما با یک متخصص زنان زایمان یا حداقل پزشک عمومی تماس بگرید تا یک چکاب کامل بشوید و از نظر بیماری‌هایی مانند سرخچه، دیابت، بیمای‌های ارثی و ژنتیکی و … سلامتی‌تان محرض شود، زیرا در صورت داشتن این بیماری‌ها هم ممکن است رژیم غذایی تاثیر منفی بروی بدن شما بگذارد و هم ممکن است اگر نگذارد این بیماری‌ها بروی جنین و نوزاد آینده شما تاثیر منفی بگذارند، پس حتما با پزشکتان مشورت کنید و اورا از تصمیم خود برای بارداری آگاه سازید تا او نیز اگر داروهای مضری را مصرف می‌کنید قطع یا تعدیل کند.

۲- از زمانی که تصمیم میگیرید صاخب فرزند شوید، عادت های خوب را تجربه کرده و عادت های بد را رها کنید. سلامت همسر شما نیز در این چند ماه قبل از حاملگی خیلی مهم است . چون حدود ۷۰ روز طول میکشد تا اسپرم مرد به رشد کامل برسد.

۳- در این دوران بیشتر مواظب سلامت خودتان باشید و از انجام رفتارهای پرخطر و تماس با محیط‌هایی که احتمال بیماری شما را افزایش می‌دهند خود داری کنید، بر فرض مثال چنانچه در منزل گربه دارید و میخواهید جای آن را تمیز کنید یا باغبانی کنید. از دستکش استفاده کنید تا احتمال بروز بیماری توکسوپلاسموزیس که گاهی در رشد جنین تاثیر میگذارد کاهش یابد.

۴ – برای گرفتن یک رژیم غذایی مناسب و مطلوب حتما با یک متخصص تغذیه تماس بگرید و قصد خود را برای بارداری با ایشان در میان بگذارید و بر طبق جنسی که‌ می‌خواهید بدنیا آورید با او مشورت کنید.

سه عامل موثر در تعیین جنسیت قبل از حاملگی

1- PHرحم:

اسپرم مرد (کروموزوم y‌) در محیط قلیائی بهتر زنده می ماند، ازطرفی محیط رحم در زمان تخمک گذاری (14 سیکل ماهانه 28 روزه) دارای PH بالا و قلیائی است و در صورتی که لقاح در این روز صورت گیرد به احتمال زیاد جنین تولد یافته پسر خواهد بود و در بقیه اوقات چون PH دهانه رحم پایین و اسیدی است کرموزوم X بیشتر زنده مانده و احتمال دختر شدن جنین بیشتر است.

2-زمان آمیزش:

خانمها هر ماه در اواسط سیکل خود یک یا چند تخمک که از نظر کروموزومی فقط X هستند تولید می کنند و در مقابل آقایان دارای دو نوع اسپرم حاوی کروموزومهای جنسی Xو Y هستند در واقع این مرد است که جنسیت سلول تخم را تعیین می کند به شکلی که اگر تخمکی که حاوی کروموزوم جنسی X است با اسپرم حاوی کروموزوم جنسی Y لقاح یابد سلول تخم مذکر شده و اگر تخمک X با اسپرم حاوی X لقاح یابد سلول تخم مذکر می شود.

اگر آمیزش در حوالی زمان تخمک گذاری صورت گیرد، پسر بدنیا خواهد آمد چرا که در زمان تخمک گذاری ترشحات دهانه رحم از همیشه قلیایی تر و رقیق تر است و ارتجاع پذیر تر است و حرکت اسپرمهایY را بسیار سهل و آسان می کنداما اگر مقاربت ۳ تا ۴ روز بعد یا قبل از تخمک گذاری اتفاق بیفتد شانس پسر شدن بشدت کاهش می یابد و احتمال دختر زیاد می شود.

3- نوع تغذیه

در این روش برای رسیدن به جنین پسر،  باید  نسبت سدیم و پتاسیم بالاتر از نسبت  کلسیم و منیزیوم باشد تا  متابولیسم تخمک و به مخصوصا  لایه خارجی آ ن را به نحوی تغییر دهد که اسپرم های حامل جنسیت پسر به طرف آن جذب شوند و برعکس برای جذب اسپرم های جنسیت دختر به وسیله تخمک، لازم است میزان کلسیم و منیزیوم خون بالاتر از  میزان پتاسیم و سدیم خون باشد.

غذاهای حاوی سدیم شامل: گوشت، تخم مرغ، جگر گوساله، هویج، اسفناج، شیر، نمک طعام

غذاهای حاوی پتاسیم شامل: فراورده های گوشتی، میوه ها مخصوصا  ( موز، خرما)، سبزیجات مخصوصا ( سیب زمینی و هویج) و غلات می باشند

غذاهای حاوی منیزیوم شامل: قهوه، کاکائو، غلات، سبزی ها، مخمر آبجو، سویا، چغندر، گردو، جوانه گندم است

غذاهای حاوی کلسیم: شیرکاکائو، ماست، بستنی، شلغم، بادام و ساردین است

بنابراین غذاهایی که بیشتر برای لقاح پسر مناسب هستند شامل: غذاهای شور، خرما ، هویج، جگر، گوشت، موز، تخم مرغ، سیب زمینی،

غذاهایی که برای لقاح دختر مناسب هستند شامل: بادام، کاکا ئو، شیر و فرآورده های آن مانند ماست و پنیر و …، ماهی ساردین، خاویار، جوانه گندم و کلم، کدو و فلفل سبز

رژیم غذایی که کم‌انرژی هستند و دارای حداقل کالری و مواد معدنی و مواد مغذی  می باشند  منجر به ایجاد جنین دختر در رحم می شوند.

با مصرف میوه‌ها و مواد شیرین قند خون بالا می رود و با بالا رفتن گلوکز در ترشحات مخاطی دهانه رحم در روزهای تخمک گذاری، محیط  رحم را برای جذب اسپرم  پسر مناسب تر می کند زیرا اسپرم نوع پسر از تحرک بیشتری  نسبت به اسپرم دختر برخوردار است.

غذاهای شیرین شامل: عسل، آب نبات،  کشمش، خرما، غلات صبحانه شیرین شده، هویج، بیسکوئیت، سیب زمینی پخته، نان گندم سفید، نوشابه های دارای شکر می باشند.

عوامل موثر دیگر برای تعیین جنسیت قبل از لقاح

– روش زمان بندی مقاربت ( تعیین زمان تخمک گذاری)

نزدیکی در زمان تخمک گذاری ، احتمال تولد پسر را افزایش میدهد چرا که در این زمان ، ترشحات دهانه رحم نسبت به زمانهای دیگر  ارتجاع پذیرتر ، قلیایی تر و رقیق تر میباشد  و حرکت اسپرمهای Y (مذکر) را تسهیل میبخشد . نزدیکی قبل از تخمک گذاری و یا سه تا چهار روز بعد از آن احتمال دختر شدن را افزایش میدهد.

– روش شستشوی مهبلی ( واژن)

با توجه به اینکه محیط قلیایی مهبل احتمال پسر شدن و محیط اسیدی واژن دختر شدن را افزایش میدهد بدین خاطر متخصصین زنان زایمان این حالت را بشکل تصنعی ایجاد کنند، یعنی اگر که خانمی ‌پسر بخواهد باید واژن خود را قبل از مقاربت با محلول جوش شیرین رقیق شستشو دهد . برای حالت عکس  از محلول رقیق شده سرکه سفید استفاده میشود تا واژن اسیدی‌تر شود و احتمال دختر شدن را افزایش دهد .

– روش زمان بندی ماهیانه مقاربت

از روشهای دیگر در تعیین جنسیت استفاده می شود با استفاده از جداولی، سن مادر را با حاملگی در نظر می گیرند و بر این اساس مشخص می شود که بارداری در هر ماه که اتفاق بیفتد احتمال کدام فرزند بیشتر است. مثلا مادری ۳۰ ساله است اگر در ماه اردیبهشت باردار شود جنین حاصله دختر خواهد بود.

در این روش بیشتر عوامل محیطی مانند آب و هوا، شرایط فیزیولوژیکی مادر در طول‌ ماه‌های مختلف سال و سن مادر را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.

همینطور جالب است که بدانید بر طبق گزارش نشریه معتبر پزشکی “The British Medical Journal” زنانی که دیرتر حامله می‌شوند احتمال پسرزایی‌شان بیشتر است.

برای اطلاعات بیشتر از این روش نیز باید با یک متخصص زنان زایمان تماس بگیرید و از او مشاوره بخواهید.

– روش تعیین میزان اسپرم

در زوجهایی که ۲ یا بیش از ۲ فرزند دختر دارند و خواهان پسر می‌باشند مرد باید یک آزمایش شمارش اسپرمی بدهد چرا که اگر تعداد اسپرمهای مرد در یک سی سی کمتر از ۲۰ میلیون باشد احتمال دختر دار شدن ۸۰% و اگر زیر ۵ میلیون باشد این احتمال ۱۰۰% خواهد بود. کلا هر اتفاقی که باعث افزایش اسپرمها شود به نفع پسر شدن است و برعکس به نفع دختر شدن.

پس آقایانی که مشاهده می‌کنند تعداد فرزندان دخترشان بیش از فرزندان پسرشان است و یا شاید اصلا فرزند پسری ندارند، باید ابتدا با یک متخصص ارئولوژی تماس بگیریند و این تست را انجام بدهند، اگرکه تست فوق کاهش تعداد اسپرم در مایع منی را نشان داد می‌توانند از تجویزات پزشک معالجشان برای افزایش میزان اسپرم استفاده کنند، همچنین این افراد می‌توانند از روشهای نشاندارکردن لیزری و PGD – IVF برای رفع مشکلشان استفاده نمایند.

– روش نشاندار کردن لیزری گامتها

در این روش سلولهای جنسی مردانه (اسپرم) حاوی کروموزوم X توسط لیزر نشان‌دار شده سپس توسط دستگاهی این سلولها از سلولهای جنسی (اسپرم) حاوی Y بی‌نشان جدا می‌شوند. و سپس بنا به علاقه والدین اگر که دختر بخواهند اسپرم X دار و اگر پسر بخواهند اسپرم Y دار با تخمک لقاح داده می‌شود که معمولا یا از روش IVF برای لقاح استفاده می‌کنند و یا اسپرمها را به رحم مادر تزریق می‌کنند.

– روش PGD – IVF

با تعیین جنسیت جنین قبل از تولد، روشی است که هم در مورد تعیین جنسیت جنین به واسطه علاقه والدین به یک جنس خاص و هم به علت انتقال بیماری‌های ژنتیکی وابسته به جنسیت خاصی همچون هموفیلی و … استفاده می‌شود.

تشخیص پیش از لانه‌گزینی امر جدیدی است که بیش از 10 سال قدمت ندارد اما با پیشرفت علوم زیستی و پزشکی به یکی از مطمئن‌ترین روشها در زمینه تشخیص اختلالات ژنتیکی قبل از تولد و همچنین تعیین جنسیت جنین تبدیل شده است.

طب سنتی و تاثیر آن در تعیین جنسیت

در طب سنتی اعتقاد بر این است که خوردن خوراکی های دارای طبع گرم توسط مادر سبب پسر شدن جنین و مصرف خوراکی های دارای طبع سرد سبب دختردار شدن می شود.برای پسر دار شدن بهتر است زن و مرد مواد غذایی مانند حلیم های تهیه شده از گندم، برنج، لوبیا، نعناع، پیاز، سیر تازه، پسته، مویز سرخ، گندم و نخود چرب شده و تفت داده، انجیر، انگور شیرین، روغن کنجد، روغن بادام و خوراکی های شیرین مانند شیره خرما مصرف کنند.در برخی از متون طب سنتی آمده است مصرف روزانه 2 عدد خرما بعد از یکی از وعده های غذایی نیز شانس تولد پسر را افزایش می دهد.مصرف خوراکی هایی مانند کرفس، پیاز، اسفناج، کاکائو، پروتئین میگو، ماهی و غذاهای دریایی، شیر و لبنیات ، پرهیز از مصرف غذاهای خوش نمک به تولد نوزاد دختر کمک می کند.

تاثیر وضعیت دخول بر جنسیت فرزند

نوع آمیزش نیز بر جنسیت فرزند تاثیر دارد. دخول از پشت بهترین وضعیت برای داشتن فرزند پسر است زیرا دخول عمیق تر صورت می گیرد و اسپرم مردانه نزدیک به دهانه رحم قرار می گیرد.

توجه به ارگاسم زنان برای تعیین جنسیت فرزند

ارگاسم زودتر زن، ترشحات قلیایی واژن را افزایش می دهد. این ترشحات قلیایی واژن اسپرم را به سمت دهانه رحم به پیش می راند و در این حالت کروموزوم Y شانس بیشتری برای بارور کردن تخمک دارند بنابراین رسیدن بانوان به نقطه اوج پیش از رسیدن آقایان به نقطه اوج، برای پسردار شدن بهترین حالت ممکن است. برای داشتن فرزند دختر بانوان نباید به نقطه اوج برسند زیرا با قلیایی شدن محیط جایگاه مطلوب اسپرم زنانه کاهش خواهد یافت.

نقش فصل های سال برای تعیین جنسیت فرزند

برای اینکه دارای فرزند دختر شوید بهتر است در فصل بهار (فروردین) اقدام به فرزندآوری نمایید. برای پسر دار شدن بهتر است در فصل پاییزاقدام به فرزندآوری نمایید.

برای پسر دار شدن خونسرد باشید

خانم هایی که همیشه نگران و مضطرب هستند بیشتر احتمال دارد که صاحب دختر شوند اما زنانی که خونسرد و آرام هستند ، شانس پسر دار شدنشان بیشتر است. احتمال دختر دار شدن زنان پراسترس و نگران 75درصد بیشتر از زنانی است که خونسرد و آرام هستند.

حقایقی درباره قرص‌های لاغری – ۱. قرص‌های لاغری می‌توانند باعث بوجود آمدن مشکلات بزرگی شوند

در مورد قرص لوتیراستام چه میدانید؟ – قرص لوتیراستام چیست؟

چگونه پوست و بدن شل را سفت کنیم؟ – با دقت وزن کم کنید

فواید چای برگ قاصدک – همه چیز درباره خواص قاصدک، گیاه قاصدک و گل قاصدک

4 نکته خیلی مهم استفاده از اکسسوری ها برای تکمیل استایل زنانه – اکسسوری چیست؟

مواد غذایی نامناسب – مواد غذایی مضر

با دوست پسری که قهر کرده چطوری آشتی کنیم ؟ – نکاتی که برای آشتی کردن با دوست پسرتان باید بدانید

همه چیز درباره ی بارداری خارج از رحم

۲۳۲ بازديد
 

اگر تخمک لقاح یافته در هر جای دیگری غیر از داخل رحم جایگزین شود، بارداری نابجا یا خارج از رحم اتفاق می افتد. حدود 50 درصد حاملگی ها به اینصورت پایان می یابند.

در حالت عادی بعد از اینکه تخمک بارور می شود به حرکت خود که از تخمدان شروع شده بود ادامه می دهد تا از لوله به رحم برسد و بر روی دیواره حفره رحمی جایگزین شود. اگر به دلایل مختلف مثل تنگی لوله های رحمی بر اثر چسبندگی ناشی از عفونت یا جراحی های شکمی این حرکت متوقف شود، تخم لقاح یافته ممکن است در محل تنگی لانه گزینی کرده و به رشد خود ادامه دهد. از آنجا که اکثر بارداریهای خارج رحمی در یکی از لوله های رحم رخ می دهند آنرا بارداری لوله ای نیز می نامند. با احتمال بسیار کم ممکن است بارداری خارج رحمی در محلهای دیگری نیز دیده شود. سایر مکان های احتمالی جایگزینی عبارتند از : تخمدان، دهانه رحم و یا بخش های دیگر شکم، در موارد نادر همراه با یک بارداری رحمی یک تخم دیگر نیز در جایی خارج از رحم جایگزین می شود؛ البته این اتفاق در IVF که تخمکها بطور مصنوعی لقاح یافته و به داخل رحم تزریق می شوند دیده می شود.

هیچ راهی برای جابجایی محل تخم و انتقال و کاشتن آن در رحم وجود ندارد بنابراین تنها راه درمان ختم حاملگی است. اگر بارداری خارج رحمی به موقع تشخیص داده نشود و مورد درمان قرار نگیرد، با رشد سلولی و بزرگ شدن جنین احتمال پارگی لوله های رحمی وجود دارد. این واقعه با درد شدید و خونریزی همراه است و یک اورژانس پزشکی محسوب می شود. متاسفانه در چنین حالتی آسیب جدی یا از دست دادن کامل لوله رحمی اتفاق می افتد.  در این شرایط اگر درمان سریع مقدور نباشد خونریزی شدید داخلی حتی منجر به مرگ نیز خواهد شد.

عوامل افزایش‌دهندهٔ حاملگی خارج رحم

حاملگی خارج رحم ممکن است برای هر زنی رخ دهد، حتی اگر آنها فاقد عوامل خطرساز شناخته‌شده برای این عارضه باشند. با این حال، برخی زنان بیشتر در معرض ابتلا هستند. برخی از عواملی که احتمال حاملگی خارج رحم را افزایش می‌دهد عبارت است از:

جراحی‌های مشکل لوله‌های رحم: جراحی‌های مرتبط با مشکل لوله‌های رحم یکی از علت‌های احتمال وقوع حاملگی خارج رحم است.

سابقۀ قبلی حاملگی خارج رحم: پس از تجربۀ حاملگی خارج رحم، احتمال وقوع مجدد آن در بارداری بعدی ۱۰ درصد است. اگر سابقۀ دو یا چند حاملگی خارج رحم داشته باشید، احتمال وقوع مجدد آن حداقل یک به چهار است.

عفونت در دستگاه تناسلی فوقانی: این بیماری به نام التهاب لگن (PID) نامیده می‌شود و اغلب به دلیل درمان نشدن بیماری‌های آمیزشی مانند سوزاک یا کلامیدیا ایجاد می‌شود. با توجه به این که در برخی موارد این بیماری هیچ علامتی ندارد، ابتلا به هر یک از بیماری‌های آمیزشی می‌تواند خطر ابتلا به حاملگی خارج رحم را افزایش دهد، حتی اگر شما از وجود بیماری التهابی لگن آگاه نباشید.

مسائل مربوط به باروری: ناباروری در مواردی به دلیل آسیب‌دیدگی لوله‌های رحم است. اگر در زمان درمان این نوع ناباروری باردار شوید، احتمال وقوع حاملگی خارج رحم بیشتر از حالت عادی خواهد بود.

ابتلا به آندومتریوز: این بیماری ممکن است باعث ایجاد زخمی شود که بر لوله‌های رحم تأثیر بگذارد و خطر بروز حاملگی خارج رحم را افزایش دهد.

بارداری بعد از ۳۵ سالگی: افزایش سن، خطر حاملگی خارج رحم را افزایش می‌دهد. این امر می‌تواند به دلیل تغییر در نحوۀ عملکرد لوله‌ها با افزایش سن زنان باشد.

مصرف دخانیات: مصرف سیگار می‌تواند خطر حاملگی خارج رحم را افزایش دهد. اعتقاد بر این است که مصرف سیگار عملکرد طبیعی لوله‌های رحم را مختل می‌کند.


چه عواملی می تواند خطر بارداری خارج رحمی را افزایش دهد؟

بارداری خارج رحمی در هر خانم در دوره فعالیت جنسی ممکن است رخ دهد، اما بعضی شرایط احتمال وقوع آنرا افزایش می دهد.

در 10 سال گذشته، تعداد بارداری های خارج رحمی تقریبا سه برابر شده است و اگر شما شرایط زیر را داشته باشید این احتمال بالا می رود:

* بارداری بعد از بستن لوله ها (یک جراحی برای جلوگیری از باردرای دائم)


* انجام هر نوع عمل جراحی در ناحیه لگن. بخصوص اگر بعد از بستن لوله های رحمی با انجام یک جراحی دیگر اقدام به باز کردن آنها کرده باشید این خطر بسیار زیاد است. با این حال بعد از جراحی های کیست تخمدان و فیبروم، برداشتن آپاندیس، یا حتی سزارین قبلی این احتمال بالا می رود.


سابقه بارداری خارج رحمی


* اگر مادر شما حین بارداری شما داروی دی اتیل استیل بسترول یا DES مصرف کرده باشد.

* اگر در حین داشتن IUD باردار شده باشید. معمولا IUD یک روش خوب جلوگیری از بارداری است و تا 99 درصد مانع از بارداری می شود. نکته مهم این است که اثر جلوگیری آن در بارداری های داخل رحمی است. بنابراین وجود IUD باعث بارداری خارج رحمی نمی شود بلکه اگر قرار باشد بارداری خارج رحمی اتفاق بیافتد به احتمال کمتری از یک بارداری طبیعی می تواند از آن جلوگیری کند.


* آسیب دیدگی لوله ها ناشی از ابتلا به عفونتهایی که می توانند موجب التهاب و عفونت لگن یا PID شوند. بیماریهای مقاربتی بخصوص عفونت با کلامیدیا و بیماری سوزاک حتی اگر علائم واضحی برای شما نداشته باشند ممکن است سبب درگیری لوله ها شوند.


* اگر قبلا تشخیص ناباروری برای شما داده شده و یا درمان شده اید. از آنجا که برخی از ناباروری ها به علت اختلال در لوله های رحم رخ می دهند،  در اینصورت شما نسبت به افراد عادی احتمال بیشتری برای بارداری خارج رحمی دارید.


* احتمال وقوع بارداری خارج رحمی در خانمهای مسن تر بیشتر است. برخی مطالعات نشان می دهد که کشیدن سیگار و استفاده مرتب از دوش واژینال نیز این خطر را افزایش می دهند.

با دیدن چه علائمی باید به بارداری خارج رحمی شک کرد؟

علائم بارداری خارج رحمی معمولا در هفته های 6 و 7 حاملگی توسط خانمهای باردار کشف می شوند، اگر چه برخی نیز این علائم را حدود هفته چهارم دارند. در گروهی نیز بارداری خارج رحمی تا قبل از اینکه سونوگرافی سه ماهه اول بارداری انجام شود تشخیص داده نمی شود.

علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر تفاوت داشته باشد و این بستگی به محل قرار گیری تخم نیز دارد. بهترین حالت این است که بارداری خارج رحمی در مراحل اولیه و با کمترین علائم تشخیص داده شود تا از خطر پارگی لوله و خونریزی شدید جلوگیری بعمل آید. با این حال گاهی علائمی واضحی وجود ندارد. در بارداری خارج رحمی معمولا تستهای خانگی حاملگی مثبت نمی شوند، بنابراین اگر ظن قوی به حاملگی دارید و حتی بعد از تاخیر در پریود تست شما مثبت نشده است بهتر است برای انجام بررسی به پزشک مراجعه کنید.

اگر هر یک از علایم زیر را بخصوص در 12 هفته اول بارداری مشاهده کردید فورا با پزشک خود تماس بگیرید:

* درد یا گرفتگی در ناحیه شکم یا لگن. معمولا درد ناگهانی، ثابت و شدید است اما ممکن است در اوائل بصورت گهگاه و متوسط باشد. ممکن است درد را فقط در یک سمت از شکم احساس کنید و نیز می تواند به قسمتهای دیگر هم کشیده شود. احتمالا تهوع و استفراغ نیز به همراه دارد.


* درد بخش تحتانی شکم به هنگام لمس یا زمانی که سرفه می کنید یا در حین حرکات روده ها و اجابت مزاج.


* خونریزی یا لکه بینی قهوه ای. ممکن است فکر کنید که پریود شده اید بخصوص اگر انتظار بارداری نداشته باشید. خونریزی ممکن است بصورت مداوم یا منقطع باشد.


* درد شانه در یک سمت بخصوص وقتی که دراز می کشید بدلیل پاره شدن لوله و تحریک صفاق در ناحیه ای بین سینه و شکم رخ می دهد. این علامت برای اقدام در جهت درخواست درمان سریع پزشکی بسیار مهم است.


* اگر لوله رحم پاره شود ممکن است ضعف، گیجی یا غش کردن بدلیل از دست دادن خون و شوک نیز رخ دهد.

بارداری خارج رحمی چطور تشخیص داده می شود؟

از آنجا که امکان وجود بسیاری از علایم فوق در یک بارداری طبیعی نیز هست، تشخیص بارداری خارج رحمی برای پزشک آسان نیست. بنابراین از روشهای زیر در تشخیص آن کمک گرفته می شود:

آزمایش خون و اندازه گیری مقدار HCG در خون. در یک بارداری طبیعی مقدار گنادوتروپین جفتی انسانی HCGبه سرعت افزایش می یابد و اگر سطح HCG آن طور که انتظار می رود افزایش نیابد، به وجود نوعی بارداری غیر طبیعی مشکوک می شویم. در صورت وجود بارداری خارج رحمی، ممکن است سطح HCG افزایش یابد ولی در سونوگرافی، هیچ نشانه ای مبنی بر بارداری درون رحم دیده نمی شود.

معاینه داخلی از طریق واژن. احتمالا دهانه رحم بسیار دردناک بوده و ممکن است در معاینه توده ای در ناحیه لوله ها و خارج از رحم لمس شود.

سونوگرافی. سونوگرافی راه خوبی برای تشخیص بارداری خارج رحمی است. ممکن است با سونوگرافی بتوان بارداری لوله ای را درون لوله فالوپ مشاهده کرد. پزشک ممکن است بدلیل پارگی لوله یا خونریزی، مقداری خون در حفره شکم ببینید و یا توده ای در ناحیه لوله فالوپ یا تخمدان قابل مشاهده باشد.

ممکن است حتی با نجام آزمایشات فوق تشخیص قطعی امکانپذیر نباشد. گاهی در سقط نیز علائمی مشابه دیده می شود. بنابراین ممکن است پزشک فرد را تحت نظر بگیرد یا درخواست لاپاروسکوپی نماید. با استفاده از لاپاروسکوپی، بهتر می توان بارداری خارج رحمی را تشخیص داد. برش های بسیار کوچکی در ناحیه ناف و بخش تحتانی شکم ایجاد می شود و پزشک داخل شکم و اعضای لگنی را با وسیله کوچکی به نام لاپاروسکوپ مشاهده می کند. با این روش می توان محل بارداری خارج رحمی را پیدا نمود.

بارداری خارج رحمی چطور درمان می شود؟

روش درمان به زمان تشخیص و اینکه تشخیص چقدر قطعی باشد و همچنین به اندازه جنین و تکنیکهای در دسترس بستگی دارد و هدف پزشک خارج کردن جنین و حفظ توانایی باروری است.

درمان این عارضه با دقت در تشخیص آن، بزرگی جنین و امکانات موجود پزشکی در ارتباط است. روش‌های درمانی حاملگی خارج رحم در زیر آمده است:

درمان دارویی: اگر پزشک تردیدی در مورد حاملگی خارج رحم نداشته باشد و جنین نیز نسبتاً کوچک باشد، ممکن است پزشک از درمان دارویی استفاده کند. در این روش دارویی به نام متوترکسات (Methotrexate) برای فرد تجویز می‌شود. این دارو که از طریق عضله تزریق می‌شود، به وسیلۀ جریان خون به جنین می‌رسد و باعث توقف رشد سلول‌های جفت و در نتیجه پایان یافتن بارداری می‌شود و با گذشت زمان، سلول‌های جنین جذب بدن شما می‌شود. با آغاز اثربخشی دارو، ممکن است کمی درد شکم یا گرفتگی ماهیچه‌ها و احتمالاً تهوع، اسهال و استفراغ داشته باشید.

در این مدت باید از مصرف الکل، مسکن‌های غیراستروئیدی ضدالتهابی مانند ایبوپروفن، آسپرین و ناپروکسن و هر مولتی‌ویتامین یا مکمل دیگر حاوی فولیک اسید و همچنین رابطۀ جنسی، فعالیت‌های شدید و نور خورشید پرهیز شود. پس از آن، برای بررسی سطح هورمون hCG و اطمینان از حذف حاملگی خارج رحم باید چند آزمایش خون انجام شود. این آزمایش‌ها تا زمانی که سطح هورمون به صفر برسد، معمولاً چند هفته ادامه خواهد یافت. اگر در مدت درمان دارویی، هر گونه نشانه‌ای مانند درد شدید شکم، درد شانه، خونریزی شدید یا نشانه‌های شوک مانند نبض ضعیف، تپش قلب، رنگ‌پریدگی پوست، سرگیجه یا غش داشتید، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.

جراحی لاپاراسکوپی: اگر فرد در مرحله‌ای از بارداری باشد که دیگر درمان دارویی مؤثر نیست یا درد و خونریزی داخلی شدید وجود داشته باشد یا فرد مبتلا به بیماری‌ای است که امکان استفاده از درمان دارویی امکان‌پذیر نباشد، نیاز به عمل جراحی است. اگر وضعیت فرد پایدار باشد و جنین نیز به اندازۀ کافی کوچک باشد، می‌توان آن را از طریق جراحی لاپاراسکوپی خارج کرد. متخصص زنان و زایمان می‌تواند لوله‌های رحم را با استفاده از دوربین کوچکی که از طریق برش باریک ناف وارد شکم شده است، بررسی و در صورت نیاز، جنین یا بافت باقی‌مانده را خارج کند. در این روش، امکان حفظ لوله‌های رحم وجود دارد.

با این حال اگر آسیب لوله‌ها جدی باشد یا فرد خونریزی شدیدی داشته باشد، ممکن است نیاز به خارج کردن لولۀ رحم نیز باشد. جراحی لاپاراسکوپی نیاز به بیهوشی عمومی، تجهیزات ویژه و جراح باتجربه دارد و بهبودی کامل آن در حدود یک هفته به طول می‌انجامد. در این روش نیز مانند درمان دارویی، نیاز به چند آزمایش خون پس از عمل جراحی برای بررسی سطح هورمون hCG و اطمینان از حذف کامل حاملگی خارج رحم است. این آزمایش‌ها تا زمانی که سطح هورمون به صفر برسد، حدود چند هفته ادامه خواهد یافت.

جراحی شکمی: در برخی موارد، در صورت وجود زخم گسترده یا خونریزی شدید در شکم و همین‌طور اگر جنین بیش از حد بزرگ باشد، نمی‌توان از تکنولوژی لاپاراسکوپی استفاده کرد. در این حالت، نیاز به عمل جراحی شکمی دارید. برای این عمل، داروی بیهوشی به شما تزریق می‌شود و متخصص زنان و زایمان پس از باز کردن شکم، جنین را از آن خارج می‌کند. در این روش نیز مانند جراحی لاپاراسکوپی، امکان حفظ یا خارج کردن لولۀ رحم بسته به وضعیت بیماری است. پس از عمل، نیاز به شش هفته استراحت دارید. در زمان التیام زخم ممکن است احساس نفخ و درد شکم یا ناراحتی داشته باشید.

اگر Rh خون مادر منفی باشد، پس از درمان حاملگی خارج رحم، پادتن Rh به شما تزریق خواهد شد، مگر این که Rh خون پدر کودک نیز منفی باشد.


آیا بعد از یک بارداری خارج رحمی می توان یک بارداری طبیعی و سالم را تجربه کرد؟

بله. هر چه زودتر بارداری خارج رحمی تشخیص داده و درمان شود صدمات کمتری به لوله های رحم وارد شده و شانس یک حاملگی عادی را در آینده افزایش می دهد. حتی اگر خانمی یکی از لوله هایش را از دست بدهد باز هم می تواند مادامی که یک لوله رحم سالم دارد بطور عادی باردار شود. با این حال در آینده به محض آگاهی از بارداری باید به پزشک خود اطلاع دهد تا سونوگرافی زودهنگام و بررسی های لازم انجام شود.

جای امیدواری است که اگر تحت شرایطی خانمی هر دو لوله رحم خود را از دست بدهد، می تواند از روشهای درمان ناباروری مانند IVF برای قرار دادن تخمک لقاح یافته در محل مناسب استفاده کند و دوران بارداری را بگذراند.


احتمال وقوع یک بارداری خارج رحمی دیگر چقدر است؟

بطور کلی این احتمال حدود 10 تا 15 درصد است، بسته به اینکه علت اولین بارداری خارج رحمی چه بوده و از چه روش درمانی استفاده شده است. در واقع اگر دلیل اولیه شما عفونت و انسداد لوله ای باشد ممکن است همان تاثیر را بر لوله رحم دیگر شما گذاشته باشد و در این حالت ممکن است احتمال وقوع مجدد آن به 85 تا 90 درصد نیز برسد.پ


با غم از دست دادن و سوگ ناشی از این حادثه چه باید کرد؟

این تجربه ممکن است برای شما خیلی ناراحت کننده باشد، به هر حال شما یک بارداری را از دست داده اید و این برایتان سخت است که بخواهید دوباره حامله شوید. بعلاوه ممکن است تحت یک عمل جراحی قرار گرفته باشید و در دوران نقاهت آن بسر می برید و تغیرات هورمونی سریع نیز ممکن است حالت کلافگی و افسردگی در شما ایجاد کرده باشد. بنابراین بهتر است قبل از اینکه بخواهید دوباره باردار شوید فرصت کافی به خود بدهید تا از نظر جسمی و بخصوص از نظر عاطفی به وضعیت مطلوبی برسید. بسیاری از متخصصین توصیه می کنند که حداقل 3 ماه صبر کنید تا بدن شما شرایط سلامتی را بدست آورده باشد. (به یاد داشته باشید که ریسک بارداری خارج رحمی مجدد حتی بعد از این 3 ماه کاهش نمی یابد و به عواملی بستگی دارد که قبلا به آن اشاره شد.) به هر حال ممکن است شما برای بارداری بعدی بسیار مشتاق باشید و یا برعکس وحشت زده و محتاط شوید.

در عین حال همسر شما نیز ممکن است غمگین باشد و احساس درماندگی کند و در این شرایط نداند که چطور باید عواطف خود را بیان کرده و از شما نیز حمایت کند. این واقعه ممکن است زندگی مشترک شما را تحت فشار قرار دهد و از سوی دیگر ممکن است بتوانید از این فرصت برای نزدیکتر شدن به هم استفاده کنید؛ بیشتر در مورد احساسات و نگرانیهایتان و آنچه فکر می کنید با یکدیگر صحبت کنید. خیلی خوب است اگر به یک مشاور روانشناسی یا روانپزشک برای کمک در تسریع بهبودی از این سوگ مراجعه کنید.

چگونه می توان از بارداری های خارج رحمی پیشگیری کرد؟


– بانوان عزیز باید نظارت کامل بر بهداشت بارداری خود داشته باشند، مخصوصا اگر باردار هستند و یا به زودی قصد باردار شدن را دارند، باید از هر گونه بیماری های منتقله از راه جنسی مانند سوزاک و … پیشگیری کنند.

– از هر گونه شرایطی که منجر به زخم و آسیب لوله های فالوپ می شود، پرهیز کنند.

– اگر قصد باردار شدن دارید و در عین حال سیگار مصرف می کنید، باید بدانید خود را در معرض خطر بارداری خارج رحمی قرار می دهید.

 – اگر سابقه ابتلا به PID  (عفونت لگن) و آندومتریوز و یا جراحی های ناحیه شکمی دارید، خطر شما برای ابتلا به بارداری خارج رحمی افزایش یافته است.

بنابراین بهتر است قبل از بارداری و اوایل بارداری شرایط خود را در زمینه بارداری افزایش دهید.

– باید با علائم بارداری خارج رحمی آشنا باشید و در صورت مواجهه با علائم آن، فورا به پزشک مراجعه کنید.

– اگر در گذشته سابقه ابتلا به بارداری خارج رحم را داشته اید، باید قبل از اقدام برای بارداری مجدد تحت نظر پزشک زنان قرار بگیرید.

– اگر تست بارداری شما مثبت شده است و در عین حال خونریزی دارید و یا علایم گفته شده در بالا را تجربه می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید تا متخصص زنان به معاینات ناحیه لگن شما بپردازد و در صورت صلاحدید، سونوگرافی واژینال را به شما پیشنهاد دهد.

راههای افزایش قوای جنسی

۲۴۹ بازديد
 

راهکارهای افزایش قوای جنسی

بسیارند همسرانی که از کمبود، کاهش یا تحلیل میل و قوای جنسی خود رنج می‌برند و می‌توان گفت که حتی در برخی افراد، این مسئله اصلیترین یا دستکم یکی از مشکلاتی است که زندگی مشترک آن‌ها را تحت الشعاع خود قرار داده. از این رو، در مطلب پیش رو برخی خوردنی‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی و گیاهی را ذکر کرده‌ایم که از نظر طب سنتی موجد افزایش قوا و میل جنسی می‌شوند. ناگفته پیداست که در هر راهکار درمانی، پیروی از اصول و مبانی پزشکی مدرن، روشی بهتر و سریع‌تر محسوب می‌شود و بایسته است که در عمل، این اصول و مبانی را نیز در نظر داشته باشید.

ویتامین Aیکی از مواد موثر در تقویت جنسی ویتامین A است،ویتامین A از ویتامین های محلول درچربی است که نقشی اساسی را در تولید مثل ایفا می کند. این ویتامین در هویج، کلم، شلغم، اسفناج، بروکلی، کاهو، فلفل قرمز و انبه یافت می شود.

ویتامین های گروه Bویتامین های گروه B نیز در تقویت جنسی نقش دارند.از ویتامین های گروه B، تیامین(B1)، ریبوفلاوین (B2) و نیاسین (B3) بسیار حایز اهمیت می باشند. البته ویتامین های B5، B6، B12 نیز برای کاهش استرس و تنظیم مقدار هورمون های بدن لازم هستند.ویتامین B3 (نیاسین) باعث اتساع عروق شده و گردش خون را بهبود می بخشد.

این ویتامین همچنین باعث ساخته شدن هورمون های جنسی می شود. مصرف نیاسین نیم ساعت قبل از فعالیت جنسی، هیجان جنسی را افزایش می دهد.ویتامین B6 از افزایش میزان پرولاکتین که خود باعث کاهش میل جنسی می شود، جلوگیری می کند. همچنین باعث افزایش باروری در زنان می گردد. ویتامین B12 در مردانی که اسپرم کافی ندارند، موثر است.

منابع سرشار از ویتامین های گروه B عبارت اند از نان و غلات سبوس دار، تخم مرغ، حبوبات (نخود و لوبیا و..)، محصولات سویا، ماهی سالمون و دیگر ماهی های آزاد، آجیل، بروکلی، گوشت کم چرب و موز.موز دارای آنزیم بروملین (Bromelain) است که در تقویت نیروی جنسی مردان موثر است. همچنین سرشار از پتاسیم و ویتامین های گروه B می باشد.باید توجه داشت که مصرف نوشیدنی های الکلی باعث از بین رفتن ویتامین های گروه B می شوند.

ویتامین Cویتامین C نیز از ویتامیهای موثر در تقویت نیروی جنسی است. ویتامین C جهت عملکرد سالم غدد جنسی لازم است. همچنین اسپرم ها را در برابر اثر رادیکال های آزاد که باعث چسبیدن و عدم تحرک آن ها می شود، محافظت می کند.ویتامین C احتمال بارور شدن تخمک توسط اسپرم را افزایش می دهد. منابع سرشار از این ویتامین انواع مرکبات، توت فرنگی، کیوی، هلو، انبه، گوجه فرنگی و سبزیجات برگ سبز می باشد.

ویتامین Eویتامین E به تولید هورمون های جنسی کمک کرده و گردش آن ها را بهتر می کند و در تقویت جنسی موثر است. همچنین اکسیژن لازم برای اندام های تناسلی را فراهم می کند و باعث بهبود استقامت جنسی و رسیدن به ارگاسم (اوج لذت جنسی) می شود. این ویتامین در لقاح سلول تخم موثر است. ویتامین E در مغزها، حبوبات، غلات سبوس دار، میوه ها و سبزیجات یافت می شود.

رویروی از آنتی اکسیدان هایی است که باعث عملکرد صحیح غده فوق کلیه می شود. روی برای تولید هورمون تستوسترون (مردانه) و افزایش تعداد اسپرم لازم است. همچنین باعث افزایش استقامت جنسی می شود و احساس خستگی را از بین می برد. در ضمن اسپرم را در برابر باکتری های واژن محافظت می کند. مقدار مورد نیاز روی، ۴۰ میلی گرم در روز می باشد. روی در تخمه کدو تنبل، تخمه گل آفتابگردان، سیر و اسفناج یافت می شود.

منیزیمیکی دیگر ازعناصر موثر در تقویت جنسی منیزیم است. منیزیم استقامت ماهیچه ها را افزایش می دهد و باعث افزایش تمدد اعصاب (Relaxation) می گردد. همچنین باعث فعال شدن آنزیم های لازم برای متابولیسم کربوهیدرات ها و پروتئین ها می شود. کمبود منیزیم باعث کاهش اکسیژن رسانی به بافت های ماهیچه ای می شود. منابع غنی از منیزیم آجیل و غلات سبوس دار می باشند.

اسیدهای چرب ضروریاسیدهای چرب ضروری در تقویت جنسی موثرند.اسیدهای چرب ضروری در تولید هورمون های جنسی نقش دارند و همچنین به ذخیره ی ویتامین های محلول در چربی مثل D ،E و K کمک کرده و فرد را از نظر جنسی فعال نگه می دارند. اسیدهای چرب ضروری در ماهی ها، دانه کتان، کنجد، بادام، جوانه گندم و کدو تنبل به وفور یافت می شود.

دی هیدرو اپی آندوسترونDHEA) Dihydroepiandostron)، هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی ترشح می شود. محققان معتقدند DHEA به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند و باعث کاهش استرس و بهبود خلق و خو می گردد. DHEA را نمی توان از طریق مواد غذایی تامین کرد و باید مکمل های DHEA مصرف شود.

این مکمل به عنوان افرودیت (داروی موثر بر میل جنسی) مصرف می شود و دارای عوارض جانبی است. پس توصیه می گردد تجویرآن توسط پزشک صورت گیرد. البته هیچ دلیلی بر اثبات اینکه این مکمل ها موثر واقع می شوند، وجود ندارد، ولی بسیاری از مردم معتقدند که این ترکیبات، موثر هستند.

آثار سوء این مکمل ها عبارتند از: سردرد، اختلال بینایی و حتی نابینایی و اختلالات جنسی دراز مدت.

اسید فولیکاسید فولیک یکی از مواد موثر در تقویت جنسی است،اسید فولیک از ایجاد نقایص مادرزادی جلوگیری می کند و باروری را بهبود می بخشد. همچنین باعث افزایش تعداد اسپرم می شود. فقدان هیستامین در بدن با اختلالات جنسی مرتبط است و اسید فولیک در تولید هیستامین نقش موثری دارد. اسید فولیک در سبزیجات برگ سبز، نان سبوس دار، مغزها، جوانه ها، پرتقال، گریپ فروت، جگر، دل و قلوه، ماکیان و حبوبات یافت می شود.

سلنیومسلنیوم نیز یکی از مواد موثر در تقویت جنسی است.سلنیوم آنتی اکسیدانی است که بدن را در برابر اثر رادیکال های آزاد محافظت می کند. همچنین در کاهش نقایص مادرزادی و افزایش تعداد اسپرم در مردان موثر می باشد. سلنیوم در گوشت قرمز، ماهی تن، ماکارونی و نان سبوس دار یافت می شود.

ورزشتاثیر ورزش در تقویت نیروی جنسی-ورزش باعث می شود که گردش هورمون ها در بدن به راحتی انجام گیرد. افرادی که ورزش می کنند، انرژی بیشتری داشته و در نتیجه از نظر جنسی فعال تر هستند.به طور خلاصه می توان گفت که برای افزایش توانایی جنسی باید تغذیه سالم داشته باشید، در صورت نیاز از مکمل ها استفاده نموده و ورزش کنید.

تقویت جنسی

افزایش تقویت جنسی با ۵ ماده غذایی زیر :برخی از مواد غذایی می‌تواند به شما انرژی مضاعف دهد و نیروی جنسیتان را تقویت می‌کند.طبیعت، پر از مواد غذایی طبیعی است که شما را به اوج لذت جنسی نزدیک می‌کند. در این مطلب شما را با تعدادی ازمواد غذایی موثر در تقویت جنسی آشنا می‌کنیم.

۱- کنگرفرنگی یا آرتیشویکی از گیاهان موثر در تقویت جنسی کنگر فرنگی است.بدون شک کنگرفرنگی یکی از سبزیجاتی است که بیشترین خواص محرک جنسی را دارد.اگر چه دلیل علمی برای اثبات این خاصیت کنگر وجود ندارد اما این ماده‌ی غذایی برای تقویت قوای جنسی افراد بسیار موثر است.

۲- هلیکی دیگر از مواد غذایی موثر در تقویت جنسی هل است. هل، این دانه‌های خوشبو و معطر تقویت کننده و تسکین دهنده است. هل همانند ادویه‌هایی مثل کاری، زیره، زردچوبه و گشنیز جریان خون را تحریک و بیشتر می‌کند و برای همین انرژی جنسی شما را بالا می‌برد.

۳- باداماز دوره‌ی باستان این اعتقاد وجود دارد که بادام میل جنسی را افزایش می‌دهد. در سال ۲۰۰۷، محققان ایتالیایی اعلام کردند عملکرد و قوای جنسی زنانی که از سندرم متابولیک رنج می‌برند پس از دو سال مصرف بادام، میوه و سبزیجات، آجیل، مغزها و دانه‌های کامل و روغن زیتون بهبود یافته است.

۴- زنجبیلزنجبیل نیز یکی از مواد غذایی مفید در تقویت جنسی است.در طب سنتی چینی زنجبیل را به عنوان ماده‌ی غذایی «یانگ» توصیه می‌کنند. یعنی ماده‌ی غذایی که باعث گرمی می‌شود. برای همین زنجبیل میل و قوای جنسی را بالا برده و در شرایط مطلوب نگه می‌دارد. نامی که چینی‌ها به زنجبیل داده‌اند به معنی «مردی و چیزی است که دارای نیروی جسمی و جنسی مردانه» است. پس جای تعجب نیست که زنجبیل در بین خوراکی‌های تقویت کننده‌ی قوای جنسی قرار بگیرد.

۵- گیاه مریم گلییکی دیگر از گیاهان موثر در تقویت جنسی گیاه مریم گلی است.مریم گلی سرشار از هورمون‌هایی است که قوای جنسی زنانه را تقویت می‌کند به خاطر این که این هورمون‌ها عملکردی مثل هورمون استروژن دارند. این گیاه برای زنانی که با سردمزاجی و کاهش میل جنسی مواجه هستند درمان فوق‌العاده‌ای محسوب می‌شود.

راهکارهایی برای افزایش توان جنسیِ مردان

یکی از بزرگ‌ترین آرزوهای همه‌ی مردها این است که در رابطه‌ی جنسی عالی عمل کنند. برای رسیدن به بیشترین میزان رضایت و لذت در فعالیت جنسی، داشتن قدرت جنسی کافی بسیار مهم است.

اما خیلی از مردها نمی‌توانند در فعالیت‌های جنسی خود عملکرد خوبی داشته باشند. مردهایی که کمبودها و نارسایی‌هایی در توان جنسی خود دارند معمولا پریشان و نگرانند و از این بابت که نمی‌توانند خود و همسرشان را راضی کنند احساس افسردگی می‌کنند. به مرور زمان این ناراحتی‌ها می‌توانند موجب مشکلات جسمی و روحی فراوانی بشوند. در برخی موارد، مردهایی که از ناتوانی‌های جنسی رنج می‌برند، حتی نمی‌توانند بچه‌دار شوند. در این مطلب راهکارهایی موثر و طبیعی به شما معرفی می‌کنیم که بتوانید توان جنسی خود را افزایش بدهید.

ژل فوم شستشوی صورت و چشم الکسیس مناسب پوست چرب ۱۵۰ میلی لیتر

پانسمان فوم بدون چسب آسکینا بی بران ۱۰*۱۰ سانتی متر

بازی ذهنی کاردرمانی مدل سوزنی مینیاتور

دستگاه فشارسنج بازویی دیجیتال مدل X5

محصولات پشنهادی فروشگاه وینکل

برخی از علائم معمول کم توانی جنسی

. بسیار کوتاه بودن طول مدت ارگاسم

. عدم نعوظ کافی

. زود انزالی

. عدم رضایت جنسی

. عملکرد ناقص جنسی

برخی از علل معمول کم توانی جنسی در مردان

. پایین بودن سطح تستوسترون

. پایین بودن میزان استقامت

. سست بودن کمر

. زود انزالی

. پیری

. استرس و اضطراب

. بیماری مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی و …

چگونه توان جنسی را افزایش بدهید

از استرس‌تان کم کنید

این اولین قدم برای بهبود توان جنسی است. استرس می‌تواند تاثیر منفی بر تمام جنبه‌های سلامتی‌تان بگذارد که شامل سلامت جنسی نیز می‌شود. طبق مطالعه‌ای که درباره‌ی تاثیر استرس بر فعالیت جنسی انجام شد، استرس باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شده و هر دوی اینها برای عملکرد و هیجان جنسی مضر هستند. ضمنا، استرس می‌تواند بر نعوظ و رسیدن به ارگاسم اثر بگذارد. یک راه عالی برای کاهش استرس، ورزش است. با همسرتان در مورد چیزهایی که موجب استرس‌تان می‌شود گفتگو کنید.

همچنین استرس می‌تواند شما را به سمت عادت‌های بدی مانند سیگار کشیدن و نوشیدن الکل سوق بدهد که اینها نیز تاثیر منفی بر عملکرد جنسی‌تان می‌گذارند. پس باید راههایی پیدا کنید که هر چه زودتر از استرس‌تان کم کنید.

عادتهای بد را ترک کنید.

این هم یک راه دیگر برای تقویت توان جنسی است. کشیدن سیگار و مصرف الکل می‌تواند به عملکرد جنسی شما آسیب بزند. بنابر مطالعات انجام شده، محرک‌ها می‌توانند رگهای خونی مرتبط با تون جنسی‌تان را تنگ کنند. بنابراین ترک سیگار و الکل می‌تواند یکی از مهمترین قدمها برای بهبود توان جنسی‌تان باشد. سعی کنید عادتهای بد را با عادتهای سالم جایگزین کنید.

آفتاب بگیرید

ملاتونین کمتر یعنی توان بالقوه‌ی بیشتر برای میل جنسی. بیرون رفتن و قرار گرفتن در معرض نور خورشید کمک‌تان می‌کند میل جنسی‌تان را بیدار کنید، مخصوصا طی روزهای زمستان که بدن‌تان ملاتونین بیشتری ترشح می‌کند. این، یکی از موثرترین راهکارها برای تقویت توان جنسی است.

پیاز

اگر می‌خواهید توان جنسی خود را به طور طبیعی افزایش بدهید باید پیاز را وارد رژیم غذایی‌تان کنید. طبق تحقیقات، پیاز برای تقویت فوری توان جنسی مفید است. فقط کافیست چند تکه پیاز را با کره تفت بدهید. شما باید این ترکیب را همراه با عسل و با معده‌ی خالی میل کنید. این راهکار کمک‌تان می‌کند قدرت جنسی خود را بیشتر کرده و از انزال زودرس جلوگیری کنید.

کاه جو دوسر

طبق مطالعه‌ای در مورد کاه جو دوسر و فواید آن برای سلامت جنسی، معلوم شد کاه جو دوسر مشابه تونیک‌هایی عمل می‌کند که برای جلوگیری از انزال زودرس، تقویت نیروی جنسی و افزایش توان جنسی به کار می‌روند. همچنین کاه جو دوسر به تغذیه‌ی سیستم عصبی کمک کرده و حس لامسه را خوشایندتر می‌کند. بنابراین مصرف بیشتر کاه دوسر برای تقویت توان جنسی بسیار مفید است.

بادام

آزمایشات نشان داده بادام نیز برای افزایش میل جنسی و تقویت قدرت باروری مفید است. بادام دارای مواد مغذی زیادی بوده و زینک، سلنیوم و ویتامین E دارد که برای افزایش سلامت باروری سودمند است.

زنجبیل

زنجبیل نیز یکی از بهترین خوراکیها برای قدرت جنسی است. شما می‌توانید مقداری زنجبیل تازه وارد رژیم غذایی خود کنید تا توان جنسی‌تان به طور طبیعی تقویت شود. علت کارآمد بودن زنجبیل برای قدرت جنسی این است که می‌تواند جریان خون به سمت اندامهای جنسی را بیشتر کند.

وانیل

پروتستانها مصرف وانیل را منع کرده بودند زیرا میل جنسی را زیاد می‌کند.

ماهیهای چرب

ماهیهای چرب مانند شاه ماهی و سالمون وحشی دارای مواد مغذی فراوانی هستند که به سلامت قلب کمک می‌کنند. سلامت قلب نیز برای عملکرد خوب جنسی ضروری است.

مرکبات

انواع مرکبات را وارد رژیم غذایی روزانه‌ی خود کنید چون این میوه‌ها ویتامین C، روی و آنتی اکسیدانهای زیادی دارند. مثلا می‌توانید به سالادتان انواع مرکبات را اضافه کنید مانند گریپ فروت، پرتقال و یا اینکه سس سالادتان را با لیمو ترش درست کنید.

اسفناج

اسفناج منبع خوبی از منیزیم است و برای همین می‌تواند قدرت جنسی را افزایش بدهد. مصرف اسفناج برای افزایش جریان خون به سمت اندامهای تناسلی مفید است. کلم برگ، بروکلی و کلم فندقی نیز منابع خوبی از اسید فولیک هستند که ماده‌ی مغذی مهمی در توان جنسی به شمار می‌رود.

توت فرنگی

توت فرنگی نیز سرشار از آنتی اکسیدان بوده و برای سلامت قلب مفید است. مصرف این میوه به جریان خون کمک می‌کند. همچنین ویتامین C‌ و آنتی اکسیدانهای توت فرنگی برای افزایش تعداد اسپرمها سودمندند.

شکلات تلخ

مصرف شکلات تلخ می‌تواند باعث ترشح اندورفین شده و حال ِ شما را برای ارتباط بهتر با همسرتان خوب کند.

دانه‌ی چیا

اگر می‌خواهید بدون استفاده از داروهای مسکن، زندگی جنسی‌تان را بهتر کنید دانه‌ی چیا را فراموش نکنید. دانه‌ی چیا می‌تواند انرژی طولانی مدتی تولید کرده و قدرت جنسی را بیشتر کند. دانه‌ی چیا به دلیل مقادیر زیاد کربوهیدراتهای پیچیده و امگا 3، استقامت و هیجان جنسی را بیشتر می‌کند.

مغزها، تخم مرغ و گوشت گوساله

انوع مغزها شامل گردو، بادام، فندق و … منابع خوبی از ال – آرژنین هستند که به نیتریک اکسید تبدیل شده و تقویت کننده‌ی توان جنسی است. در مورد تخم مرغ هم باید بگوییم سرشار از ویتامین‌های B5 و B^ بوده و به کاهش استرس و تعدیل هورمونها کمک می‌کند. یک ماده‌ی غذایی دیگری که باید در رژیم غذایی‌تان باشد تا توان جنسی‌تان بیشتر شود، گوشت گوساله است چون منبع خوبی از روی به شمار می‌رود.

چند نکته

به همسرتان توجه کنید

توجه و محبت بیشتر به همسر نه تنها رابطه‌ی جنسی‌تان را لذت بخش‌تر می‌کند بلکه خودتان هم انگیزه‌ی بیشتری برای رابطه‌ی جنسی پیدا می‌کنید.

هر روز رابطه‌ی جنسی برقرار نکنید

هر روز رابطه‌ی جنسی داشتن شما را دلزده می‌کند و حتی می‌تواند میل جنسی‌تان را کاهش بدهد. یک یا دو روز فاصله بگذارید.

پوزیشن‌های گوناگون را امتحان کنید

پوزیشن‌های جورواجور را امتحان کنید تا هم قدرت بیشتری احساس کنید و هم هر دوی شما راضی‌تر باشید. اگر همیشه در یک پوزیشن باشید کسل و دلزده می‌شوید.

مکمل‌های گیاهی مصرف کنید

اگر نیاز بود می‌توانید از مکمل‌های گیاهی تقویت کننده‌ی توان جنسی کمک بگیرید. مخصوصا اگر دچار مشکلات زیر باشید:

. فشار خون بالا یا دیابت

. بیماری مزمن

. جواب نگرفتن از هیچکدام از راهکارهای گفته شده حتی بعد از یک دوره‌ی طولانی.

روش درمان جوش صورت برای پوست های حساس – راهبری نوشته

چگونه میتوان یک زن و همسر کامل بود – چگونه برای شوهرمان یک زن استثنایی باشیم؟

حساسیت چشم و راههای درمان آن – حساسیت چشم و روش های پیشگیری از آن

آتروفی عضلانی چیست؟آیا آتروفی درمانی هم دارد؟ – چگونه آتروفی عضلانی را درمان کنیم؟

راه‌های درمان ترس از ارتفاع و مقابله با آن – علت ترس از ارتفاع و پیشگیری و درمان این عارضه

چگونه در باران جذاب بنظر بیاییم؟ – از موهای وز و پراکنده دوری کنید.

توجه به مصرف داروهای ضد چاقی –

بهترین زمان بارداری+دلایل ناباروری

۲۵۳ بازديد
 

بهترین زمان بارداری بعد از پریود

چرخه قاعدگی

چرخه قاعدگی یک فرد به طور متوسط، بین 28 تا 32 روز است. برخی افراد چرخه کوتاهتری دارند، در حالی که برخی دیگر چرخه طولانی تری دارند. اولین روز پریود یک فرد، اولین روز چرخه قاعدگی او محسوب می شود (یعنی چرخه قاعدگی از اولین روز پریود آغاز می شود و تا شروع پریود بعدی ادامه دارد). پریود افراد، معمولا 3 تا 7 روز طول می کشد.

دو فاز (مرحله) اصلی در چرخه قاعدگی پس از پریود وجود دارد: فاز فولیکولار و فاز لوتئال

فاز فولیکولار:این مرحله که قبل از تخمک گذاری رخ می دهد، با پایان پریود شروع می شود و تا شروع تخمک گذاری ادامه می یابد. در این مرحله، هورمون استروژن ترشح می شود که باعث رشد لایه داخلی رحم می گردد. بالا رفتن استروژن باعث ترشح هورمون دیگری می شود که این هورمون باعث پاره شدن فولیکول و آزاد شدن تخمک می شود.
فاز لوتئال:مرحله لوتئال، که از زمان تخمک گذاری تا پایان چرخه قاعدگی فعلی و شروع چرخه بعدی (شروع قاعدگی) رخ می دهد، معمولا 14 روز طول می کشد. 

تخمک گذاری و لقاح

تخمک گذاری، به آزاد شدن یک تخمک از تخمدان ها گفته می شود. پس از آزادی، تخمک به سمت لوله فالوپ (این عضو دو لوله ساده است که در دو طرف انتهای رحم قرار دارند) حرکت می کند، و تا 24 ساعت یا کمی بیشتر از 24 ساعت، در آنجا می ماند.
بارداری در صورتی رخ می دهد که اسپرم به سمت لوله فالوپ حرکت کند و تخمک را در این زمان بارور کند. اگر اسپرم تخمک را بارور نکند، تخمک به سمت رحم حرکت کرده و از بین می رود و بدن برای دوره قاعدگی بعدی آماده می شود. 

محاسبه زمان تخمک گذاری

اگر چرخه قاعدگی ماهیانه یک فرد حدود 28 روز باشد؛ تخمک گذاری حدود 14روز قبل ازشروع پریود اتفاق می افتد. تخمک گذاری در اکثر افراد مابین روزهای 11 و 21 چرخه قاعدگی اتفاق می افتد. اولین روز از “آخرین پریود یا خونریزی قاعدگی”، روز اول چرخه قاعدگی محسوب می شود. تخمک گذاری همیشه در روز یکسانی از ماه (مثلا روز سوم هر ماه) اتفاق نمی افتد و ممکن است یک یا چند روز زودتر یا دیرتر از تاریخ مورد نظر اتفاق بیفتد.

پزشکان بخشی از چرخه قاعدگی که احتمال تخمک گذاری در آن زمان وجود دارد را “دوره باروری” می نامند، زیرا شانس بارداری زن در این زمان بیشتر است. برای مثال، اگر فردی در روز 14ام چرخه قاعدگی خود، تخمک گذاری کند، می تواند در همان روز یا در عرض 24 ساعت پس از آن باردار شود.

ولی، دوره باروری زنان چند روز قبل از تخمک گذاری آغاز می شود، زیرا اسپرم می تواند تا 5 روز درون بدن زن زنده بماند. بنابراین، حتی اگر یک زن در روزهای 14 یا 15ام چرخه قاعدگی رابطه جنسی نداشته باشد، ولی در روزهای 9 تا 13ام رابطه جنسی محافظت نشده، داشته باشد؛ ممکن است باردار شود. محققان فهمیده اند که احتمال بارداری یک فرد، 7 روز پس از پایان پریود افزایش می یابد. احتمال بارداری در 1روز پانزدهم چرخه قاعدگی به اوج خود می رسد و در روز 25ام، این احتمال به صفر می رسد. تحقیقات همچنین گزارش کرده اند که تخمک گذاری در زنان با سن بیشتر و زنان دارای چرخه های قاعدگی منظم، زودتر از بقیه زنان اتفاق می افتد.

لازم است به این نکته توجه داشته باشید که این یافته ها برای شما فقط به عنوان یک راهنما هستند. هر فرد و حتی هر چرخه قاعدگی در همان فرد، می تواند متفاوت از هم باشد. دانستن این مطالب، می تواند برای یک فرد در فهمیدن چرخه قاعدگی او مفید باشد و روزهایی را که علائم تخمک گذاری در او وجود دارد، علامت گذاری کرده و روز دقیق تخمک گذاری ماهیانه را تعیین کند.

نشانه های تخمک گذاری

پیگیری علائم تخمک گذاری، به فرد در تعیین دقیق روز تخمک گذاری ماهیانه کمک می کند.
علائم تخمک گذاری عبارتند از:

• گرفتگی عضلات پایین شکم
• ترشحات واژن مرطوب، شفاف و لغزنده شبیه به سفیده تخم مرغ
• افزایش بین ۰.۴ تا ۱.۰درجه دمای بدن پس از تخمک گذاری
• میل جنسی بیشتر

نکات مهم درباره تخمک گذاری:
– بعضی از این علائم، مانند دمای بدن، پس از تخمک گذاری تغییر می کند. به همین دلیل، فرد نباید از درجه حرارت بدن خود برای پیش بینی زمان تخمک گذاری استفاده کند.
– پیگیری علائم تخمک گذاری برای هر فردی در طی چندین ماه، در تعیین زمان دوره باروریش مفید خواهد بود.
– اما افراد باید این مورد را نیز در نظر داشته باشند که متغیرهای متعددی وجود دارد و زمان تخمک گذاری می تواند ماه به ماه تغییر کند.
– یک روش دیگر برای پیش بینی زمان دوره باروری، استفاده از یک کیت پیش بینی تخمک گذاری است که می توانید از داروخانه آن را تهیه کنید.
– ابزارهای پیش بینی دوره باروری که در بالا ذکر شد (کیت و مانیتور)؛ برای تعیین روز تخمک گذاری ماهیانه، میزان هورمون های خاصی را در رحم اندازه گیری می کنند. همچنین برخی از دستگاه ها، روزهای اوج باروری را نیز تعیین می کنند.
– با به کار بردن ترکیبی از روش های ذکر شده، فرد با دقت بیشتری می تواند روز تخمک گذاری خود را تعیین کند.

در ادامه خلاصه ای از چرخه معمول قاعدگی و چگونگی باروری یک فرد در هر مرحله را ملاحظه می کنید:

روزهای اول تا هفتم:خونریزی قاعدگی (پریود): کمترین میزان باروری 
روزهای هشتم و نهم: روزهای پس از پریود: احتمال بارداری
روزهای دهم تا چهاردهم: روزهای حول و حوش تخمک گذاری: بیشترین میزان باروری 
روزهای پانزدهم و شانزدهم: پس از تخمک گذاری: احتمال بارداری 
روهای هفدهم تا بیست و هشتم:ضخیم شدن پوشش رحم: میزان باروری خیلی کم بوده و بعید است که فرد باردار شود. 

بالا بردن شانس تخمک گذاری و باروری

برای به حداکثر رساندن شانس بارداری، فرد باید در طول 2 تا 3 روز قبل از تخمک گذاری و در زمان تخمک گذاری، نزدیکی جنسی داشته باشد.رابطه جنسی در هر یک از این روزها، 20 تا 30 درصد شانس بارداری را افزایش می دهد.
نکات دیگری هم برای بالا بردن شانس باروری وجود دارند که در ادامه به آنها اشاره شده است:

• مقاربت جنسی منظم داشته باشید؛ میزان بارداری در بین زنانی که هر 2 تا 3 روز یکبار ، رابطه جنسی دارند؛ بیشتر است.
• از سیگار کشیدن اجتناب کنید؛ مصرف دخانیات منجر به کاهش میزان باروری شده و به سلامت جنین در حال رشد آسیب می رساند.
• مصرف الکل را محدود کنید؛ مصرف الکل، باروری را در هر دو جنس مرد و زن کاهش می دهد و همچنین به جنین آسیب می رساند.
• حفظ وزن طبیعی؛ افرادی که دارای اضافه وزن یا کمبود وزن هستند، احتمال تخمک گذاری نامنظم در آن ها بیشتر است و به همین دلیل تعیین دقیق دوره باروری و همچنین روز دقیق تخمک گذاری آنها مشکل خواهد بود.

زمان تخمک گذاری و روش محاسبه آن

تخمک گذاری چیست؟

تخمک گذاری مرحله ای از چرخه قاعدگی است که در طی آن یک تخمک بالغ از تخمدان آزاد می شود و منتظر بارور شدن می ماند. هر دختری که به دنیا می آید، میلیون ها تخمک نابالغ دارد که منتظر آزاد شدن هستند و پس از رسیدن به بلوغ هر ماه یک تخمک آزاد می شود. در طی مرحله تخمک گذاری، تخمک از لوله رحم یا فالوپ فرو می افتد و منتظر بارور شدن با اسپرم می ماند. برای اکثر زنان سالم، تخمک گذاری ماهی یکبار رخ می دهد که چند هفته پس از شروع قاعدگی یا پریود اتفاق می افتد. 

زمان تخمک گذاری

اگر دوره قاعدگی شما 28 روزه باشد، تخمک گذاری معمولا حدود 14 روز قبل از شروع پریود بعدی رخ می دهد. تخمک گذاری در اکثر افراد معمولا بین روز یازدهم تا بیست و یکم چرخه قاعدگی رخ می دهد. روز اول شروع پریود قبلی، اولین روز چرخه قاعدگی است. تخمک گذاری همیشه در یک روز ثابت از ماه رخ نمی دهد و ممکن است یک یا چند روز با زمان مورد انتظار فرق داشته باشد.

پزشکان بخشی از چرخه قاعدگی که حول و حوش تخمک گذاری است را پنجره باروری می نامند زیرا احتمال باردار شدن زنان در این زمان در بالاترین حد است. برای مثال، اگر فردی در روز چهاردهم تخمک گذاری کند، می تواند در همان روز یا در طی بیست و چهار ساعت بعدی باردار شود.

با این وجود، پنجره باروری چند روز قبل از تخمک گذاری باز می شود زیرا اسپرم تا 5 روز می تواند زنده بماند. بنابراین، حتی اگر زنی در روز 14 یا 15 رابطه جنسی نداشته باشد، اما در روز های نهم تا سیزدهم رابطه جنسی بدون محافظت داشته است، باز ممکن است باردار شود زیرا اسپرم تا 5 روز زنده است.

احتمال بارداری در روز پانزدهم چرخه قاعدگی بالاترین احتمال را دارد و تا روز بیست و پنجم به صفر می رسد.
باید دقت کنید که این موارد، نکات کلی هستند و تخمک گذاری برای هر فردی متفاوت است و همپچنین چرخه قاعدگی هر کسی با شخص دیگر فرق دارد.

می توانید چرخه قاعدگی را به طور مرتب یادداشت کنید و با توجه به علائم تخمک گذاری روز دقیق تخمک گذاری خود را محاسبه کنید.
در ادامه به بررسی اجمالی تخمک گذاری برای فردی با دوره قاعدگی 28 روزه می پردازیم:

1. دوره پریود یا قاعدگی: روز های اول تا هفتم با کمترین احتمال بارداری
2. دوره بعد از پریود: روزهای هشتم تا نهم با احتمال بارداری
3. دوره حول تخمک گذاری: روزهای دهم تا چهاردهم با بیشترین احتمال بارداری
4. دوره پس از تخمک گذاری: روزهای پانزدهم تا شانزدهم با احتمال بارداری
5. دوره ضخیم شدن دیواره رحم: روزهای هفدهم تا بیست و هشتم با کمترین احتمال بارداری

پیش بینی و محاسبه زمان تخمک گذاری

در ادامه به روش های قابل دسترس برای پیش بینی زمان تخمک گذاری می پردازیم:

1. بررسی دمای پایه بدن
دمای پایه بدن، دمای بدن شما در حین استراحت است. در آغاز چرخه قاعدگی، دمای پایه بدن نسبتا ثابت می می ماند و به طور میانگین بین 36.2 تا 36.5 درجه سانتی گراد است. با نزدیک شدن به تخمک گذاری ، دمای پایه بدن به میزان 0.5 تا 1 درجه افزایش می یابد و دمای بدنتان تا قاعدگی بعدی همینقدر میماند. تنها در صورتی افزایش دما می تواند نشانه تخمک گذاری باشد که دمای بدن در همان میزان بماند و کاهش پیدا نکند. یکی از راه های تعیین اینکه آیا تخمک گذاری رخ داده یا خیر و اینکه چه زمانی تخمک گذاری رخ می دهد، بررسی دمای پایه بدن در طی چند ماه است. دمای بدن خود را با دماسنج های طراحی شدن برای بدن انسان به محض بیدار شدن از خواب اندازه بگیرید و آن را یادداشت کند. به یاد داشته باشید که دمای پایه بدن می تواند روز تا روز متفاوت باشد و ممکن است نیم درجه یا بیشتر کم و زیاد شود و باید منتظر افزایش پایدار دما باشید. پس از گذشت چند ماه و با جمع آوری اطلاعات می توانید زمان تخمک گذاری خود را به دست آورید.

2. جدول قاعدگی
یک راه ساده و ارزان تعیین زمان تخمک گذاری، یادداشت کردن روزهای شروع و پایان پریود برای چند ماه است. اگر چرخه قاعدگی نرمال بین 25 تا 35 روز داشته باشید، به احتمال زیاد تخمک گذاری منظمی نیز دارید که تخمک گذاری معمولا 14 روز پیش از قاعدگی رخ می دهد. علائم معمولا تخمک گذاری شامل دل درد، افزایش ترشحات واژن، حساسیت پستان ها، تغییر اشتها و حالات روحی است.

3. کیت تخمک گذاری
کیت های تخمک گذاری میزان هورمون LH را اندازه می گیرند که در ادرار یافت می شود. این کیت ها معمولا به درستی عمل می کنند زیرا تخمک گذاری حدود 10 تا 12 ساعت پس از به اوج رسیدن مقدار هورمون LH رخ می دهد که اوج میزان هورمون LH در روز 14 تا 15 قاعدگی رخ می دهد اگر چرخه قاعدگی 28 روزه باشد. غلظت هورمون LH شما برای 14 تا 27 ساعت باید بالا باشد تا تخمک به طور کامل بالغ شود. 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

زنانی که به دنبال زمان تخمک گذاری خود با هدف باردار شدن هستند، باید به پزشک متخصص زنان برای مشاوره و معاینه قبل از بارداری مراجعه کنند.
این مراجعه نه تنها مشخص کننده مشکلات بر سر راه باردار شدن هست، بلکه همچنین پزشک ویتامین ها و مکمل هایی مانند فولیک اسید را برای شما تجویز می کند تا بارداری سالم تری داشته باشید.

اکثر زوج هایی که رابطه جنسی مرتب و بدون محافظت دارند در طی 12 ماه باردار می شوند. اگر زنان زیر 35 سال که یک سال در حال اقدام به بارداری بودند و باردار نشدند، باید به پزشک برای درمان ناباروری مراجعه کنند. زنان بالای 35 سال باید پس از شش ماه تلاش برای بارداری و عدم موفقیت برای درمان ناباروری مراجعه کنند. همچنین کسانی که دچار بی نظمی پریود هستند یا به نظر نمی رسد تخمک گذاری برای آنها رخ دهد نیز باید به پزشک مراجعه کنند.

امکان بارداری با وجود پریود شدن

چگونه لقاح رخ می دهد؟

توانایی لقاح و بارداری چیزی شبیه به معجزه است و نیازمند رسیدن اسپرم مرد به تخمک زن است. هنگامی که تخمدان زن، تخمکی را آزاد می کند، این تخمک تنها 12 تا 24 ساعت زنده است. اسپرم مرد می تواند برای سه روز زنده بماند.

چرخه معمول زنان 28 روزه است. روز اول هنگامی است که پریود یا خون ریزی قاعدگی وی شروع می شود. معمولا حول روز چهارهم (یعنی ممکن است در طی روزهای 12، 13 یا 14) چرخه قاعدگی تخمک گذاری رخ دهد. تخمک گذاری هنگامی رخ می دهد که تخمدان زن تخمکی را برای باروری آزاد می کند. اگر اسپرمی در رحم قابل دسترس باشد، بارداری رخ می دهد.

تخمک گذاری ممکن است بنا بر چرخه قاعدگی زنان متغیر باشد. برخی زنان چرخه طولانی تری حدود 35 روز بین پریودهای خود دارند، در این افراد تخمک گذاری حدود روز بیست و یک ام رخ می دهد. در زنان با چرخه قاعدگی کوتاه تر از بیست و یک روز، تخمک گذاری حدود روز هفتم رخ می دهد.

چگونه ممکن است در حین پریودی، باردار شد؟

اشتباه گرفتن خون ریزی واژینال با شروع پریودی رایج است. ممکن است در طی تخمک گذاری تان خون ریزی داشته باشید که ممکن است با پریودی اشتباه گرفته شود. داشتن رابطه جنسی بدون محافظت در این زمان می تواند احتمال باردار شدن شما را افزایش دهد.

برای اکثر زنان، چرخه تخمک گذاری بین 28 تا 30 روز است. این مورد بدین معنی است که اگر در حین پریود رابطه جنسی داشته باشید، احتمالا تا چند روز بعد، تخمک گذاری نخواهید داشت. اما زنان با چرخه قاعدگی کوتاه تر، چنین زمانی را بین پریود و تخمک گذاری خود ندارند.

یک مورد دیگر این نکته است که اسپرم مرد می تواند درون زن تا 72 ساعت پس از رابطه زنده بماند و تا انتهای پریود شما، شانس بارداری شما افزایش می یابد، بنابراین ممکن است باردار شوید.

آیا پریود نامنظم خطرناک است؟

پریود به زمانی در چرخه قاعدگی گفته می شود که اندومتر که در واقع بافت پوششی رحم است، فرو می ریزد و به صورت خون ریزی از بدن خارج می شود. پریود معمولا در طی دوران بلوغ در دختران 10 تا 16 ساله آغاز می شود و تا زمان یائسگی در بین زنان 45 تا 55 ساله ادامه دارد. پریودهای نامنظم که همچنین الیگومنوره نامیده می شود، علت های متفاوتی ممکن است داشته باشد که در ادامه به آن می پردازیم.

علائم پریود نامنظم

چرخه قاعدگی معمولا 28 روز طول می کشد اما می تواند از 24 تا 35 روز متغیر باشد. اکثر زنان در هر سال، 11 تا 13 پریود دارند. خونریزی معمولا 5 روز طول می کشد اما می تواند بین 2 تا 7 روز متغیر باشد.
هنگامی که قاعدگی در دوران بلوغ شروع می شود، معولا تثبیت یک چرخه منظم 2 سال طول می کشد. چرخه قاعدگی اکثر زنان منظم است و مدت زمان بین هر پریود نیز مشابه است.

با این وجود، در برخی از زنان، زمان بین پریود ها و میزان خونی که هر بار از بدن خارج می شود، می تواند به طور قابل ملاحظه ای متغیر باشد که به این حالت پریود یا قاعدگی نامنظم گفته می شود.
علامت اصلی پریود نامنظم این مورد است که چرخه قاعدگی بیشتر از 35 روز طول بکشد یا طول مدت آن متفاوت باشد.
اگر تغییراتی در شدت خونریزی وجود داشت یا لخته های خونی با قطر بزرگتر از 2.5 سانتی متر دیده شود، این حالت نیز قاعدگی نامنظم تلقی می شود.

علل پریود نامنظم

برخی عوامل احتمال ابتلا به قاعدگی نامنظم را افزایش می دهند که اکثر آنها با تولید هورمون های بدن زنان مرتبط هستند. دو هورمونی که بر قاعدگی تاثیر می گذارند، استروژن و پروژسترون هستند که مسئول تنظیم چرخه قاعدگی می باشند. در ادامه این بحث به بررسی تک تک علل ایجاد کننده بی نظمی قاعدگی می پردازیم:

عدم توازن هورمون ها
تغییراتی در زندگی که بر توازن هورمونی بدن زنان تاثیر می گذارند شامل بلوغ، یائسگی، بارداری، زایمان و شیردهی هستند.
در طی بلوغ، بدن دستخوش تغییرات زیادی می شود که چند سال طول می کشد تا استروژن و پروژسترون به تعادل برسند. در این دوره پریودهای نامنظم رایج هستند.

پیش از یائسگی، زنان اغلب پریودهای نامنظم دارند و میزان خونریزی میتواند متفاوت باشد. یائسگی هنگامی رخ می دهد که 12 ماه از آخرین پریود فرد گذشته باشد. پس از یائسگی زنان دیگر پریود نمی شوند.
در طی بارداری، خونریزی قاعدگی متوقف می شوند و اغلب زنان در حین شیردهی نیز پریود نمی شوند.

روش های ضد بارداری نیز می توانند موجب پریود نامنظم شوند. برای مثال IUD موجب افزایش خونریزی قاعدگی می شود در حالی که قرص های ضدبارداری موجب لکه بینی بین دو پریود می شوند.
هنگامی که فردی برای اولین بار از قرص ضدبارداری استفاده می کند، خونریزی های پریودش معمولا کوتاهتر و کمتر از حالت طبیعی است که معمولا پس از چند ماه این مشکل از بین می رود.

داروها
برخی داروهای ضد التهاب، داروهای ضد انعقاد خون یا داروهای هورمونی می توانند بر خونریزی قاعدگی تاثیر بگذارند.

سندروم تنبلی تخمدان
بیماری تنبلی تخمدان یا سندرم تخمدان پلی کیستیک بیماری است که در آن تعدادی کیست کوچک در تخمدان ها دیده می شود. زنان مبتلا به بیماری تنبلی تخمدان تخمک گذاری ندارد و هر ماه تخمک آزاد نمی کنند. علائم این بیماری شامل پریودهای نامنظم یا عدم وقع پریود، چاقی، جوش و رشد موهای زائد است.

زنان مبتلا به بیماری سندرم تخمدان پلی کیستیک معمولا مقادیر زیادی هورمون مردانه یعنی آندروژن یا تستوسترون دارند.

اختلال تیروئید
اختلال تیروئید می تواند موجب پریودهای نامنظم شوند. غده تیروئید هورمون هایی را تولید می کند که بر متابولیسم بدن تاثیر می گذارند.

سرطان
سرطان دهانه رحم یا سرطان رحم (آندومتر) می توانند در مواردی موجب خونریزی بین دو پریود یا در حین یا بعد از رابطه جنسی منجر به خونریزی و لکه بینی شوند.

اندومتریوز
آندومتریوز بیماری است که در آن سلول هایی که به طور طبیعی در رحم یافت می شوند و سلول های اندومتریال نام دارند، بیرون از رحم شروع به رشد می کنند. در واقع بافت پوششی یا مخاط رحم بیرون از رحم یافت می شود.
سلول های اندومتر، سلول هایی هستند که هر ماه در طی قاعدگی فرو می ریزند و همراه با خون از بدن خارج می شوند، بنابراین بیماری اندومتریوز بیشتر در زنان در سنین باروری رخ می دهد.

رشد سلولی اندومتریوز سرطانی نیست و ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد اما می تواند دردناک باشد و منجر به مشکلات دیگری شود. اگر خونریزی ناشی از اندومتریوز در بافت احاطه کننده آن گیر بیفتد، می توانند موجب تخریب بافت، ایجاد درد شدید، پریودهای نامنظم و ناباروری شود.

بیماری التهاب لگن
بیماری التهاب لگن نوعی عفونت دستگاه باروری و تناسلی زنان است و اکثرا ناشی از ابتلا به بیماری های مقاربت جنسی است. اگر این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، با آنتی بیوتیک قابل درمان است اما اگر گسترش پیدا کند می تواند موجب آسیب به لوله های فالوپ و رحم شود که منجر به درد طولانی مدت و مزمن می شود. بیماری التهاب لگن علائم زیادی دارد که از جمله می توان به خونریزی شدید قاعدگی، لکه بینی بین دو پریود و لکه بینی و خونریزی بعد از رابطه جنسی اشاره کرد.

پولیپ ها و فیبروم ها
توده های خوش خیمی که از بافت اندومتر به وجود آمده اند، پولیپ رحم نامیده می شوند و اگر توده ها از بافت عضله به وجود آمده باشند، فیبروم نامیده می شوند. این توده ها نیز می توانند موجب خونریزی شدید و طولانی مدت در دوران قاعدگی شوند.

دیگر چیزهایی که می توانند موجب بی نظمی پریود شوند شامل موارد زیر هستند:

• کاهش زیاد وزن
• افزایش زیاد وزن
• استرس زیاد
• اختلالات خوردن مانند انورکسیا (کم خوری عصبی) یا بولیمیا (پرخوری عصبی)
• ورزش سنگین و طولانی مدت مانند دوی ماراتن 

درمان پریود نامنظم

درمان بی نظمی پریود در صورت لزوم بستگی به علل ایجاد کننده بی نظمی پریود دارد که در ادامه به بررسی این موارد می پردازیم:
بلوغ و یائسگی: پریودهای نامنظمی که در طی بلوغ یا در زمان پیش از یائسگی رخ می دهند، معمولا نیازی به درمان ندارند.
روش های ضد بارداری: اگر بی نظمی پریود ناشی از روش ضد بارداری انتخابی باشد و برای چند ماه ادامه دار است، باید به پزشک مراجعه کرد تا روش ضد بارداری دیگری انتخاب شود.

سندرم تخمدان پلی کیستیک: برای درمان این بیماری حتما باید به پزشک مراجعه کرد و دارو دریافت کرد. سندرم تخمدان پلی کیستیک به غیر از ناباروری می تواند موجب دیابت و بیماری های قلبی نیز شود.

اضافه وزن و چاقی: کاهش وزن می تواند به تثبیت و منظم شدن پریود کمک کند. وزن کمتر بدین معنی است که بدن نیاز به تولید انسولین زیاد ندارد که موجب کاهش تستوسترون و افزایش احتمال تخمک گذاری می شود.

مشکلات تیروئید: برای درمان مشکلات تیروئیدی حتما باید به پزشک مراجعه کرد و درمان مناسب را که می تواند شامل دارو، ید رادیواکتیو یا جراحی باشد را دریافت کرد.

اختلالات خوردن و استرس:روان درمانی و مراجعه به روانپزشک می تواند به درمان منظم شدن قاعدگی کمک کند. همچنین تکنیک های ریلکسیشن و مدیریت استرس می توانند کمک کننده باشند. 

نکته نهایی درباره خطرات پریود نامنظم

بی نظمی پریود با این که در میان زنان ممکن است رواج داشته باشد اما حتما باید در پی درمان آن بود زیرا ممکن است ناشی از مشکلات تیروئیدی یا هورمونی باشد که می توانند تاثیر زیادی بر سلامت زنان و همچنین قدرت باروری آنها داشته باشد. همچنین مهم است که حداقل هر سه یا چهار ماه یکبار پریود شوید تا بافت پوششی رحم بیش از حد ضخیم نشود زیرا میتواند منجر به هایپرپلازی رحم شود که احتمال ابتلا به سرطان رحم را افزایش می دهد. پس بی نظمی پریود را جدی بگیرید و در اسرع وقت به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.

تکنیکهای افزایش شانس بارداری در زنان و مردان

عوامل مختلف ژنتیکی و محیطی بسیاری می توانند در باروری زنان و مردان موثر باشند. با این وجود، میتوان با استفاده از روش های طبیعی احتمال بارداری موفق را افزایش داد. در زنان کاهش استرس و انجام حرکات ورزشی منظم باعث افزایش قدرت باروری آن ها می شود. ولی در مردان ترک سیگار و کاهش مصرف مشروبات الکلی از جمله کارهای مهمی است که موجب افزایش قدرت باروری مردان می شود.

روش های افزایش باروری در زنان

برای خانم ها روش های زیادی برای افزایش قدرت باروری وجود دارد که در ادامه به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد.

• کاهش استرس:
استرس باعث کاهش قدرت باروری درخانم ها می شود و کاهش استرس می تواند به طور طبیعی موجب تقویت باروری شود.
الفا-امیلاز نوعی مارکر بیولوژیکی استرس است که دانشمندان میتوانند آن را در نمونه بزاق اندازه گیری کنند. مطالعات نشان داده اند که خانم هایی که دارای الفا امیلاز بالایی هستند شانس کمتری برای باردار شدن دارند.
انجام فعالیت هایی که باعث کاهش استرس می شوند، باعث افزایش باروری در زنان می شود. برای مثال کسانی که به دلیل افسردگی و نگرانی به مشاور برای رفع مشکلات خود مراجعه می کنند، شانس باردار شدن بیش تری نسبت به دیگر زنانی دارند که به مشاور مراجعه نمی کنند.

• ترک سیگار:
کشیدن سیگار میتواند باعث اختلال در میزان هورمون ها می شود و همچنین ممکن است یائسگی زودرس را به همراه داشته باشد. ترک سیگار می تواند باعث افزابش قدرت باروری شود.

• وزن متناسب:
اضافه وزن و یا وزن کمتر از حد نرمال هردو باعث کاهش قدرت باروری در زنان می شود. مطالعات نشان داده اندکه اضافه وزن باعث اختلال در برخی مراحل تولید مثل از جمله خود عمل لقاح و همچنین رشد جنین می شود.
کاهش وزن میتواند به زنان کمک کند که به برخی از این مشکلات غلبه کنند. تحقیقات همچنین نشان داده اند که خانم هایی که اضافه وزن دارند و یا چاق هستند، میتوانند با کاهش وزن به روند درمان ناباروری خود کمک کنند. با این وجود حفظ وزن مناسب مهم است. وزن کمتر از حد نرمال نیز در باروری تاثیر گذار است. برخی مطالعات نشان داده اند خانم هایی که وزن کمتر از حد نرمال دارند بیشتر دچار ناباروری، زایمان زودرس و اختلال عملکرد تخمدان می شوند.

• افزایش تمرینات ورزشی:
انجام مرتب تمرینات ورزشی میتواند باعث افزایش باروری زنان شود.

مطالعه ای بر روی پنجاه هزار خانم نشان داده است که داشتن فعالیت ورزشی منظم، یائسگی را به تعویق می اندازد. برخی تحقیقات نشان داده اند که تمرینات ورزشی اثرات مثبتی بر روی قدرت باروری دارند. با این حال، فعالیت ورزشی مفرط و بدون مصرف غذاهای با کالری کافی باعث به هم ریختن چرخه قاعدگی ماهیانه می شود و اثرات منفی بر روی قدرت باروری دارد.

روش های افزایش قدرت باروری مردان

روش های زیادی وجود دارد که مردان می توانند از آنها برای افزایش قدرت باروری خود استفاده کنید.در ادامه این مقاله به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

• حفظ وزن متناسب:
در مردان نیز همانند زنان اضافه وزن یا وزن کمتر از حد نرمال باعث کاهش قدرت باروری می شود. مطالعات نشان داده اند که ابتلا به ناباروری در بین مردان چاق شایع تر است. همچنین اضافه وزن موجب می شود که درمان های ناباروری در مردان به اندازه کافی موثر نباشند. همچنین وزن کمتر از حد نرمال در مردان نیز می تواند باعث ناباروری میشود.

• ترک سیگار:
کشیدن سیگار در مردان همانند زنان می تواند موجب کاهش قدرت باروری شود. برخی مطالعات می گویند که کشیدن سیگار میتواند بر روی کیفیت اسپرم اثر منفی داشته باشد و شانس باروری موفق را کاهش دهد. بنابراین ترک سیگار میتواند باعث افزایش قدرت باروری در مردان شود.

• کاهش مصرف نوشیدنی های الکلی:
مصرف نوشیدنی های الکلی میتواند تاثیر منفی بر اسپرم مردان داشته باشد. مطالعه ای بر روی سی هزار مرد نشان داده است که افزایش مصرف نوشیدنی های الکلی باعث کاهش مقدار اسپرم در منی مردان میشود. همچنین کاهش مصرف الکل به افزایش کیفیت اسپرم کمک می کند.

رابطه باروری و سن

برای اکثر خانم ها قدرت باروری در اواسط دهه ۳۰ رندگی شروع به کاهش می کند در این بازه زمانی عملکرد تخمدان ها کاهش می یابد و در زمان یائسگی متوقف می شود. با این حال احتمال بارداری در این دوره وجود دارد ولی شانس موفقیت پایین است.
در حال حاضر هیچ راه طبیعی برای مبارزه با کاهش قدرت باروری در زنان وجود ندارد ولی با این حال دنبال کردن سبک زندگی سالم میتواند یائسگی را به تاخیر بیندازد. 

درمان پزشکی ناباروری

چندین روش درمانی برای کسانی که دچار مشکل ناباروری هستند، وجود دارد. پزشکان از این درمان های پزشکی برای درمان ۸۵ تا۹۰ درصد موارد ناباروری استفاده میکنند.بسیاری از روش ها هم برای زنان و هم برای مردان قابل دسترسی است که شامل دارو درمانی و جراحی می شود. اگر سایر درمان ها ناموفق باشند فناوری باروریART گزینه دیگری است. در این روش به صورت دستی تخمک زن با اسپرم مرد بارور میشود. در برخی موارد می توان از تخمک ها و یا اسپرم های اهدا شده استفاده کرد. رایج ترین روشART لقاح مصنوعی یا IVF است.

نکات کلی درباره افزایش قدرت باروری

به طور کلی، دنبال کردن سبک زندگی سالم، موثرترین راه برای افزایش قدرت باروری هم برای زنان و هم برای مردان است‌. اگرچه مشخص نیست که آیا این کار میتواند مانع کاهش قدرت باروری ناشی از افزایش سن شود یا خیر اما مطمئنا می تواند شروع یائسگی را به تاخیر بیندازد. همچنین روش های درمانی متفاوتی وجود دارد که میتواند شانس باروری موفقیت آمیز را افزایش دهد. 

راهنمای سی روزه آمادگی برای بارداری

روز اول تا هفتم آمادگی برای بارداری

• روز اول: روش های ضد بارداری را کنار بگذارید
اگر می خواهید باردار شوید، باید هر گونه روش ضد بارداری که از آن استفاده می کردید، را کنار بگذارید. در اغلب موارد می توانید بعد از کنار گذاشتن قرص های ضد بارداری به سرعت بچه دار شوید. در واقع بسیاری از زنان اولین پریودشان دو هفته بعد از کنار گذاشتن قرص ها رخ می دهد.

هنگامی که پریود شروع شود، اولین چرخه قاعدگی شما و تخمک گذاری تان نیز شروع می شود. برخی زنان به سرعت باردار می شوند اما برخی دیگر ممکن است باردار شدن شان چندین ماه طول بکشد.

• روز دوم: مصرف قرص مولتی ویتامین را شروع کنید
طی کردن یک بارداری سالم به شدت مبتنی بر ذخایر مواد مغذی در بدن است. به پزشک متخصص زنان و بارداری مراجعه کنید و از وی بخواهید تا مولتی ویتامینی مناسب شما برایتان تجویز کند تا بتوانید بدنتان را برای طی کردن زمان بارداری تقویت کنید.
مصرف مولتی ویتامین پیش از شروع بارداری مانع هرگونه کمبود ویتامین یا مواد مغذی در اوایل بارداری می شود و همچنین فرصت دارید چند نوع مولتی ویتامین را امتحان کنید تا ببینید کدام یکی مناسب بدن شما است.

• روز سوم: مصرف فولیک اسید را شروع کنید
علاوه بر مولتی ویتامین، بهتر است از پزشکتان بخواهید تا فولیک اسید را برایتان تجویز کند زیرا فولیک اسید مانع ایجاد نقص های دستگاه اعصاب جنین در اوایل بارداری می شود.

• روز چهارم: تغذیه درستی داشته باشید
همچنین بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی لازم را می توانید با رعایت رژیم غذایی درست و سالم به دست آورید. سعی کنید از غذاهای فراوری شده مانند سوسیس و کالباس و همچنین غذاهای آماده دوری کنید. اگر می توانید سعی کنید تا سبزیجات و میوه های ارگانیک را در برنامه غذایی تان جای دهید تا کمتر در معرض سموم و آفات کشاورزی قرار بگیرید.

• روز پنجم: ورزش کنید
ورزش کردن حداقل چهار تا پنج بار در هفته روش خوبی برای آمادگی برای بارداری است. سعی کنید حداقل 30 دقیقه فعالیت در هر بار ورزش کردن داشته باشید. می توانید در آغاز با پیاده روی آغاز کنید و از زمان های کوتاه مثل ده تا پانزده دقیقه شروع کنید و کم کم میزان فعالیت ورزشی خود را افزایش دهید.
اگر میخواهید ورزش بیشتری بکنید می توانید دوچرخه سواری، دویدن یا کوه نوردی یا تپه نوردی را امتحان کنید. هرچه بیشتر ورزش بکنید به نفع شما است.

• روز ششم: برای چکاپ سالانه به پزشک مراجعه کنید
حتما سالانه به پزشک مراجعه کنید تا در صورت وجود مشکلات مرتبط با سلامتی بتوانید آنها را پیش از دیر و شدید شدن درمان کنید. هنگامی که قصد بارداری دارید، اطمینان حاصل کردن از سلامت بدنتان بسیار مهم است. پزشک شما را معاینه می کند و آزمایشات خون را برای بررسی مواردی از جمله کلسترول و چوبی خون تجویز می کند.

• روز هفتم: مطمئن شوید که همه واکسن های لازم را زده اید
ویزیت شما با پزشک زمان خوبی است که درباره واکسن هایی که باید زده شوند نیز سوال کنید (مانند کزاز، سرخجه و غیره). واکسیناسیون در محافظت از سلامت شما و هم فرزندتان کمک کننده است.

روز هشتم تا پانزدهم آمادگی برای بارداری

• روز هشتم: برای مشاوره و معاینه قبل از بارداری به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.
بسته به تعداد عوامل تاثیر گذار (سن، سابقه مشکلات باروری قبلی و موارد دیگر) بهتر است که قبل از بارداری به پزشک متخصص زنان برای انجام معاینات و بررسی های لازم مراجعه کنید. با پزشک درباره هر چیزی که نگران آن هستید از غربال گری برای بیماری های مقاربت جنسی گرفته تا غربالگری برای آمادگی برای بارداری صحبت کنید.

 

• روز نهم: چرخه قاعدگی خود را دنبال کنید.
چه از روش های ضد بارداری استفاده می کردید یا خیر، اکنون زمان بررسی و پیگیری چرخه قاعدگی تان فرا رسیده است. مشخص کردن زمان پنجره باروری به شما در زودتر باردار شدن کمک می کند. به علاوه داشتن درک کاملی از عملکرد چرخه قاعدگی می تواند به شما در تشخیص این مورد کمک کند که آیا مشکلی در این میان وجود دارد (لکه بینی، پریودهای نامنظم و غیره) یا خیر. به سادگی با شروع پریود چرخه قاعدگی تان را یادداشت کنید و ببینید ماه تا ماه چه تغییراتی می کند. متوسط چرخه قاعدگی 28 روز است اما حالت های طبیعی دیگر آن می تواند بین 21 تا 35 روز باشد. همچنین اپلیکیشن های موبایل زیادی وجود دارند که می توانند در پیگیری چرخه قاعدگی تان کمک کننده باشند.

• روز دهم: سعی از کنید از مواد سمی دوری کنید.
در معرض قرار گرفتگی در برابر مواد سمی میتواند برای رشد جنین خطرناک باشد. سعی کنید از مواد سمی با روش های زیر دوری کنید:

o از عطرهای مصنوعی استفاده نکنید
o از مواد پلاستیکی حاوی بیسفنول ای خودداری کنید و بیشتر از ظروف شیشه ای استفاده کنید.
o از محصولات پوستی خانگی استفاده کنید.
o از محصولات بهداشتی و زیبایی مصنوعی دوری کنید.
o غذای ارگانیک بخورید.
o از شوینده های غیر معطر استفاده کنید
o از محصولات حاوی پارابن، سدیم لورت سولفات و جیوه خودداری کنید
o از غذاهای تازه به جای کنسروی استفاده کنید زیرا غذاهای کنسروری حاوی بیسفنول-ای هستند که موجب مشکلات ناباروری می شوند.

• روز یازدهم: زندگی بدون استرس را تمرین کنید.
داشتن یک زندگی بدون استرس می تواند در طی بارداری و سال اول بچه داری بسیار کمک کننده باشد. اگر استرس دارید، سعی کنید پیاده روی های ریلکس کننده انجام دهید یا تمرینات تنفس عمیق را انجام دهید یا هر کاری دیگری را انجام دهید که برایتان لذت بخش است.

• روز دوازدهم: تمرین های یوگا را انجام دهید.
یوگا مزایای زیادی برای باروری شما دارد. انجام مرتب تمرینات یوگا می تواند به احساسات و اضطراب مرتبط شما با بارداری کمک کند. همچنین بدنتان را برای بارداری آماده و تقویت می کند.

• روز سیزدهم: به دندان پزشک مراجعه کنید.
در حالی که تمام چک آپ های پزشکی لازم را انجام می دهید، بهتر است نگاهی هم به دندان هایتان بیندازید. در طی بارداری، هورمون ها می توانند بر لثه ها و دندان ها تاثیر بگذارند. مسواک زدن درست پیش از بارداری می تواند مانع التهاب لثه و پوسیدگی دندان در طی بارداری شود.

• روز چهاردهم: مصرف الکل و دخانیات را ترک کنید.
مصرف دخانیات و الکل می تواند به جنین آسیب بزند. مصرف دخانیات موجب وارد شدن مواد شیمیایی به بدن جنین می شود، مانع گردش درست خون می شود و همچنین ممکن است منجر به زایمان زودرس شود.
مصرف الکل منجر به ناهنجاری های جنینی ناشی از مصرف الکل می شود. استفاده از مواد مخدر مانند هروئین، کوکائین، شیشه، ماریجوانا و دیگر می توانند منجر به نقص جنین، سقط جنین یا مرده زایی می شود.

• روز پانزدهم: با همسرتان رابطه جنسی داشته باشید
در نهایت این رابطه جنسی است که منجر به بارداری می شود. داشتن روابط جنسی درست و رمانتیک میتواند موجب مستحکم شدن رابطه بین زوجین شود. برای باردار شدن سعی کنید در مواقع مختلف چرخه قاعدگی رابطه جنسی بدون محافظت داشته باشید تا باردار شوید.

روز شانزدهم تا بیست و سوم آمادگی برای بارداری

• روز شانزدهم: به وزن سلامت خود برسید.
آیا شاخص توده بدنی تان یا همان BMI خود را می دانید؟ در هنگام مشاوره پیش از بارداری پزشک معمولا BMI را شما محاسبه می کند و اگر در دسته دارای اضافه وزن یا چاق قرار بگیرید، بهتر است به دنبال راهکارهای سالم کاهش وزن با مشورت پزشک باشید. اگر BMI شما نیز در دسته دچار کمبود وزن قرار دارد، بهتر است با پزشکتان در این باره مشورت کنید.

• روز هفدهم: سابقه پزشکی خانواده تان را جمع آوری کنید.
سلامت کودک شما تحت تاثیر عوامل ژنتیکی است که ریشه در خانواده شما دارند. پیش از اینکه باردار شوید، میتوانید از والدین یا اقوامتان درباره مشکلات ژنتیکی سوال کنید که ممکن است در خانواده تان دیده شده باشد. همسرتان نیز باید این کار را انجام دهد. در صورت نگرانی درباره مشکلات ژنتیکی، می توانید به یک متخصص ژنتیک مراجعه کنید و درباره نگرانی هایتان با وی مشورت کنید.

• روز هجدهم: درباره داروهای مصرفی تان با پزشکتان مشورت کنید.
در زمان مشاوره پیش از بارداری، با پزشکتان درباره داروهایی که مصرف می کنید، صحبت کنید تا مطمئن شوید داروهایتان ضرری برای بارداری و جنین نداشته باشند.

• روز نوزدهم: سعی کنید خوب و به اندازه کافی بخوابید.
بسیاری از والدین نگران خوابیدن در زمان پس از به دنیا آمدن کودک هستند. اما خواب در طی بارداری نیز می تواند مشکل ساز باشد. به همین دلیل تا فرصت هست به اندازه کافی بخوابید.

• روز بیستم: مصرف کافئین خود را محدود کنید.
آیا مصرف نوشیدنی های کافئین دار تان مانند قهوه زیاد است؟ میزان توصیه شده مصرف کافئین برای زنان باردار حدود 350 سی سی در روز است. اگر بیشتر از این مقدار مصرف می کنید، سعی کنید مصرف خود را کاهش دهید.

• روز بیست و یکم: آب زیاد بنوشید.
حدود 60 درصد بدن از آب ساخته شده است. سعی کنید آب کافی بنوشید تا سلامت خود را حفظ کنید. زنان باید هر روز 9 لیوان آب بنوشند. هنگامی که باردار شوید، این مقدار ممکن است افزایش یابد که در این باره باید از پزشکتان مشورت بخواهید.

• روز بیست و دوم: درباره نحوه باردار شدن بیشتر مطالعه کنید.
برای این که شانس بارداری خود را افزایش دهید. بهتر است در زمان پنجره باروری رابطه جنسی داشته باشید که در واقع پنجره باروری همان زمان نزدیک به زمان تخمک گذاری است. پس بهتر است درباره زمان تخمک گذاری تان بیشتر بدانید.

• روز بیست و سوم: غذاهای تقویت کننده قدرت باروری را به رژیم تان بیفزایید
برخی از این غذاها شامل تخم مرغ، مارچوبه، بادام، ماهی سالمون، سبزیجات و محصولات ارگانیک هستند. 

روز بیست و چهارم تا روز سی ام آمادگی برای بارداری

• روز بیست و چهارم: همسرتان را نیز نزد دکتر ببرید
اگرچه بارداری سالم بیشتر بر عهده زنان است اما بهتر است همسرتان نیز مورد چک آپ قرار گیرد. حدود 40 درصد موارد ناباروری ناشی از مشکلات مردانه است. بهتر است مطمئن شوید که همسرتان موارد زیر را رعایت می کند:

o به پزشک برای چک آپ مراجعه کند
o تغذیه درستی داشته باشد
o ورزش بکند
o از مصرف دخانیات و الکل خودداری کند

• روز بیست و پنجم: سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید
در طی بارداری، بیشتر در برابر سرماخوردگی، آنفولانزا و دیگر بیماری ها آسیب پذیر هستید. با مصرف رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان ها، مصرف ویتامین و استراحت به میزان کافی به تقویت سیستم ایمنی بدن خود کمک کنید.

• روز بیست و ششم: حواستان به باید ها و نبایدهای دوران بارداری باشد
موارد زیادی وجود دارد که شنیده اید انجام آنها در بارداری مضر است یا ضرری ندارد. برخی از نکته ها چندان علمی نیست در حالی که برخی دیگر برای رشد سالم کودک شما الزامی هستند. یکی از مهمترین موارد غذاهای مصرفی در طی بارداری است. زنان باردار 10 برابر دیگر افراد بالغ و سالم در معرض ابتلا به لیستریوسیس نوعی مسمومیت غذایی ناشی از غذاهای آلوده هستند. پس از سالم بودن غذای خود مطمئن شوید.

• روز بیست و هفتم: سعی کنید کارهای خیلی سخت انجام ندهید.
شغل شما ممکن است از لحاظ فیزیکی پر مخاطره باشد و نیازمند حرکات خطرناکی باشد. بلندکردن چیزهای بسیار سنگین برای مدت زمان طولانی و خم شدن از کمر به میزان زیاد می تواند موجب مشکلات قاعدگی، مشکلات ناباروری و سقط جنین شود.
درباره نگرانی های درباره بلند کردن اجسام سنگین با پزشک تان مشورت کنید. هنگامی که باردار شدید، از بلندکردن هر گونه جسم سنگین از زمین و خم شدن مکرر از کمر خودداری کنید.

• روز بیست و هشتم: به شهربازی بروید.
هنگامی که باردار شدید، فعالیت های زیادی هستند که برای شما و جنین در حال رشد در بدنتان ایمن نیستند. پیش از اینکه باردار شوید به شهربازی رفته و هرچقدر دوست دارید رولر کوستر سواری کنید. نیروهای حرکتی که ناگهانی شروع شده یا ناگهان متوقف می شوند میتوانند منجر به جدا شدن جفت از دیواره رحم شوند.

• روز بیست و نهم: بیمه درمانی خود را بررسی کنید
پیش از باردار شدن مهم است که بدانید چه مواردی در بیمه نامه شما پوشش داده شده اند. تقریبا یک میلیون از زنان بدون دسترسی به مراقبت بارداری کافی هر ساله زایمان می کنند و کودکان آنها سه برابر بیشتر از زنانی که مراقبت بارداری مرتب دارند، با وزن کمتری به دنیا می آیند و احتمال زنده ماندنشان کمتر است.

• روز سی ام: ارتباط عاطفی تان را با همسرتان حفظ کنید.
ممکن است در اولین باری که برای بارداری تلاش کرده اید موفق شوید اما برای برخی از زوج ها ممکن است چند وقت طول بکشد تا به نتیجه مثبتی برسند. پیش از اینکه شروع به تلاش برای بارداری کنید، با همسرتان در این باره صحبت کنید. درباره هرگونه مشکل و نگرانی که درباره بچه دار شدن دارید با همسرتان گفت و گو کنید تا رابطه بین شما قوی و سالم بماند.

علائم ناباروری در زنان و مردان

مشاهده علائم ناباروری غیر معمول نیست و درست است که این علائم استرس زا هستند اما بسیاری از افراد هیچ علائم ناباروری مستقیمی ندارند تا هنگامی که تلاش می کنند تا بچه دار شوند.
ناباروری هم بر مردان و هم بر زنان تاثیر می گذارد. حدود یک سوم موارد ناباروری ناشی از زنان و حدود یک سوم دیگر ناشی از مردان است. یک سوم باقی مانده ممکن است ناشی از مشکلات جسمی هم زن و هم مرد یا دیگر عوامل یا علت های ناشناخته باشد.

نشانه های ناباروری در زنان

در زنان، علائم ناباروری در زنان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• باردار نشدن
علامت اصلی ناباروری این مورد است که پس از تلاش برای مدت زمان خاصی فرد باردار نشده باشد. پزشک معمولا پس از اینکه زنی یک سال برای بارداری تلاش کند و باردار نشود، ناباروری را تایید می کند. اگر زنی بیش از 35 سال داشته باشد، اگر پس از شش ماه باردار نشود، ناباروری تشخیص داده می شود.

• چاقی
چاقی می تواند اثر منفی بر سلامت دستگاه تولید مثل زنان داشته باشد. زنان دچار چاقی احتمال بارداری کمتری دارند و نسبت به زنان بدون اضافه وزن در معرض خطرات بارداری بیشتری هستند.

• درد در هنگام نزدیکی
درد در هنگام رابطه جنسی می تواند نشانه مشکلاتی باشد که می توانند بر توانایی باروری زنان تاثیر بگذارند. مثال هایی از این مشکلات تاثیرگذار شامل عفونت ها، اندومتریوز و فیبروم هستند.

• پریود های شدید، طولانی و دردناک

در حالی که برخی از زنان پریودهای سبکی دارند، دیگر زنان دچار پریودهای شدید و دردهای قاعدگی زیادی می شوند. زنانی که دچار پریودهای بسیار شدید و دردناک می شوند ممکن است مبتلا به اندومتریوز باشند که بیماری است که در آن بافت رحم در مکان های دیگر بدن شروع به رشد می کند.

اندومتریوز یکی از عوامل موثر در ناباروری است. دیگر علائم اندومتریوز شامل موارد زیر هستند:

o درد مزمن ناحیه لگن ( در تمام اوقات و نه تنها در دوره قاعدگی)
o درد در هنگام رابطه جنسی
o کمر درد
o خستگی
o تهوع
o پریود نامنظم و لکه بینی قبل از پریود 
o مشکلات گوارشی و درد در هنگام دفع مدفوع

• خون قاعدگی تیره یا روشن
اگر رنگ خون قاعدگی روشن تر از معمول باشد، می تواند نگران کننده باشد. رنگ خون قاعدگی برای هر کس معمولا در آغاز پریود، قرمز روشن است و در طی روزهای بعد تیره تر می شود.
مشاهده خون مانده و بسیار تیره در آغاز پریود نیز می تواند نشانه اندومتریوز باشد. اگر علائم دیگری نیز دارید بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

• پریود نامنظم
طول چرخه قاعدگی در بین افراد متفاوت است. با این وجود، بسیاری از افراد دارای چرخه قاعدگی و پریود منظمی هستند بدین معنی که فاصله بین شروع دو پریود تقریبا یکسان است.
نامنظم بودن چرخه قاعدگی و همینطور پریود نشدن می توانند یکی از نشانه ها و علائم ناباروری در زنان باشند زیرا در این حالت تخمک گذاری به طور مرتب در فرد موردنظر رخ نمی دهد. تخمک گذاری زمانی است که تخمدان تخمکی را آزاد می کند.
تخمک گذاری نامنظم می تواند ناشی از مشکلات بسیاری باشد که شامل سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، چاقی، کمبود وزن و مشکلات تیروئید می شود.

• تغییرات هورمونی
علائم تغییرات هورمونی ممکن است نامشخص باشند و فرد متوجه آنها نشود. پزشک برای بررسی مشکلات هورمونی، آزمایش خون را تجویز می کند.
نوسانات هورمون ها می تواند موجب علائم زیر شود:

o افزایش وزن بدون دلیل
o جوش های زیاد
o سرد بودن دست ها و پاها
o کاهش میل جنسی
o ترشحات نوک پستان
o موی زائد در زنان
o نازک شدن موهای سر

بیماری های زمینه ای که می توانند بر ناباروری زنان موثر باشند

o آسیب به لوله های فالوپ یا تخمدان ها
o یائسگی زودرس
o سندرم تخمدان پلی کیستیک

o اندومتریوز
o سرطان رحم، سرطان دهانه رحم، سرطان تخمدان و درمان سرطان ها

علائم ناباروری در مردان

علائم ناباروری در مردان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• عدم توازن هورمون ها
عدم تعادل هورمونی می توان بر قدرت باروری مردان تاثیر بگذارد. تستسترون هورمون اصلی موثر در قدرت باروری مردان است، از آنجایی که بیضه مردان مسئول تولید این هورمون است، مشکلات مرتبط با بیضه مردان می تواند منجر به ناباروری در مردان شود.
دو هورمون به بیضه مردان سیگنال می دهند تا اسپرم و تستسترون تولید کنند که شامل هورمون لوتئینه کننده (LH) و هورمون محرکه فولیکولی است. غده هیپوفیز تولید کننده این دو هورمون است، بنابراین هرگونه مشکل مرتبط با این غده می تواند منجر به ناباروری شود.

• اختلال نعوظ
تغییرات هورمونی، عوامل روحی و روانی یا مشکلات جسمی می توانند موجب اختلال در نعوظ آلت جنسی مردان شوند. اگر این اتفاق به طور مکرر رخ دهد، می تواند مانع برقراری رابطه جنسی شود که ممکن است ناشی از بیماری زمینه ای دیگری باشد.

• مشکلات مرتبط با انزال
مشکل در انزال یا تغییر در انزال مانند تغییر حجم منی می تواند نشانه بیماری دیگری مرتبط با قدرت باروری مردان باشد.

• تغییر در بیضه ها
بیضه های سالم در قدرت باروری مردان بسیار اهمیت دارند. بیضه های کوچک یا سفت نیز ممکن است نشانه مشکلات هورمونی باشند. همچنین، بیضه های حساس، دردناک و متورم نیز ممکن است نشانه بیماری های دیگری مانند عفونت باشند که می تواند بر کیفیت اسپرم و قدرت باروری مردان تاثیر بگذارد.

• چاقی
تحقیقات انجام شده نشان می دهند که چاقی مردان می تواند با ناباروری آنها مرتبط باشد. چاقی می تواند خطر ابتلا به بیماری های دیگری را افزایش دهد که می تواند بر قدرت باروری مردان مانند کیفیت اسپرم و اختلال نعوظ تاثیر بگذارند. 

دیگر عوامل موثر در ناباروری زنان و مردان

دیگر عواملی که می توانند در ناباروری هم مردان و هم زنان تاثیر گذار باشند در ادامه آورده شده اند:

• سن
• مصرف دخانیات
• مصرف الکل
• سابقه ابتلا به عفونت های مقاربت جنسی
• استرس
• تغذیه نادرست

علائم اولیه بارداری: آیا من باردارم؟

برای زنانی که سعی دارند باردار شوند، روزهای بعد از تخمک‌گذاری تا زمان شروع قاعدگی، انتظار بسیار سخت است. با وجود این، زنان اگر به درستی بدانند که در روزهای بعد از تخمک‌گذاری چه اتفاقی در بدنشان می‌افتد و علائم اولیه بارداری را به خوبی بشناسند، این انتظار کمی آسانتر می‌شود. خیلی‌ها نمی‌دانند که آیا هر تیر کشیدن و دردی نشانه بارداری است یا خیر. با این وجود، علائم اولیه بارداری اغلب مثل علائم شروع پریود است.

علائم اولیه بارداری پس از زمان تخمک‌گذاری

علائم اولیه بارداری ممکن است مثل علائم پیش از شروع پریود باشد. در حالی که برخی زنان به طور کامل علائم اولیه بارداری را تجربه می کنند، در بعضی دیگر نشانه‌های اولیه بارداری کمتر است یا اصلاً نشانه‌ای وجود ندارد. به علاوه، گاهی علائم اولیه بارداری شباهت زیادی به نشانه‌هایی دارند که در زمان تخمک‌گذاری، پیش از شروع پریود، و در اثر مصرف داروهای باروری اتفاق می افتند. به همین خاطر، علائم روزهای بعد از تخمک‌گذاری چندان قابل‌اعتماد نیستند که مطمئن شویم فردی باردار است یا نه.

روز اول تا هفتم پس از تخمک‌گذاری

تخمک‌گذاری لحظه‌ای است که تخمدان تخمکی را آزاد می‌کند. وقتی تخمدان تخمکی را آزاد می‌کند، فاز لوتئال (مرحله تشکیل جسم زرد) شروع می‌شود. مرحله تشکیل جسم زرد با تمام شدن پریود به پایان می رسد مگر اینکه فرد باردار شده باشد.

در شروع مرحله تشکیل جسم زرد، نشانه‌های اولیه بارداری مشاهده نمی‌شود. چون تا وقتی تخمک بارورشده در دیواره رحم جای نگیرد یا به اصطلاح لانه گزینی رخ ندهد، بارداری اتفاق نمی‌افتد.
در مرحله تشکیل جسم زرد، بدن پروژسترون بیشتری تولید می‌کند که این هورمون به تثبیت بارداری اولیه کمک می‌کند. 6 تا 8 روز بعد از تخمک‌گذاری، سطح پروژسترون به حداکثر میزان خود خواهد رسید حتی اگر فرد باردار نشده باشد.

میزان پروژسترون بر حالت جسمی و روحی فرد تأثیر می‌گذارد – یعنی ممکن است فرد علائم شروع پریود را در اوایل بارداری هم تجربه کند. وقتی تخم بارورشده به رحم می‌رسد، خودش را در دیواره رحم جای می‌دهد. این عمل، کاشت یا لانه‌گزینی نامیده می‌شود و شروع بارداری را نشان می‌دهد. لانه‌گزینی معمولاً 6 تا 12 روز بعد از لقاح صورت می‌گیرد.

در این زمان فرد علائم اولیه بارداری را تجربه می‌کند، از جمله:

• حساسیت و درد سینه
• نفخ
• ویار و اشتهای زیاد
• حساسیت زیاد نوک پستان
• سردرد و دردهای عضلانی
با این وجود ، ممکن است این نشانه‌ها در افرادی که باردار هم نیستند، مشاهده شود، چون میزان پروژسترون در آخر چرخه قاعدگی افزایش می یابد. 

روز هفتم تا دهم پس از تخمک‌گذاری

وقتی تخم بارورشده را در رحم جای می‌گیرد و لانه‌گزینی می‌کند، حدود یک‌سوم افراد دچار نوعی خونریزی ضعیف یا لکه‌بینی می شوند که خونریزی لانه‌گزینی نام دارد.
این لکه‌بینی معمولاً یک یا دو روز طول می‌کشد و خیلی خفیف است. خونریزی لانه‌گزینی، یکی از اولین علائم بارداری است چون زمانی اتفاق می‌افتد که شخص باردار شده است.
با این وجود، حتی وقتی خونریزی لانه‌گزینی دیده می‌شود، ممکن است هنوز تست حاملگی مثبت نباشد. ممکن است خونریزی به خاطر سقط جنین زودهنگام باشد که همچنین حاملگی شیمیایی نامیده می شود، یا دلیل دیگری داشته باشد.

در زمان لانه‌گزینی، بدن هورمون حاملگی به نام گنادوتروپین جفتی انسان (اچ‌سی‌جی) تولید می‌کند. اچ‌سی‌جی که به هورمون حاملگی معروف است، همراه با پروژسترون و استروژن، علائم اولیه بارداری را بوجود می‌آورند. سطح این هورمون با تست حاملگی تشخیص داده می‌شود. با این وجود ، چند روز طول می‌کشد که هورمون حاملگی به سطح قابل‌تشخیص برسد، بنابراین ممکن است تست حاملگی افزایش این هورمون را نشان ندهد، یا علائم اولیه بارداری فورا ظاهر نشوند.

روز یازدهم تا چهاردهم پس از تخمک‌گذاری

چند روز بعد از لانه‌گزینی، سطح هورمون حاملگی آنقدر بالا می‌رود که علائم اولیه بارداری را بوجود می‌آورد. با اینو جود ، این حالت نیز مرحله‌ای از چرخه قاعدگی است و احتمال زیادی دارد فرد علائمی را تجربه کند که به معنای نزدیک شدن به زمان پریود باشد.

کسانی که خوب می‌دانند هر ماه در این دوره بدنشان چه واکنشی نشان می‌دهد، بهتر می‌توانند تشخیص بدهند که این علائم به خاطر حاملگی است یا شروع پریود.
برخی علائم دیگر در اوایل بارداری عبارتند از:

• تیره شدن نوک پستان
• احساس خستگی
• ویار یا احساس گرسنگی شدید
• تکرر ادرار

• تغییرات معده و روده، نظیر دل درد یا اسهال
وقتی فردی چند نشانه اولیه بارداری را تجربه می‌کند، احتمالاً سطح هورمون حاملگی آنقدر بالا رفته است که تست بارداری، حاملگی فرد را نشان می‌دهد. با وجود این، سطح هورمون حاملگی متغیر است، پس این مورد هم همیشه درست نیست.

علائم اولیه حاملگی

تهوع، یکی از علائم شایع اوایل بارداری است.
با پیشرفت بارداری و بالا رفتن هورمون حاملگی، علائم بارداری بیشتر می‌شود. بعضی از شایع‌ترین علائم عبارتند از:

• احساس ضعف و سرگیجه به خاطر تغییرات هورمونی و تغییر فشار خون و ضربان قلب
• حالت تهوع، بخصوص موقع گرسنگی
• استفراغ
• بیزاری شدید از بعضی غذاها یا بوها
• تغییر حس بویایی
• احساس خستگی
• نفخ و احتباس آب در بدن
• تیره شدن واژن در بارداری

نکات نهایی درباره علائم اولیه بارداری

چه زمانی که زنی سعی می‌کند تا باردار شود و چه زمانی که می‌خواهد از بارداری جلوگیری کند، این انتظار دو‌هفته‌ای پس از زمان تخمک گذاری تا شروع پریود می‌تواند آزاردهنده باشد.
بعضی افراد با کنترل نشانه‌های جسمانی یا با کیت تخمک‌گذاری، دوره تخمک‌گذاری‌شان را پیگیری می‌کنند. اما نکته خیلی مهم این است که تنها راه تشخیص تخمک‌گذاری، آزمایش پزشکی است.
هیچ نشانه‌ای به‌تنهایی نمی‌تواند شروع بارداری را تأیید کند، و افراد زیادی هستند که اصلاً علائم اولیه بارداری را تجربه نمی‌کنند. تنها راه اثبات بارداری، تست حاملگی است.

بهبود روابط جنسی با تمرینات کگل

۲۳۲ بازديد

 

تمرینات کگل (Kegel) تمرینات ساده‌ای هستند که باعث تقویت عضلات کف لگن می‌شوند. عضلات کف لگن عضلاتی هستند که از رحم، مثانه و روده پشتیبانی می‌کنند و از افتادگی رحم و مثانه جلوگیری می‌کنند. کنترل مثانه زمانی اتفاق می‌افتد که هنگام پر شدن مثانه، عضلات به‌طور هماهنگ باهم کار کنند. مثانه باید راحت باشد و عضلات اطراف مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار عبور می‌کند)، به نام عضلات کف لگن، باید سفت و منقبض باشند. تمریناتی که باعث تقویت عضلات کف لگن می‌شوند می‌توانند به کنترل ادرار در داخل مثانه کمک کنند. تمرینات عضلات کف لگن معمولاً تمرینات Kegelنامیده می‌شود.

کاربرد ورزش کگل

همه می‌توانند ورزش‌های کیگل را به‌طور منظم انجام دهند اما اگر هر یک از شرایط زیر رادارید، تمرینات کگل برای  شما مفیدتر از افراد معمولی خواهد بود:

  • اگر هنگام سرفه، عطسه، خنده و غیره بی‌اختیاری ادرار دارید.
  • می‌خواهید باردار شوید
  • یا به تازگی زایمان کرده‌اید.
  • می‌خواهید رابطه جنسی بهتری داشته باشید.

تمرینات کگل، که تمرینات کف لگن نیز نامیده می‌شود، عضلات رحم، مثانه و روده را تقویت می‌کند. تمرینات کگل همچنین به تقویت عضلات واژن کمک می‌کند.

مزایا

مزایای ورزش کگل برای زنان

  • پیشگیری و درمان بی‌اختیاری ادرار
  •  زایمان راحت‌تر برای زنان باردار
  •  پس از بارداری نیز کنترل مجدد مثانه را بهبود بخشیده و عضلات کف لگن را تقویت می‌کند.
  • سلامت و حتی رابطه جنسی را بهبود می‌بخشد.
  • بهترین ویژگی تمرینات کگل این است که آن‌ها می‌توانند در هرکجا انجام شوند و هیچ‌کس نمی‌داند شما آن‌ها را انجام می‌دهید.

مزایای ورزش کگل برای مردان

  • پیشگیری و درمان بی‌اختیاری ادرار
  •  کمک به نعوظ
  •  جلوگیری از انزال زودرس
  •  ارگاسم بهتر
  • سلامت آلت تناسلی آقایان

فواید تمرینات کگل

تمرینات کگل فواید بسیار زیادی دارد که برخی از آن‌ها عبارتند از:

1. جلوگیری و درمان بی اختیاری ادرار

بی اختیاری ادرار بسیار شایع بوده و در زنان بیشتر از مردان است. بی اختیاری ادرار سبب بروز مشکلاتی از جمله انقباض عضلانی و بیش فعالی مثانه می‌شود. تمرینات کگل می‌توانند یک روش موثر و جایگزین جراحی در درمان مشکلات مثانه برای زنان باشد. تاثیر این تمرینات به گونه‌ایست که توانایی مثانه را افزایش داده و عضلات کف لگن را برای جریان بهتر ادرار بهبود می‌بخشد.

تمرینات کگل اختلال استرس ادراری در مردان را نیز کاهش داده و باعث بهبود چشمگیر پروستات می‌شود. توجه داشته باشید که بی اختیاری ادرار گاه منشا روانی دارد که ناشی از استرس زیاد است. در این صورت حتما به روانشناس مراجعه کنید.

2. جلوگیری و درمان بی اختیاری مدفوع

بی اختیاری در مدفوع بر اثر کنترل غیر طبیعی روده رخ می‌دهد که بعد از مدتی حتی می‌تواند منجر به یبوست شود. کنترل غیر طبیعی در روده نیز به واسطۀ رژیم غذایی نامناسب، محیط و یا ژنتیک رخ می‌دهد. برای درمان مشکلات روده علاوه بر مصرف غذاهای سالم تمرینات روزانه کگل بسیار موثرند. انجام تمرینات کگل 3 بار در هفته و به مدت بیش از یک ماه، عضلات لگن را تقویت کرده و مشکلات را بهبود می‌بخشد. حتی در بسیاری از موارد نیاز به جراحی نیز از بین می‌رود.

3. کاهش ناراحتی های عضلانی و درد در دوران بارداری

برای کاهش درد عضلات و حفظ سلامت مثانه، رحم و روده در دوران بارداری، تمرینات کگل بسیار کمک کننده هستند. اگر می‌خواهید بر بافت‌های میان ‌دوراه و عضلات کف لگن کنترل بیشتری داشته باشید تا زایمان راحت تری را تجربه کنید، تمرینات کگل را جدی بگیرید. این تمرین‌ها درد، سفتی و بی ‌حرکتی پس از زایمان را کاهش می‌دهند. توجه داشته باشید که تمرین کگل در مادران باردار باید بدون درگیر کردن عضلات شکم و ساق پا صورت بگیرد.

4. بهترین روش درمان یبوست

تمرینات کگل در درمان یبوست مزمن، کاملا تضمین کننده هستند. این تمرینات سلامت گوارشی را افزایش داده و سبب رفع ناراحتی‌های روده می‌شوند. مشکل عبور مدفوع از مخرج از جمله عواملی است که در یبوست نقش دارد؛ تمرینات کگل این موضوع را نیز هدف درمان قرار می‌دهد. مشکلات عصب اسفنکتر مقعد نیز از عوامل دیگر یبوست می‌باشد. با فشار دادن عضلات لگن که بخش اصلی تمرینات کگل است، می‌توانید تمام اعضای لگن را در جای مناسب خود نگه داشته و مشکلات عصب اسفنکتر را بهبود ببخشید.

5. درمان اختلالات جنسی و نعوظ

اختلال نعوظ مشکلی است که بسیاری از مردان برای رفع آن به دنبال درمان هستند. بسیاری از افراد در این شرایط  از قرص‌های اختلال نعوظ استفاده می‌کنند. انجام تمرینات کگل به مدت 6 ماه همراه با رژیم غذایی مناسب می‌تواند تا 35 درصد در درمان نعوظ موثر باشد. سفت کردن و تقویت عضلات انتهایی لگن در تمرینات کگل باعث افزایش جریان خون در آلت تناسلی و بهبود عملکرد جنسی می‌شود.

همچنین تمرینات کگل در درمان زود انزالی نیز تاثیر گذاشته و باعث بهبود این اختلال می‌شوند.

مراحل انجام تمرینات کگل

1. در موقعیتی قرار بگیرید که عضلات بدنتان شل و ریلکس باشد. بهترین حالت این است که به پشت دراز کشیده و زانوهایتان بالا باشد. در تمام مراحل تمرین، از کشش گردن خودداری کنید. در غیر این صورت ممکن است سبب بروز سر درد یا گردن درد شود.

2. عضلات انتهایی باسن (عضلاتی که وقتی می‌خواهید ادرار خود را نگه دارید درگیر می‌شوند) و لگن خود را منقبض کنید و به آن فشار بیاورید. این کار سبب تقویت عضلات لگن شده و باعث می‌شود که عضلات در جای خود قرار بگیرند.

3. بعد از 10 تا 12 ثانیه عضلات را شل کنید و دوباره در حالت ریلکس قرار بگیرید. در این زمان باید دم و بازدم بیشتری داشته باشید. اگر در انجام تمرینات کگل تازه کار هستید، بین هر بار انقباض عضلات فاصله بدهید تا درد کمتری احساس کنید.

4. دوباره عضلات لگن را به مدت 5 تا 7 ثانیه منقبض کرده و سعی کنید این بار فشار بیشتری بیاورید. سپس دوباره خود را شل کنید. این روند را تا 10 بار ادامه داده و هر روز در سه نوبت تمرین را انجام دهید. می‌توانید تعداد تکرارها را به مرور زمان بالا ببرید.

5. در نهایت بدنتان را گرم کنید. به این صورت که زانوها را به قفسه سینه بچسبانید و 5 ثانیه نگه دارید.

نکاتی جهت انجام شیوۀ صحیح تمرینات کگل

1. قبل از انجام تمرین کگل حتما مثانۀ خود را خالی کنید. اگر مثانه در هنگام انجام تمرین پر باشد ادرار به کلیه ها رفته و باعث بروز عفونت می‌شود.

2. به عضلات باسن بیش از حد فشار نیاورید، این کار می‌تواند موجب تشدید بیماری شود. بنابراین تمرینات را بیش از سه بار در روز انجام ندهید؛ بلکه به تدریج و طی هفته‌های بعدی آن‌ها را افزایش دهید. ممکن است فکر کنید چون این تمرینات سبک و آسان هستند می‌توانید آنها را با سرعت انجام دهید. اما برای تاثیر گذاری بیشتر تمرین‌ها از این کار خودداری کرده و مراحل را با آرامش انجام دهید.

3. حتما در طی تمرین نفس عمیق بکشید. آشنایی با تکنیک‌های تنفسی می‌تواند شما را در تنفس صحیح و در نتیجه آسان‌تر شدن حرکات یاری دهد.

4. شما می‌توانید تمرینات کگل را حتی در حالت ایستاده و زمانی که مشغول به کاری (مثل مسواک زدن) هستید، انجام دهید.

5. بعد از انجام ورزش حتما بدن خود را گرم کرده  و از حرکات کششی استفاده کنید. این کار از بروز دردهای عضلانی ناشی از تمرین جلوگیری می‌کند.

نقش تقویت ماهیچه‌های کف لگن

هنگامی‌که بتوانید عضلات کف لگن خود را بدون استفاده از دیگر عضلات قوی‌تر فشرده و جمع کنید برای آغاز برنامه ورزشی روزانه خود آماده‌اید.

تأکید بر انجام تمرینات کیگل به‌صورت روزانه دو دلیل دارد:

  • تمرینات باعث افزایش قدرت عضلات کف لگن می‌شود و در نتیجه از بی‌اختیاری ادرار  پیشگیری می‌کند.
  • از طریق تمرین مکرر کنترل این عضلات را به دست می‌آورید. سپس می‌توانید از این عضلات برای جلوگیری از افتادگی مثانه وبی اختیاری ادرار یا کاهش فشار استفاده کنید.

یافتن عضلات کگل

چند راه برای یافتن عضلات کف لگن وجود دارد. زنان هنگام استفاده از عضلات کف لگن احساس ضعف در رکتوم و واژن خواهند داشت و مردان سوزش در عضله و حرکت آلت تناسلی را احساس خواهند کرد. هر فرد منحصربه‌فرد است و روش‌های متفاوت برای افراد مختلف مؤثر است.

  • برای شناسایی عضلات کف لگن سعی کنید ادرار را در اواسط جریانش متوقف کنید.
  • همچنین می‌توانید انگشتتان را چرب و وارد واژن کنید و با بلند کردن و فشردن دهانه‌های لگن (واژن، مجرای ادرار و مقعد) و لمس دیواره‌های واژن، ماهیچه‌های کف لگن را احساس کنید.

روش‌های عمومی انجام تمرینات کگل

اکثر افراد برای جلوگیری از خروج گاز معده سعی می‌کنند که عضلات مقعد را منقبض کنند. در تمرینات کگل، عضلات فشرده‌شده در واقع همان عضلات کف لگن هستند.

روش انجام تمرینات کگل برای زنان

  • روش اول

دراز بکشید و انگشتتان را در مهبل (واژن) وارد کنید. سعی کنید انگشت خود را با عضلات واژن فشار دهید تا واژن خود را احساس کنید. همچنین ممکن است فشار را بر روی انگشت خود احساس کنید. اگر می‌توانید انگشت را احساس کنید، از عضلات کف لگن استفاده می‌کنید. اگر با یک انگشت هیچ حرکتی را تشخیص ندادید، می‌توانید از ۲ انگشت استفاده کنید.

  • روش دوم
  1. عضلات کف لگن را منقبض کنید و به سمت بالا بکشید.
  2. انقباض را نگه‌دارید.
  3. عضلات را رها کنید.
  4. استراحت کنید و سپس دوباره تمرین را شروع کنید.

روش انجام تمرینات کگل برای مردان

  • روش اول

روبروی آینه بایستاده و به آلت تناسلی خود نگاه کنید. سعی کنید که آلت تناسلی خود را بدون حرکت بقیه بدن تکان دهید. اگر می‌توانید این کار را انجام دهید، شما از عضلات کف لگن استفاده می‌کنید. ممکن است نتوانید سریعاً ماهیچه‌های کف لگن خود را پیدا کنید. بسیاری از افراد باید وقت زیادی صرف کنند.

  • روش دوم
  • همان‌طور که برای تقویت عضلات شکم تمرین می‌کنید؛ بهتر است که عضلات PC را نیز تقویت کنید. تصور کنید جریان ادرار را متوقف کرده‌اید و این موقعیت را  تا ۲۰ ثانیه نگه‌داشته و سپس رها کنید. این‌یکی از ساده‌ترین تمرینات Kegel است که می‌توان آن را تا ۲۰ بار تکرار کرد.

عضلات اشتباه را ورزش ندهید

از عضلات اشتباه استفاده نکنید. هنگام تلاش برای یافتن عضله جدید، به‌ویژه یک عضله ضعیف، اکثر افراد عضلات دیگر را نیز سفت و منقبض می‌کنند. استفاده از عضلات اشتباه، یادگیری نحوه استفاده از عضلات کف لگن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بهتر است بدن خود را تا حد ممکن شل کنید و بر عضلات کف لگن تمرکز کنید.

از عضلات شکمی استفاده نکنید 

برای جلوگیری از استفاده از عضلات شکم دست خود را به ‌آرامی روی شکم خود بگذارید. با این کار عضلات کف لگن شما فشرده می‌شوند. آیا احساس می‌کنید شکمتان منقبض ‌شده است؟ اگر چنین حسی دارید، آرام باشید و دوباره امتحان کنید. اطمینان حاصل کنید که هیچ حرکتی را در شکم احساس نمی‌کنید.

از استفاده از عضلات قفسه سینه پرهیز کنید  

اگر نفس خود را نگه‌دارید، احتمالاً از عضلات قفسه سینه استفاده می‌کنید. برای جلوگیری از این اتفاق، کاملاً آرام باشید و چند لحظه روی تنفس خود تمرکز کنید و سپس در حالی‌که به‌طورمعمول نفس می‌کشید عضلات کف لگن را فشار دهید.

عضلات باسن را حرکت ندهید

برای تست اینکه آیا شما به‌ اشتباه عضلات باسن را منقبض می‌کنید یا خیر، عضلات کف لگن خود را درحالی‌که در جلوی آینه نشسته‌اند، فشار دهید. اگر می‌بینید که بدن شما به سمت بالا و پایین حرکت می‌کند، به این معنی است که از باسن خود استفاده می‌کنید.

از عضلات ران استفاده نکنید

اگر هنگام نشستن ران‌هایتان حرکت‌ دارند و باعث می‌شود کل بدنتان در سطح بالاتری قرار گیرند، عضلات اشتباه را منقبض می‌کنید. اگر انقباض به‌درستی انجام شود، هیچ‌کس غیر از خودتان نخواهد فهمید که شما عضلات کف لگن را فشار می‌دهید.

ورزش کگل هرچند وقت یک‌بار باید تکرار شود؟

شما باید حداقل ۲ جلسه تمرین در روز انجام دهید. به‌طورکلی، تمرینات را یک دور در صبح بعد از بیدار شدن از خواب و یک دور در شب انجام دهید. هر روز ۶۰ تمرین عضلات کف لگن را در دو بخش انجام دهید. در هر بخش ۳۰ تمرین انجام دهید.  به یاد داشته باشید، هر فشار و رها کردن به‌عنوان ۱ تمرین شناخته می‌شود. تمرینات را در هر موقعیتی که هستید چه نشسته و چه ایستاده انجام دهید. ۱۰تمرین در حالت خوابیده، ۱۰ تمرین در حالت نشسته و ۱۰ تمرین در حال ایستاده. زمان دقیق انجام تمرینات مهم نیست. مهم این است که به انجام روزانه و مرتب تمرینات عادت کنید. نمونه برنامه تمرین:

  • دراز بکشید: ۵ ثانیه عضلات را منقبض کنید و ۵ ثانیه استراحت دهید. حرکت را ۱۵ بار تکرار کنید.
  • بنشینید: ۵ ثانیه عضلات را منقبض کنید و ۵ ثانیه استراحت دهید. حرکت را ۱۵ بار تکرار کنید.
  • بایستید: دوباره ۵ ثانیه عضلات را منقبض کنید و ۵ ثانیه استراحت دهید. حرکت را ۱۵ بار تکرار کنید.

شما باید بتوانید انقباض‌ها را تا ۱۰ ثانیه ادامه بدهید. به یاد داشته باشید که عضله را منقبض کنید و تا ده بشمارید و سپس رها کنید و تا ده شمارش کنید. تمرین را دو بار در روز انجام دهید و سعی کنید هر بار به ۴۵ تمرین برسانید.

چه مدت باید تمرین انجام شود تا نتیجه بدهد؟

پشتیبانی عضلات کف لگن معمولاً در عرض ۶ هفته پس از شروع تمرینات بهبود می‌یابد و بعد از ۳ ماه تغییرات قابل ‌توجه است. با این ‌حال، علائم به‌ آرامی بهبود می‌یابند، بنابراین دنبال کردن روند و علائم بهبود ضروری است.

این تمرین‌ها را به بخشی از زندگیتان تبدیل کنید

تمرینات را به بخشی از زندگی روزانه خود تبدیل کنید به‌طوری‌که تمرین تبدیل به عادت شود. بعد از ۶ هفته تمرین، تمرینات نیاز به تلاش کمتری دارند و شما دیگر نیازی به اختصاص زمان خاص برای تمرکز روی آن‌ها نخواهید داشت.  تمرینات را در این مواقع می‌توانید انجام دهید:

  • هنگام مسواک زدن دندان‌هایتان
  • بلند شدن در صبح
  • شستن ظروف
  • آرایش کردن
  • پشت چراغ‌قرمز
  • نشستن و شام خوردن
  • کتاب خواندن در رختخواب
  • تماشای تلویزیون
  • پیاده‌روی
  • صحبت کردن با تلفن
  • هنگام رابطه جنسی

همه چیز درباره ی ختنه ی پسران

۲۳۶ بازديد
 

زمانی که والدین صاحب فرزند پسری می شوند یکی از کارهایی که اولویت بسیاری در انجام دادن آن وجود دارد عمل ختنه کردن است که سوالات بسیاری درباره روشها و نحوه انجام آن باعث نگرانی پدر و مادرها می شود. یکی از دغدغه هایی که والدین صاحب فرزند پسر با آن روبرو هستند ختنه کردن است.

اکثر این والدین نگران این هستند که کدام روش را برای ختنه کردن انتخاب کنند تا نوزادشان درد کمتری را متحمل شود و آسیب نببیند و اینکه کدام روش از ختنه عوارض کمتری دارد.

ختنه کردن نوزاد و عوارض هر روش عمل

ختنه به بریدن پوست اطراف سوراخ مجرای آلت تناسلی و دور کلاهک آن گفته می شود. ختنه به روش های مختلفی انجام می شود که عبارتند از :

ختنه کردن به روش جراحی

دراین روش پزشک به وسیله تیغ جراحی پوست دور تا دور قسمت کلاهک آلت تناسلی بریده و بخیه می زند. این روش که به روش سنتی معروف است اشکالاتی نیز دارد که یکی از آنها شروع خونریزی پس از بریدن پوست این ناحیه است و تا وقتی با دستگاه آن را نسوزانند و یا آن را بخیه نکنند خون آن بند نمی آید. در این روش مدت زمان طولانی وقت لازم است تا زخم خوب شود.

گاهی نیز در زمان ختنه ممکن است با بی احتیاطی بخشی از سر آلت نیز بریده شود. در برخی موارد نیز پس از عمل ، چسبندگی اتفاق می افتد و سبب می شود که کودک در ادرارکردن دچار مشکل شود. در روش جراحی کودک نباید تا چند روز پوشک شود، زیرا پانسمان از بین می رود و تعویض آن برای کودک بسیار دردناک است. در این روش می توان بعد از یک هفته کودک را به حمام برد تا پانسمان خود به خود جدا شود. گاهی پزشک برای جلوگیری از عفونت، آنتی بیوتیک تجویز می کند.

ختنه کردن به روش حلقه

در این روش حلقه ای تنگ به دور آلت تناسلی نوزاد می اندازند و آن را خوب با نخ می بندند تا خون به قسمت بالایی نرسد وآن مانند بند ناف خشک شود و بیفتد. این روش نیز مانند روش جراحی اشکالاتی دارد که یکی از آنها خوب نبستن نخ دور حلقه است که در این صورت سبب می شود پوست کلاهک به خوبی جدا نشود. احتمال ابتلا به عفونت و التهاب آلت تناسلی در این روش زیاد است.

در روش حلقه ممکن است پوست به اندازه کافی برداشته نشود یا زیاد برداشته شود یا با جابه جا شدن حلقه در ادرار کودک فشار ایجاد شود.

اگر ختنه با حلقه پلاستی بل انجام شده باشد باید بعد از 5 تا 8 روز بیوفتد و اگر افتادن آن بیشتر از 8 روز به طول انجامد و یا تورم بیش از 8 روز کمتر نشود باید توسط متخصص اطفال حتما معاینه گردد. انجام این عمل فقط تا یک سالگی امکان پذیر است.

در عمل ختنه به روش حلقه گذاری، کودک بعد از عمل می تواند پوشک شود و حتی می توانند کودک را بعد از ادرار کردن زیر آب بگیرند، زیرا پانسمانی وجود ندارد. استفاده از دستگاه کلیپس نقره ای برای ختنه بچه هایی که دچار چاقی و عارضه میکرو پنیس هستند مشکل ایجاد می کند زیرا آلت تناسلی این کودکان بسیار کوتاه است و در زیر لایه هایی از چربی فرو رفته است و به همین خاطر ختنه آنان دشواراست.

ختنه کردن با لیزر

در این روش، بافت زیر پوست مجرای آلت تناسلی را با لیزر می سوزانند اما نسبت به روش های گفته شده کمتر انجام می شود.

ختنه کردن با دستگاه کلیپس نقره ای

مدرن ترین روش ختنه با استفاده از دستگاه جدیدی به نام کلیپس نقره ای است که تا قبل از این مورد استفاده نبوده است . در این روش ، پوست دور کلاهک آلت تناسلی با دستگاه برداشته می شود و نیازی به حلقه و یا بخیه نیست ، بلکه پانسمان کوچکی انجام می شود. این دستگاه ، بدون خونریزی و بدون بخیه کودکان را ختنه می کند.

کدام روش ختنه مناسب است؟

به طور کلی نمی توان یکی از روش های ختنه را بهتر از بقیه دانست زیرا هر متخصص و پزشکی در یکی از این روش ها مهارت دارد و آن را خوب انجام می دهد بنابراین تصمیم بر عهده پدر و مادر است.

بیهوشی یا بی حسی!

پک ۲ عددی اسپری آکس مدل گلد تمپتیشن و بلک نایت ۱۵۰ میلی لیتر

تخت معاینه کشودار

قیچی جراحی دسته طلایی لیستر مدل Lister

مایع ضدعفونی کننده آکواسیلک

محصولات پشنهادی فروشگاه وینکل

همه روش های ختنه ممکن است با بیهوشی عمومی و بی حسی انجام شود اما بهترین حالت بیهوشی عمومی است زیرا در این حالت پزشک می تواند تمرکز بیشتری داشته باشد و به راحتی کارش را انجام دهد.

در بی حسی معمولا کودک می ترسد و گاهی گریه می کند و اضطراب دارد که نه تنها در کار پزشک خلل ایجاد می کند ، تاثیر روانی بد، نیز در کودک ایجاد می نماید . پزشکان معمولا برای کودکان کمتر از 2 ماه از بی حسی و برای کودکان بالای 6 ماه از روش بیهوشی استفاده می کنند.

زمان مناسب برای ختنه پسران چه موقع است؟

یکی از دغدغه‌هایی که در نخستین هفته‌های تولد نوزاد پسر، خانواده‌ را به خود درگیر می‌کند ختنه کردن است. سوال‌های بسیاری ذهن این خانواده‌ها را به خود مشغول می‌کند. خوشبختانه در کشور اسلامی ما ختنه برای تمامی پسران انجام می‌شود با این وجود بسیاری از خانواده‌ها درست در بزنگاهی که باید نوزادشان را برای ختنه آماده کنند با چرایی‌های مختلفی روبه‌رو می‌شوند ،  چه زمانی برای ختنه پسرم اقدام کنم؟ کدام پزشک تبحر بیشتری دارد؟ چقدر احتمال بروز خطا در ختنه توسط پزشک وجود دارد؟ مبادا پسرم آسیب ببیند؟ این پرسش‌ها در کنار ترسی که در برخی از خانواده‌ها به دلیل ناآگاهی از ضرورت ختنه‌کردن وجود دارد، موجب می‌شود ختنه در زمانی که باید و شاید اتفاق نیفتد و والدین در سنین بالاتر برای ختنه فرزندشان اقدام کنند. این در حالی است که تاخیر در ختنه فرزندان پسر یا ختنه نکردن آنها می‌تواند عوارض و اختلال‌هایی را برای‌شان به دنبال داشته باشد. در همین رابطه دکتر علی‌اصغر حلیمی، متخصص کودکان و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی توضیح می‌دهد تا نگرانی‌های والدین برطرف شود و با آگاهی اقدام به این کار کنند.

از ختنه بیشتر بدانید

ختنه عملی است که در آن پوست اضافه سر آلت تناسلی برداشته می‌شود و با وجود آنکه در کشور ما اعتقادات و توصیه‌های مذهبی عامل اصلی انجام آن بوده، شده اما امروزه از ختنه به‌عنوان یک جراحی علمی یاد می‌شود و حتی در بسیاری از کشورها با وجود آنکه از نظر مذهبی نیازی به این کار نیست اما آن را انجام می‌دهند و مثلا در آمریکا 80 درصد نوزادان پسر ختنه می‌شوندو در ایران نیز حدود 95 درصد از پسران ختنه می‌شوند.

زمان مناسب برای ختنه

در مورد زمان مناسب برای ختنه کودک اختلاف‌نظرهایی وجود دارد. برخی اورولوژیست‌ها و جراحان عمومی و اطفال معتقدند که این کار باید بعد از 2 سالگی انجام شود اما متخصصان اطفال، هفته‌های اول تولد را مناسب می‌دانند. میان برخی متخصصان اطفال نیز این دیدگاه مطرح است که بهتر است ختنه را بعد از30 روز‌گی کودک انجام داد. اما آنچه اهمیت دارد این است که بهتر است ختنه تا قبل از 18 ماهگی انجام شود زیرا احتمال عفونت ادرار در این زمان زیاد است و در صورتی که ختنه انجام نشود، این احتمال بالاتر هم می‌رود.

عارضه‌ای که قابل درمان است

یکی از عمده خطراتی که در عمل‌های غیرحرفه‌ای ختنه به وجود می‌آید، بسته‌شدن کامل مجاری ادراری است که معمولا درنتیجه استفاده از بخیه‌های بسیار درشت ایجاد می‌شود.  در صورتی که مجاری ادراری پس از عمل جراحی ختنه تنگ‌تر شود، علائم آن معمولا به صورت درد شدید در مثانه بروز پیدا می‌کند؛ اما در صورت مسدود شدن، عوارض در همان 24 ساعت اول بروز می‌کند بنابراین تا 2 هفته بعد از ختنه باید بررسی شود که تنگی مجرا اتفاق افتاده یا نه. در صورت ایجاد تنگی، پمادی تجویز می‌شود و بعد از مدتی پزشک با وسیله‌ای امتحان می‌کند که مجرا باز شده یا نه. اگر این درمان موثر نباشد، باید متخصص اورولوژی کودک را معاینه کرده و اقدام به درمان کند. اما به طور کلی معمولا بعد از یک هفته مشکلی وجود ندارد و بهبود انجام می‌شود.

چه زمان باید عجله کرد؟

در مورد برخی از کودکان به هیچ عنوان نباید تعلل کرد و باید خیلی زود ختنه را انجام داد. کودکانی که به شکل مادرزادی بزرگی کلیه دارند یا برگشت ادرار از مثانه به کلیه در آنها وجود دارد ازجمله این افراد هستند زیرااز آنجا که احتمال عفونت در این کودکان زیاد است توصیه می‌شود هرچه زودتر ختنه انجام دهند.

چه زمان ختنه نباید انجام شود؟

همانقدر که انجام ختنه در پسربچه‌ها به‌شدت توصیه می‌شود، برخی اوقات هم ختنه نباید انجام شود. اگر نوزاد آلت کوچکی داشته باشد یا سوراخ سر آلت نابجا باشد که به اصطلاح به آن هیپوسپادیاس می‌گویند یا اگر نوزاد انحراف آلت تناسلی داشته باشد، نباید ختنه انجام شود. دقیقا به همین دلیل است که توصیه می‌شود نوزاد بلافاصله ختنه نشود و حداقل یک بار بعد از ادرار و معاینه دقیق توسط پزشک این عمل انجام شود.

بعد از ختنه باید بدانید

آلت تناسلی کودک بعد از ختنه قرمز و متورم می‌شود و تا ۲۴ ساعت هم ممکن است خونریزی داشته باشد به همین دلیل باید پوشک نوزاد را به محض کثیف شدن تعویض کنید، ناحیه مورد نظر را هر روز با آب شست‌وشو دهید و از یک پماد آنتی‌بیوتیک به مدت 3 تا 4 روز استفاده کنید. باید محل ختنه با گاز تمیز پوشیده شود، اما این گاز نباید به محل ختنه بچسبد چون می‌تواند تنگی و عوارض دیگری ایجاد کند. حواس‌تان باشد که تا بهبود کامل نوزاد او را حمام نبرده و از صابون، پودر یا لوسیون برایش استفاده نکنید. اگر خونریزی یا ترشحات از آلت تناسلی ادامه پیدا کرد، سر آلت تناسلی آبی یا سیاه شد و جریان ادرار کاهش پیدا کرد حتما باید با پزشک خود تماس بگیرید.

ختنه عوارض هم دارد؟

عوارض عمل ختنه درحدود 5-0.2 درصد موارد گزارش شده است. بیشتر عوارض خفیف هستند. بیشترین عامل مؤثر در ایجاد عوارض ختنه ناشی از ضعف تکنیکی است و علاوه بر آن مراقبت های ناکافی هم در بروز عوارض دخیل هستند. شایعترین عارضه، خون ریزی است که در 0.1 درصد موارد مشاهده شده است و در کودکان بزرگتر شایع تر میباشد. این خونریزی به ندرت نیاز به انتقال خون دارد و با اقدامات ساده ؛ازجمله فشردن آلت؛ کنترل می شود. دومین عارضه عفونت موضعی است که خفیف و به صورت قرمزی و ترشح چرک آشکار می شود. اگر پوست کمتر یا زیادتر از معمول برداشته شود آلت بد شکل می گردد. ( ولی با بزرگ شدن کودک شکل آن طبیعی خواهد شد ). در موارد بسیار نادر امکان دارد که پیش پوست به صورت خیلی کوتاه یا بلند جدا شودو در نتیجه به صورت نامناسب ترمیم شود و نیاز به عمل یا ختنه مجدد باشد.

اگر ختنه در زمان خود انجام نگیرد یا بهداشت دستگاه تناسلی نوزاد یا شیرخوار رعایت نشود، پوست غلاف سر آلت باریک و تنگ می گردد و کودک به سختی و با فشار ادرار می کند. این حالت را فیموزیس می نامند. در چنین حالتی باید به دستورهای بهداشتی عمل شود و هر چه زودتر کودک ختنه گردد. اگر ختنه در ماههای اول انجام نگیرد، ترشحات سفید رنگی زیر پوست غلاف آلت بوجود می آید که این ترشحات چرک نیست و مادر می تواند آن را هنگام حمام کردن پاک و تمیز نماید. اگر ختنه در ماههای اول انجام نگیرد مادر باید کودک را نپیچد و شلوار آزاد به پای کودک نماید و در هنگام حمام کردن پوست غلاف آلت را تا آنجایی که امکان دارد به طرف بالا بکشد و باز کند و آن را تمیز نماید.

ختنه یک عمل ظریف و حیاتی است وبهتر است مادر در طول مدت جراحی کنار فرزندش باشد تا استرس کودک و حتی مادر کاهش یابد. اگر چه ختنه معمولا بیش از نیم ساعت طول نمی کشد و به ظاهر ساده و پیش پا افتاده است، اما انجام غیرصحیح آن ممکن است عوارض غیرقابل جبرانی برای کودک به همراه داشته باشد. بنابراین والدین باید به این نکته توجه ویژه داشته باشند و کودک خود را برای انجام ختنه نزد افراد غیرمتخصص نبرند و حتما به پزشک مراجعه کنند.

2 دلیل کلی ختنه کردن پسران

به دلایل پزشکی :به عنوان مثال، به عنوان آخرین درمان برای شرایطی مانند تنگی غلفه (فیموز) و عفونت مجدد غلفه و سر آلت تناسلی (بالانیت).

به دلایل مذهبی یا فرهنگی :این یک شیوه معمول در جوامع اسلامی است، و همچنین توسط بسیاری از جوامع آفریقایی انجام می شود.

 فواید ختنه کردن چیست؟

  • کودکانی که ختنه می شوند عفونت ادراری در آنها نسبت به کودکانی که ختنه نمی شوند 15 برابر کمتر است.
  • ختنه ریسک ابتلا به سرطان آلت تناسلی در سنین بالا را بسیار کاهش می دهد.
  • مهم تر از همه ختنه احتمال انتقال عفونت هایی که بعد از ازدواج ممکن است از طریق رابطه زناشویی ایجاد شود را کم می کند. باتوجه به اینکه عفونت ادراری در کودکان زیر 6 ماه بیشتر است، توصیه می شود ختنه در سنین پایین انجام شود.

چگونه پوست غلفه ( قسمتی که باید ختنه شود) پیشرفت می کند:

طبیعی است که غلفه پسر بچه برای چندین سال اول زندگی به عقب برنگردد.

در حدود دو سالگی یا بیشتر غلفه باید به طور طبیعی از سر آلت تناسلی جدا شود ، این جدایی کامل ،در اکثر پسران تا سن پنج سالگی انجام می شود.برای برخی پسران، زمان بیشتری طول می کشد تا غلفه جدا شود، اما این بدان معنا نیست که مشکلی وجود دارد، معمولا در مرحله و سن بعد جدا می شود.

زمانی که غلفه شروع به جدا شدن از سر آلت تناسلی می کند، زمانی که پسر شما ادرار میکند، این پوست باد می کند و پر از ادرار می شود. این ،گاهی اوقات به عفونت (بالانیت) منجر می شود، اما این مشکل باد شدن ها معمولا با زمان حل می شود.

دلایل پزشکی برای ختنه کردن پسر ها:

توصیه های بسیار نادر و کمی برای ختنه کردن پسران شده است، این به این دلیل است که درمان های کمتر تهاجمی و کم خطرتر معمولا در دسترس هستند ،شرایط زیر آلت تناسلی را تحت تاثیر قرار می دهد و در مواردی نادر ممکن است نیاز به ختنه باشد:

غلفه تنگ (فیموز) :

جایی که پوست غلفه بیش از حد تنگ است تا بتواند دور سر آلت تناسلی باشد; این اتفاق می تواند گاهی در زمان نغوظ، باعث درد آلت تناسلی شود، و یا در موارد نادر، ادرار دشوار باشد.

به دلیل عفونت مجدد (بالنیت) :

جایی که پوست غلفه و سر آلت تناسلی دچار التهاب و آلودگی شدند ،جایی که پوست غفله نمی تواند به موقعیت اصلی خود بازگردد و باعث شود که سر آلت تناسلی متورم و دردناک شود؛ درمان سریع برای جلوگیری از این عوارض جانبی ها باید انجام شود، مانند خونی شدن آلت تناسلی.

بالانیت زروتیکای دردناک :

یک بیماری که باعث فمیوسیس (تنگی پوست غلفه) و در برخی موارد نیز بر سر آلت تناسلی، که می تواند منجر به قرمزی و التهاب عفونت های مجاری ادرار (utis) شود . در موارد بسیار نادر، ختنه به عنوان آخرین درمان برای پسر توصیه می شود ؛ این شرایط، اغلب می تواند با درمان های غیر جراحی درمان شود، که قبل از ختنه شدن در نظر گرفته می شوند.

موارد خفیف فمیوسیس، میتواند با استروئید موضعی درمان شود، پوست را نرم و لطیف می کند و برای واکنش پوست غفله راحت تر می شود با این حال، ختنه ممکن است لازم باشد ،اگر پوست غفله آسیب دیده باشد و دوباره به سر آلت تناسلی برنگردد.

در موارد شدید پارافیموسیس، ژل بی حسی موضعی مورد استفاده قرار می گیرد و سپی یک شکاف کوچک در پوست غفله ایجاد می شود، تا به کم کردن درد کمک کند. بالانیتیس و بالانیتیس زروتیکا ، گاهی اوقات می تواند با استفاده از پماد کورتیکواستروئید، ژل یا کرم، کرم آنتی بیوتیک یا کرم ضد قارچی ،درمان شوند.

اکثر UTIs ها ،خفیف هستند و می توانند با آنتی بیوتیک ها درمان شوند ، با این حال، UTIs های مکرر می تواند گاهی اوقات باعث آسیب کلیه ها شوند. برای مثال، اگر یک پسر دارای نوعی نقص جنینی باشد که ادرار به کلیه باز می گردد، باکتری ها می توانند از پوست غفله خارج شده و از طریق ادرار کلیه را آلوده کنند.

ختنه پسران چطور انجام می شود؟

ختنه کردن، روشی نسبتا ساده است ، پوست غفله درست در پشت سر آلت تناسلی، با استفاده از یک یک قیچی جراحی برداشته می شود.هر گونه خونریزی را می توان با استفاده از حرارت متوقف کرد ، لبه های باقی مانده پوست را با استفاده از بخیه می دوزند.برای بهبود کامل آلت پسر شما، تا شش هفته زمان نیاز است.

ریکاوری و مراقبت های بعد از ختنه کردن:

    • بعد از عمل جراحی، برای محافظت از زخم، یک پانسمان روی آلت تناسلی قرار داده می شود. در مواردی قبل از اینکه فرزند شما به خانه برود، این پانسمان برداشته خواهد شد ؛بعد از به خانه آمدن، می تواند ادرار کند، که در ابتدا ممکن است کمی ناراحت کننده و دردناک باشد.
    • آلت تناسلی، چند روز پس از عمل دچار درد و التهاب می شود که پماد تجویز شده در چند روز می تواند به بهبود سریع زخم کمک کند. کودک شما حداقل سه بار پر نیاز به داروهای ضد دردی، مانند:پاراستامول یا ایبوپروفن دارد.
    • پوشیدن لباس های شل و راحت ، یا هیچ لباس نداشتن،یا برای چند روز پس از جراحی از شلوارهای گشاد استفاده کردن،مناسب است.
    • فرزند شما روز بعد از جراحی می تواند به حمام برود اما نباید از دوچرخه یا سایر اسباب بازی نشستنی استفاده کند، تا زمانی که تمام تورم ها کامل رفته باشند.
    • او،می تواند حدود یک هفته بعد از عملش به مدرسه یا مهد کودک خود بازگردد حتما این مسئله را به مدرسه بگویید، یا اگر کودکتان پرستار دارد، این مورد را به او بگویید.